CD: Gonjasufi - MU.ZZ.LE
Wie fan is van het platenlabel WARP is waarschijnlijk niet vies van een dosis onconventionele muziek. Eerdere pioniers als Aphex Twin hebben ruim baan gemaakt voor hedendaagse, meer door hiphop beïnvloede artiesten als Flying Lotus en The Gaslamp Killer. Laatstgenoemde was voor een groot deel verantwoordelijk voor de productie van één van de verassingen van 2010: Gonjasufis A Sufi And A Killer. Tijdens een negentiental nummers werden de meest onvoorspelbare geluiden, invloeden en beatpatronen tevoorschijn getoverd. Met zwarte magie weliswaar, want Gonjasufi is geen muziek om vrolijk van te worden, zo blijkt ook op het onlangs verschenen MU.ZZ.LE.
Gonjasufi, geboren als Sumach Echs, maar door het leven gaande als Sumach Valentine, begint MU.ZZ.LE voorzichtig met het jazzy 'White Picket Fence'. Zijn spokende stem lijkt hier echter nog op te warmen voor het zwaardere werk dat later op het album geïntroduceerd zal worden. Het daaropvolgende nummer 'Feedin’ Birds' zou zo op het album van David Lynch kunnen staan. Een repetitieve percussielijn wordt verenigd met schelle gitaaraanslagen. De triphopvibe en toegevoegde vrouwenvocalen wekken herinneringen aan, één van de pioniers binnen het genre, Tricky op. Het zijn de duistere regiones van triphop die evenals op a Sufi and a Killer verkend worden. Gonjasufis kermende zang biedt een ander perspectief op soulzang (namelijk de zwaarmoedige kant) en raakt soms verdronken in effecten. Het is ook geen verassing dat Gonjasufis stem de echte blikvanger van zijn eigen oeuvre vormt. De intonatie en toon van zijn gezongen woorden zijn op momenten avant-gardistisch, psychotisch en soms ronduit vals. Zelf heeft hij aangegeven een dergelijk indrukwekkend zanggeluid te kunnen produceren door yogatechnieken toe te passen. Zo zou hij meer vanuit 'zijn maag' kunnen zingen.
'Nikels And Dimes' maakt gebruik van abstracte hiphopbeats. De melodielijn wordt door zoveel reverbfilters gehaald dat er niet meer van overblijft dan een troebele atmosfeer. Opvolgers 'Rubberband' en 'Venom' zetten ditzelfde concept door, maar de korte duur ervan speelt parten. Op deze manier is de golf aan creativiteit alweer verdwenen voordat je er in hebt kunnnen duiken. 'Sniffin'' klinkt alsof iemand een draaiorgel door een distortionpedaal gehaald heeft. Als je (wijlen) Captain Beefheart een disfunctionerende synthesizer had gegeven, zou een soortgelijk nummer waarschijnlijk het resultaat zijn.
Zoals de muziek al doet vermoeden is MU.ZZ.LE geen plek om levenslust bij te tanken. Zo zingt hij op één van de betere tracks van het album 'The Blame': "Im not the perfect man, and I never claim to be. I’ve done some things in my time, even I’m ashamed of me." Deze klaagzang wordt niet enkel gezongen, op de achtergrond worden de woorden nog eens dunnetje overgekreund. Tijdens de industriële reggaepop die 'Skin' tentoonstelt lijkt hij haast te smeken. De zang is overigens niet altijd even verstaanbaar. Vaak wordt er gebruik gemaakt van meerdere lagen aan vocalen en filters, waardoor er naar veel woorden slechts valt te gissen.
Een positief punt van dit album is dat er in een korte tijd een groot aantal stijlen wordt afgewisseld zonder dat er echt aan eigen karakter wordt verloren. De toepassing van psychedelische grooves en diepe percussie staat centraal en zal de liefhebber zeker bekoren. Zijn debuutplaat was daarentegen net iets meer divers. Het album maakt zich helaas ook schuldig aan een wel erg korte afspeeltijd, want met een tiental nummers worden maar vierentwintig minuten gevuld. Er zijn EPs die langer duren. Daarnaast kan het zo zijn dat elk moment dat je goed in het ritme van een nummer zit je alweer de transitie naar de volgende track moet maken. Het album biedt op deze manier even weinig houvast als Gonjasufis gepijnigde woorden. De tracks lopen in veel gevallen op zo'n manier in elkaar over dat je vaak niet eens door zult hebben dat het volgende nummer alweer begonnen is. Vanuit een positief oogpunt betekent dit dat je MU.ZZ.LE rustig op repeat kan zetten, want de eerste luisterbeurten zal je nog veel nieuws uit het kleine half uur kunnen halen. Als je gemoedstoestand het toelaat dan.
