Kingdoms of Amalur: Reckoning

Gespeeld op Xbox 360. Ook beschikbaar voor PS3 en Windows.

Kingdoms of Amalur: Reckoning is lang op de achtergrond gebleven. Ook na de release blijft de game redelijk op de achtergrond. Heeft de game dit verdiend of hoort hij toch een plaatsje meer op de voorgrond te krijgen?

In twee specials zijn we al uitgebreider ingegaan op wat Kingdoms of Amalur: Reckoning inhoudt. We hebben het over verschillende belangrijke aspecten van het spel gehad en nu is het tijd om dit allemaal samen te vatten en te beoordelen. Wie de specials gemist heeft kan hier het eerste deel lezen en hier het tweede deel.

De doden komen tot leven
In Reckoning woekert er al zo'n vijftien jaar een oorlog tussen de slechte Tuatha Deohn en verschillende goede rassen zoals de mensen en de gnomes. De Tuatha Deohn zijn een soort elfen die ooit bij de Winter Fae hoorden. Eén van de Winter Fae was anders dan anders en wilde met geweld de wereld veroveren. Hij kreeg volgers en splitste zich daarmee af van de Winter Fae en daarmee ontstond de Tuatha Deohn.

Wanneer de Fae en de Tuatha Deohn sterven zullen ze later weer terug tot leven komen op een andere locatie, een soort reïncarnatie. Hiermee hebben ze een onuitputtelijk leger terwijl hun tegenstanders dit niet hebben. De andere Fae in de wereld doen niet echt mee in de oorlog. Die bemoeien zich daar niet zo mee, omdat ze zelf ook onsterfelijk zijn en daardoor een hele andere gedachtengang hebben dan de sterfelijken.

Het verhaal begint als je wakker wordt in een stapel lijken. Al snel leer je dat je tot leven bent gebracht door een groep gnomes die al jaren werken aan een apparaat dat mensen tot leven moet brengen. Jij was gedood op het slagveld en je bent de eerste bij wie het lukt om weer tot leven te brengen. Helaas ben je wel je geheugen kwijt. Met een blanco schrift begin je aan het spel en mag je alles gaan leren. Je blijkt een belangrijk persoon te zijn in de grote oorlog. Je bent niet alleen de eerste niet-fae die tot leven is gekomen, je blijkt ook nog eens geen lot te hebben. Het lot is een belangrijk aspect in het spel. Er zijn mensen die het lot kunnen lezen zoals een aura gelezen wordt. Jij hebt er geen en hebt hierdoor ook toegang tot speciale krachten waardoor je krachtige aanvallen kunt uitvoeren in de zogenaamde ‘reckoning-mode' waar we verderop wat dieper op ingaan.

Reckoning is een action RPG en het doet een aantal dingen anders dan andere games. Zo zul je in Reckoning geen lange gesprekken hebben met NPC's. Ze zeggen één of twee zinnen en je vraagt het volgende. Gewone informatie waar je wat over wilt horen vraag je aan de hand van een lijstje steekwoorden die je kunt kiezen. Quests worden vaak door iets meer tekst begeleid maar dit blijft beperkt tot een aantal zinnen. Ondanks de weinige tekst die wordt gegeven zijn je doelen wel altijd duidelijk en zul je niet het gevoel hebben dat je geen idee hebt met welke queeste je bezig bent.

Alle lore van het spel gaat eigenlijk grotendeels op dezelfde manier. Door korte stukjes informatie die je krijgt van NPC's of boeken die je vindt. De boeken zullen geen uitgebreide teksten zijn zoals in Skyrim maar eerder een of twee korte pagina's. Je krijgt best veel lore voor je kiezen en omdat alles heel kort en summier gehouden wordt, is het soms in het begin iets onduidelijk totdat je meerdere NPC's hebt gesproken en die elkaar aanvullen zodat het een groot geheel gaat vormen. Het is een vorm van vertellen die je moet kunnen waarderen als je meer van de achtergrond van gebieden wilt weten. Mocht je hier geen interesse in hebben dan kun je dat gewoon overslaan. Je zult namelijk geen queeste-content missen aangezien NPC's een groot uitroepteken of vraagteken boven hun hoofd hebben zweven voor informatie over queestes.

