Pokémon Conquest

Net op het moment dat je een Nintendo-console dreigt te vergeten, brengt Nintendo een klapper uit waardoor het apparaat ineens in de spotlight staat. En dat ongeacht de aankondiging van zijn opvolger, of het feit dat die opvolger al een jaar op de markt is. Pokémon Conquest doet dat voor de Nintendo DS. Een spinoff die bijna op gelijke hoogte staat met de traditionele rpg van Pokémon.

Pokémon Conquest is een tactische rpg dat elementen pakt uit de traditionele role playing-spellen van Pokémon en Nobunaga's Ambition. Je speelt als een jonge held die op een miraculeuze wijze perfect kan communiceren met de zichzelf herhalende zakmonsters. Jouw doel is om een sterk leger te verzamelen van strijders en Pokémon, zodat je de ambitieuze Nobunaga een lesje kunt leren. Hij heeft de federale regio Ransei onder zijn macht - die taak is uiteindelijk voor jou weggelegd.

Grondbeginselen
Je trekt het land in en ontmoet heel veel monsters en mensen. Je kunt tegen iedereen vechten, maar de wilde Pokémon kun je niet vangen. In plaats daarvan bouw je een band met hen op en volgen zij je gewoon op je reis. De basis van Pokémon Conquest is in wezen een perfect uitgewerkte combinatie van de grondbeginselen van beide series. Alsof het voor elkaar gemaakt is. Voortbordurend op die basis, kun je zowel strijders als Pokémon laten evolueren.

In plaats van dat je een nieuwe wereld ontdekt, begeef je je enkel op een wereldkaart en trek je ten strijde op verschillende isometrische strijdvelden. Je hoeft dus niet ellenlange wegen af te leggen, maar bent met een druk op de knop bij je volgende bestemming. Dat houdt de vaart er goed in. Het menu, waarin je kunt bepalen wat je precies bij die bestemming wilt doen, is overzichtelijk en gemakkelijk in gebruik te nemen. Met de knoppen dan, aangezien het touchscreen niet accuraat genoeg reageert.

Touchscreen
Als er al een hevig minpunt is aan Pokémon Conquest, dan is dat het wel: het touchscreen leent zich niet goed als controlemiddel. De kaart van de regio is te groot en je kunt niet gemakkelijk heen en weer bewegen. Ook op het speelveld, die dus vanuit de schuine bovenhoek in beeld gebracht wordt, krijg je het moeilijk wanneer je net een monster achter een ander beest wilt verplaatsen. Je kunt het beeld dan wel draaien, maar dat gaat ten koste van de vloeiende ervaring. De knoppen zijn meer dan een goede manier om heel het spel mee te besturen.

Op dat speelveld merk je pas hoe goed beide series bij elkaar passen. Sterker nog: dit is de beste narratieve spin off in de Pokémon-serie. Het is ontzettend tof om al je kennis over Pokémon eens voor een ander type spel te gebruiken. Pokémon Ranger en Mystery Dungeon faalden daar openlijk in. Kenners van beide series zullen verscheidene elementen herkennen tijdens het vechten, waardoor de instapdrempel bijzonder laag is voor een diepgaande game als deze.

Pittig
Ondanks die lage drempel krijg je toch een behoorlijk pittig spel voor je kiezen. Want naast alle bekende elementen (zoals typerende Pokémon-aanvallen en -vaardigheden) heeft ontwikkelaar Tecmo Koei ook nieuwe, passende aspecten geïmplementeerd. Zo zijn er nieuwe vaardigheden en mogelijkheden bedacht, waar je als Pokémon-fan van het eerste uur alleen maar van hebt kunnen dromen. Rekening houden met je omgeving is daar eentje van: watertypes hebben voordeel als er veel water is en vogelsoorten kunnen overal overheen vliegen.

Het geeft een geheel nieuwe laag aan gameplay, die je in nog geen enkel ander Pokémon-spel bent tegengekomen. Daarvoor in de plaats is het wel zo dat elke Pokémon maar één aanval kan gebruiken. Maar met elke evolutie verandert die, dus je zit  daar niet aan vast. Daarnaast kun je er ook voor kiezen om gewoon een andere Pokémon mee te nemen. Tussentijds wisselen kan niet, maar geen nood: je staat met z'n zessen op het veld. Er is dus genoeg variatie tijdens de vele gevechten.

Onbemand
Je bent ongeveer twaalf uur bezig om door het hoofdverhaal heen te komen. Dan ontmoet je de legendarische Pokémon waar in het begin al over gesproken wordt en start het begin van het einde. Daar heb je echter wel voor moeten knokken: niet alleen tegen de mensen die jij uitdaagt, maar ook tegen de mensen die jou hebben uitgedaagd. Let je namelijk niet op en laat je een gebied onbemand achter, dan bestaat de kans dat die wordt heroverwonnen.

Net zoals bijna elk Pokémon-spel, kun je ook in Conquest nog gigantisch veel dingen doen nadat je klaar bent met het verhaal. Je speelt dan namelijk allerlei verschillende soorten missies vrij, die op een of andere manier gebruikmaken van die fantastisch gecombineerde basis. Dat verlengt het aantal uur dat je hierin kunt stoppen aanzienlijk, meer dan het dubbele. Ben je zo gek en wil je alle Pokémon ook nog eens hebben, dan ben je eerder klaar dan je denkt. Er zijn er 'maar tweehonderd'.

Conclusie
Pokémon Conquest leek in eerste instantie één van de meest vreemde titels in de Pokémon-serie te worden, maar het spel heeft bewezen een diepgaande ervaring aan te bieden. Het gebruikt de beste elementen uit beide series en voegt nieuwe dingen toe, op basis van bestaande spelregels. Er zit veel vaart in, het ziet er goed uit (je ziet dat een Pokémon het moeilijk heeft als hij een statusprobleem heeft) en speelt heerlijk weg (met de knoppen). Een aanrader voor fans van beide series.

Gespeeld op Nintendo DS. 

Zie hier de FOK!games beoordelingsrichtlijnen.