Ninja Gaiden Sigma 2 Plus

Ninja Gaiden Sigma 2 Plus is de eerste sequel voor een Vita-game. Het eerste deel was beschikbaar tijdens de launch en ongeveer een jaar later kunnen we nu deel 2 spelen. Beide games zijn overigens geen nieuwe titels maar opgepoetste games waarvan de originele versies uit 2004 en 2008 stammen.

Ikzelf heb een beetje een haat-liefde-relatie met Ninja Gaiden. De review die ik voor het eerste deel schreef in 2004 was erg lovend en de game kreeg een 9,5 met als enige minpuntje de camera. Later in de game begon de moeilijkheidsgraad me steeds meer tegen te staan en uiteindelijk ben ik ermee gekapt en heb ik de game weggegeven aan een user.

De hele franchise heb ik daarna maar laten liggen en als je ziet wat Ninja Gaiden 3 voor Wii U gemiddeld scoort mis ik helemaal niets. Toch ben ik degene die Ninja Gaiden Sigma 2 + voor Vita recenseert. Soms gebeuren er vreemde dingen, ook bij FOK!games.

De eerste paar hoofdstukken stond ik weer versteld van Ninja Gaiden. De game ziet er goed uit op mijn Vita en de gameplay is weer retesnel! Ledematen vliegen in het rond en de actie spat van het scherm! Net als bij het eerste deel in 2004 wist ik dat ik een ontzettende topper aan het spelen was. Het enige minpuntje was nog steeds wel de camera (soms staat deze achter een pilaar terwijl je aan de andere kant zes vijanden tegelijk aanvalt...) maar dat is niet onoverkomelijk. Vervelend alleen.

Men heeft zelfs echte Roy-features toegevoegd: met een druk op de R-knop richt de camera zich op de locatie waar je heen moet! Nooit meer hetzelfde stuk heen en weer lopen omdat je de verkeerde afslag pakt. Belangrijker is echter de Hero-mode.

Hero-mode geeft je, als je health bijna op is, auto guard, meer damage en een hogere kans om vijanden te ontdoen van hun ledematen. Dit helpt beginnende ninja's goed op weg en zo worden de soms oneerlijke gevechten wat eerlijker en stukken minder frustrerend. 

So far, so good dus. Ik had plezier tijdens het spelen, ging minder vaak dood en was onder de indruk van de manier waarop het geheel gepresenteerd werd. Groot voordeel is ook het feit dat je niet geforceerd over je scherm moet vegen omdat Vita een touchscreen heeft. Of tikken op de achterkant omdat daar een touchpad zit. Goed zo, developers!

Enkele hoofdstukken verder wordt Ninja Gaiden echter toch wel weer erg lastig. Vijanden slaan keihard, ninja's wachten je met zessen tegelijk op op een hoekje en vreemde monsters eten je in drie happen bijna helemaal op. Toch vind ik het geheel minder frustrerend dan ik me van het eerste deel kan herinneren. Wat dat betreft is mijn gevoel bij deze release een beetje dubbel: het toffe van een flitsende game met ninja's vs het frustrerende van oneerlijke gevechten met een matige camera. Het eerste punt wint het echter wel dit keer. 

Conclusie
Voordat ik aan de game begon was ik sceptisch, zeer sceptisch. De Ninja Gaiden-franchise had ik jaaaaren terug al afgeschreven en met al die Black- en Sigma-versies en het debacle van Ninja Gaiden III was het geheel wel klaar. Toch heb ik Ryu weer een beetje omarmd en ga ik proberen de game ook hélemaal uit te spelen. Of dat gaat lukken weet ik niet, ik blijf natuurlijk een gamer die liever gemakkelijke games speelt. Hierna misschien maar met Dark Souls beginnen!

Gespeeld op PlayStation Vita. Ook beschikbaar voor PS3 en Xbox 360

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.