After Earth
Ieder jaar lijkt er een bepaald thema de films van Hollywood te beïnvloeden. Vorig jaar stonden de superhelden centraal in The Dark Knight Rises, The Avengers en The Amazing Spider-Man en dit jaar lijkt het idee van een post-apocalyptische wereld indruk te hebben gemaakt bij de Amerikanen. Eerder dit jaar liep Tom Cruise al vrijwel alleen op onze aarde in Oblivion en nu is het de beurt aan Will en Jaden Smith in After Earth.
De aarde is namelijk niet meer zoals we die nu kennen. Sterker nog, de hele planeet is verboden terrein door catastrofale gebeurtenissen. De legendarische generaal Cypher Raige (Will) keert terug op de nieuwe thuisplaneet van de mens, Nova Prima, om eindelijk aandacht te besteden aan zijn gezin. Zijn zoon Kitai (Jaden, in het echte leven ook Wills zoon) kijkt erg op naar zijn vader, maar het wordt moeilijk om in zijn voetsporen te treden. Als ze samen crashen op de verlaten planeet aarde en Cypher op sterven komt te liggen in het ruimteschip, krijgt Kitai de kans om zichzelf te bewijzen.
De tweede film waar vader en zoon Smith samen in spelen (eerder al in The Pursuit of Happyness) werd geregisseerd door M. Night Shyamalan: de man die in zijn beginjaren de cinema verrijkte met The Sixth Sense en Signs, maar daarna blijkbaar al over zijn hoogtepunt heen was. Na The Happening en The Last Airbender kan After Earth weer aan de neerwaartse spiraal toegevoegd worden. Het begint al met de eerste vijf minuten, waarin zo veel lastige termen op je afgevuurd worden dat je meteen al de draad kwijtraakt.
Ook wordt in de film de nadruk op de verkeerde plekken gelegd. Waar bepaalde situaties te veel tijd krijgen om uitgelegd te worden, krijgen andere belangrijke gebeurtenissen - met onder andere een stervende Cypher - juist te weinig tijd om goed uitgediept te worden. Hierdoor weet je nooit waar je eigenlijk op moet letten, gaat alles een beetje langs je heen en weet de film je nooit echt te raken of mee te slepen.
Het feit dat Will en Jaden samen in een film zitten werd van tevoren al door veel mensen bestempeld als een slimme marketingtruc. Gedeeltelijk valt dat te beamen. Groot acteur Will Smith bewijst maar weer eens tot de grote namen van Hollywood te horen en levert wederom een goede acteerprestatie. Maar zoon Jaden laat veel steken vallen en kan duidelijk nog veel leren van zijn vader. Zijn personage zorgt voor weinig sympathie bij de kijker, wat naast de matige karakterontwikkeling ook ligt aan de acteerbeperkingen van de 14-jarige.
Slecht valt After Earth echter niet te noemen, zeker niet. Het is alleen verre van goed, terwijl het uitgangspunt een interessante film op zou kunnen leveren. Het zijn helaas weer de standaardelementen die meestal in sciencefiction gebruikt worden en echt boeiende nieuwe dingen uit het genre zitten nauwelijks in de film. De nieuwe Shyamalan blijkt wederom een teleurstelling te zijn en is nauwelijks een toevoeging in het genre. Wel vermakelijk voor een avondje als je echt niets te doen hebt, maar daar blijft het ook bij.