Hamer op je bakkes
Het maken van een personage is erg simpel gehouden. Je hoeft geen verschillende statistieken te bekijken of in te vullen. Maar dit betekent zeker niet dat je personages ook heel generiek zijn. Je hebt erg veel vrijheid wat betreft de vaardigheden en mogelijkheden die je voor jouw personage kunt kiezen. Houd jij er van om als wijze tovenaar door het spel te gaan die goed is in het smeden van zwaarden en uitrusting, dan kun je dit gerust maken. Of wat dacht je van een personage dat er van houdt om mensen vanuit de schaduwen dood te steken maar ondertussen wel weet welke kruiden je met elkaar kunt mengen voor de beste toverdrankjes.

In elk level kun je een aantal punten besteden aan skills en vaardigheden, waardoor je gestaag beter wordt. Mocht je je personage willen veranderen dan kun je op bepaalde locaties betalen om je uiterlijk te veranderen of je vaardigheden te resetten. Zo kun je dus verschillende mogelijkheden uitproberen zonder dat je de hele game opnieuw moet spelen en alles opnieuw moet vrijspelen.

In Reckoning kun je verschillende wapens gebruiken. Ook kan het personage magie gebruiken om vijanden een kopje kleiner te maken. Vijanden hebben verschillende aanvallen maar ook tactieken om je als speler aan te vallen. Ze zullen vaak vlak na elkaar aanvallen, maar weet jij net op tijd te blocken dan heb jij een kort voordeel en kun je snel terugslaan. Dit terugslaan doe je met zwaarden, chakrams (denk aan Xena en haar rondingen), hamers of gewoon je toverstaf waarmee je ook flink wat konten kan schoppen.
De actie is vloeiend en gaat snel. Door punten te investeren in nieuwe aanvallen vliegen de combinaties van aanvallen zo uit je handen. Op een gegeven moment heb je een speciale aanval waarbij de tijd langzamer gaat en jij meer schade kunt aanrichten, de reckoning-mode. Vanuit hier kun je ook bepaalde finishers uitvoere; brute aanvallen met dodelijke precisie. Deze speciale aanvallen kun je niet continu doen. Je moet eerst een bepaald puntenaantal opbouwen na een aantal gevechten en als je de mode éénmaal hebt geactiveerd raak je al je punten kwijt en moet je de balk opnieuw opladen. Mocht je in het nauw zitten en je balk is vol, dan kun je binnen enkele seconden het tij doen keren en victorieus het gevecht uit komen.

Vrijheid blijheid
Reckoning kent grootse gebieden waarin je kunt ronddwalen, queesten en vijanden kunt doden. Toch is het niet zo'n openwereld-game als Skyrim waar je elk hoekje kunt ontdekken en onderzoeken. Ondanks dat die vrijheid er niet is heb je zeker niet het idee dat je opgesloten zit. Daarnaast zijn de omgevingen mooi vormgegeven en heb je door de soundtrack van het spel vaak het idee dat je je in bepaalde gebieden waant.

Zo loop je door een grot. Het is er donker, mistig en fluoriserende zwammen lichten de weg een beetje op. Op de achtergrond hoor je zachtjes gedrup van water en een mysterieus zacht deuntje speelt. De sfeer druipt ervan af en dat maakt het avonturieren in de gebieden die je tegenkomt erg fijn. Daarnaast lijkt de ene grot totaal niet op de andere en zul je zeker niet het gevoel hebben dat je continu hetzelfde aan het verkennen bent.

Wat wel jammer is, is het gemist aan consistentie in sommige gebieden. Zo zul je in begin vooral merken dat het bos zonnig en vrolijk is, vijf meter verder somber en mistig en dan weer vijf meter verder zonnig en vrolijk. De overgang gaat wel soepel maar voor je gevoel lijkt het toch niet helemaal te kloppen.

De bugs die het spel in de demo vertoonde zijn bijna volledig verdwenen. Af en toe doet het camerastandpunt in een gesprek met NPC's nogal raar. Het verdwijnt dan achter een bureau of iets anders maar bij een andere vraag verandert het camerapunt en werkt alles weer normaal. Dit is een aparte bug maar niet eentje die ervoor zorgt dat je dingen mist. De teksten worden nog netjes uitgesproken door de NPC's en met ondertitels aan kun je ze ook nog netjes lezen.

Conclusie
Kingdoms of Amalur: Reckoning is een dijk van een game. Met de actie en het RPG-gedeelte van het spel zit het helemaal goed. De game heeft dan wel een aparte manier van conversaties dan je gewend bent maar dit is zeker niet erg, alleen even wennen. Kingdoms of Amalur: Reckoning verdient het zeker wel om eventjes op de voorgrond te staan tussen alle releases door.