Les Adieux à la Reine
Het is juli 1789: machtswellust en verraad vieren hoogtij tijdens de laatste dagen van het Franse hof van Versailles. De revolutie is onafwendbaar. Een van de dienstmeisjes van koningin Marie Antoinette beleeft het allemaal vanaf de eerste rij. Door haar blinde toewijding en liefde voor de koningin beseft ze niet dat haar dagen in Versailles zijn geteld. Haar verhaal staat centraal in Les Adieux à la Reine.
Als kijker volg je het verhaal vanuit het gezichtspunt van het dienstmeisje Sidonie (Léa Seydoux, bekend van Midnight in Paris). Als voorleesdame is het haar taak om Marie Antoinette (Diane Kruger, bekend van Inglorious Basterds) voor te lezen als de koningin geen zin heeft om zelf te lezen. Het leven van Sidonie draait om de koningin: zij ontleent als het ware haar bestaansrecht aan het dienen van Marie Antoinette. Als duidelijk wordt dat de laatste dagen van Lodewijk XVI en Marie Antoinette zijn geteld, steekt Sidonie haar hoofd in het zand.
Wat moet je ook anders, als je leven bestaat uit het dienen van de koningin? Als Sidonie vervolgens door Marie Antoinette in vertrouwen wordt genomen, weet ze het zeker: het komt allemaal goed. Des te pijnlijker is het moment dat Sidonie erachter komt dat de gevoelens die zij voor Marie Antoinette koestert absoluut niet wederzijds zijn. Ze is en blijft een dienstmeisje, een gebruiksvoorwerp als het ware...
Regisseur Benoît Jacquot heeft er bewust voor gekozen om Sidonie als centraal persoon neer te zetten. Je maakt als kijker enkel mee, wat zijzelf ook meemaakt. Als gevolg zie je niets van de bestorming van de Bastille, de ontluikende revolutie of de gesprekken tussen Lodewijk XIV en Marie Antoinette, om maar wat voorbeelden te noemen. Je moet het doen met de geruchten die gedeeld worden door het personeel dat op het paleis van Versailles werkt. Enerzijds zou het leuk geweest zijn om het verhaal van Sidonie in een breder kader geplaatst te zien worden, maar aan de andere kant kun je je beter voorstellen waarom Sidonie de werkelijkheid als het ware ontkent: ze weet misschien ook niet beter.
De acteerprestaties van zowel Seydoux als Kruger zijn mooi om te zien. Je voelt als kijker bij vlagen de bijzondere spanning tussen de twee. Ook complimenten voor de mooie decors en kostuums die in de film worden gedragen. Minpuntje is het voorspelbare einde, waar naar mijn idee misschien nog wel iets meer in had gezeten. Kortom: Les adieux à la reine is een interessante film voor met name liefhebbers van historische (kostuum)drama's. Lees je van tevoren even in op Wikipedia voor de historische achtergronden en je kunt je prima anderhalf uur met deze film vermaken.
