Boek: Antti Tuomainen - De Genezer

Het is twee dagen voor kerst. De bevolking van Helsinki wordt geteisterd door de gevolgen van een omvangrijke klimaatverandering. Metrotunnels zijn overstroomd, straten staan blank en de autoriteiten waarschuwen voor besmettelijke ziekten als malaria, tbc, ebola en de pest. De bevolking vlucht naar het uiterste noorden van Finland waar de omstandigheden nog enigszins draaglijk zijn. Er heerst anarchie en de macht van de politie wordt ondermijnd door particuliere beveiligingsfirma’s. Stel je in die situatie een verdwijnings- en moordmysterie voor en je hebt het over het verhaal in het boek De Genezer van de Finse schrijver Antti Tuomainen.

De klimaatverandering heeft voor chaos in de hele wereld gezorgd. Oorlogen zijn uitgebroken, landen zijn ondergelopen en ook Finland krijgt met verschillende rampen te maken. De dichter Tapani Lehtinen is een van de weinigen die ondanks de ellende in de hoofdstad Helsinki is gebleven. Wanneer zijn vrouw Johanna spoorloos verdwijnt, weet hij zeker dat er iets verschrikkelijks is gebeurd.

Haar verdwijning lijkt samen te hangen met haar journalistieke onderzoek naar de Genezer, een extremistische milieuactivist met verschillende moorden op zijn geweten. Omdat verdwijningen in het chaotische Helsinki aan de orde van de dag zijn en de politie niet van plan is om iets te ondernemen, besluit Tapani zelf op onderzoek uit te gaan. In zijn zoektocht naar zijn geliefde ontdekt Tapani dat Johanna een deel van haar verleden angstvallig voor hem heeft verzwegen. Een verleden dat te maken heeft met de Genezer. Tapani vraagt zich steeds vaker af in hoeverre en waarom hij precies is misleid.

De zoektocht naar Johanna en de innerlijke strijd van Tapani staan centraal in de literaire thriller die overgoten is met een vleugje science-fiction. De apocalyptische setting die schrijver Tuomainen heeft gekozen voor het verhaal, is opvallend en creatief. Daar staat tegenover dat de gebeurtenissen in het boek in het algemeen een beetje afstandelijk worden beschreven. Je voelt je als lezer daardoor continu een toeschouwer op afstand. Het is niet makkelijk om je voor te stellen wat Lehtinen precies doormaakt en het verhaal wil daardoor op geen enkel moment echt boeien.

Toch is het lastig het boek aan de kant te leggen. Tuomainen legt in namelijk een aangenaam tempo de puzzelstukjes voor de lezer op hun plek, wat uitnodigt om door te blijven lezen. Volgens een sticker op de kaft is het boek verkozen tot de beste Finse misdaadroman. Dit verbaast me, maar het kan natuurlijk dat het boek daar door de taal en de locaties in het boek meer tot de verbeelding spreekt dan hier in Nederland. Kortom, dit Nederlandse debuut van Antti Tuomainen smaakt nou niet meteen naar meer, maar als je eenmaal aan het boek begonnen bent, dan lees je het waarschijnlijk ook uit.