This Must Be The Place
This Must Be The Place is de eerste Engelstalige film van regisseur Paolo Sorrentino. In 2008 was de regisseur op het filmfestival van Cannes waar hij een ontmoeting had met acteur Sean Penn. Penn was behoorlijk onder de indruk van Sorrentino's film Il Divo en het duurde dan ook niet lang voor hij instemde met een hoofdrol in de vijfde speelfilm van de Italiaanse cineast. Een film die veel filmliefhebbers nog lang bij zal staan.
In This Must Be The Place zien we Sean Penn als Cheyenne, een voormalig rockster, die zijn dagen doorbrengt met het spelen van squash in een leeg zwembad en ronddwalen in een winkelcentrum met zijn boodschappenwagentje en gothic vriendinnetje. Cheyenne doet nog het meest denken aan een kruising tussen Robert Smith van The Cure, Mr. Humphreys van Are You Being Served en Ozzy Osbourne met zijn typische loopje. Op zekere dag krijgt Cheyenne een telefoontje uit Amerika. Zijn Joodse vader, met wie de muzikant al dertig jaar geen contact meer had, is overleden. Via een neef verneemt Cheyenne dat de oude man zijn leven lang bezig was met het opsporen van zijn beul uit Auschwitz. Samen met de beroemde nazi-jager Mordecai Midler (Judd Hirsch) gaat Cheyenne op zoek naar de nog in leven zijnde nazimisdadiger.
This Must Be The Place is een zeer indrukwekkende roadmovie met een behoorlijk gehalte aan zowel drama als humor. Sean Penn speelt de sterren van de hemel als de neurotisch verveelde ex-muzikant die maar blijft pochen met het feit dat hij ooit een optreden deed met Mick Jagger. Penn weet echt te overtuigen als de ietwat nichterige oude man die in het lokale winkelcentrum door jongeren wordt bespot en uitgelachen en duidelijk in de najaren van zijn carrière zit.
Wat de film vooral doet opvallen zijn de prachtige camerabeelden van Luca Bigazzi. Bigazzi, die eerder ook al het camerawerk van Sorrentino's Il Divo verzorgde, is in This Must Be The Place ijzersterk op dreef. Vooral de reis door Amerika wordt prachtig in beeld gebracht. Van de bruisende metropool New York tot de desolate vlakten van Utah, alles wordt met oog voor detail in beeld gebracht. Tijdens de reis ontmoet Cheyenne de meest uiteenlopende figuren. Waar veel moderne films zich als een videoclip laten bekijken, kabbelt This Must Be The Place rustig voort. De bijna 2 uur durende film gaat nergens vervelen en weet zelfs nog een verrassende draai aan een klaarblijkelijk voorspelbaar einde te geven.
This Must Be The Place is een prachtige drama-komedie met een heerlijk zwart randje. Een film waar Penn, na het enigzins tegenvallende The Tree Of Life, wel trots op mag zijn. Ook kent de film een sterke soundtrack van David Byrne, die we ook kennen als de voorman van The Talking Heads. Al met al een zeer aangename roadmovie die zeker de liefhebbers zal weten te vinden.
Extra's:
Interview met regisseur Paolo Sorrentino en componist David Byrne (18:11 min)
On The Set (2:55 min)
Trailer
