ROCCAT Isku, Kone[+] en Alumic

De Roccat Isku en Kone[+] zijn op het eerste gezicht waanzinnig. Maar zijn ze in het gebruik net zo geweldig? We testen de, volgens Roccat ultieme gamecombinatie, inclusief de Alumic, een van de weinige muismatten waar je iemand mee kan verwonden als een ragequit niet genoeg is.

Het komt niet vaak voor dat we hardware kunnen testen, en dan helemaal niet voor de pc. We waren daarom blij verrast om dat oude Logitech-toetsenbordje te mogen vervangen door een echt, voor gamers bedoeld toetsenbord; de ROCCAT Isku. Wat betreft zijn muizenpartner heeft de ROCCAT Kone[+] een wat zwaardere concurrent: De Logitech G5 was altijd zeer geliefd in zijn gebruiksgemak en de Kone[+] zal daarom moeite moeten doen om deze gouwe ouwe te kunnen verslaan.

Wat direct opvalt is de zorgvuldigheid van de verpakking en de vormgeving ervan. De dozen waar de randapparatuur in huist doen stijlvol donkerblauw aan en hebben niet veel onnodige foldertjes, anders dan een membershipcard die erbij zit waar je verder op het eerste gezicht niet veel aan hebt. De beknopte, maar zeer overzichtelijke handleiding van de Kone[+] verwijst voor de benodigde drivers naar de website van ROCCAT, maar bij het toetsenbord is een cdtje bijgeleverd. Natuurlijk wordt er op de voorkant nog met de nodige superlatieven en vage grafiekjes opgeschept over wat het allemaal kan, maar er zijn merken die dat veel meer overdrijven dan ROCCAT.

Zodra alles is aangesloten is het eerste punt om te beoordelen uiteraard ergonomie en degelijkheid. Zonder ook maar de kabel in te pluggen zijn we meteen begonnen met het typen en klikken van Beethovens'  zevende symphonie, of althans, zo klonk het. De Isku is zorgvuldig gefabriceerd van verschillende soorten hard kunststof en op het eerste oog oersterk. De muis heeft een eveneens vervaarlijk uiterlijk met maar liefst twaalf knoppen die subtiel zijn weggewerkt in de behuizing met een goede tactiele feedback. Deze Kone[+] ligt ietwat groot en ongemakkelijk in de hand, maar went desondanks snel. Zodra je de staart van dit beestje inplugt begint het helemaal tot leven te komen door kleuren te 'ademen', middels ledstrips aan weerszijden over de volle lengte van de muis. Het toetsenbord heeft eveneens vijf(!) verschillende standen blauwe backlighting. Ondanks het stijlvolle feit dat de letters 'kijkgaatjes' zijn voor de lichtjes eronder, spotten we al het eerste minpuntje: de leds zijn zo diep onder de knoppen verwerkt, dat sommige letters en symbolen op een bepaalde kijkhoek niet leesbaar zijn. Maar goed, deze gadget gebruiken we dan ook niet om op te kijken als we typen. Hell, dit is waarschijnlijk de enige tekst die ik ermee zal schrijven.

Beide apparaten zijn voorzien van allerhande nog best indrukwekkende features. De Isku kan 180 macro's aan (programmeerbare sneltoetsen) en de muis heeft eveneens programmeerbare knoppen, waaronder het on-the-fly instellen van gevoeligheid. Tijdens een game switchen van DPI wordt zelfs bevestigd door een stem, die voor het gemak meldt op welke gevoeligheidswaarde hij nu is ingesteld. Ook kun je de Kone[+], net als de Logitech G5, verzwaren door er gewichtjes van vijf gram in te plaatsen om zo de muis wat zwaarder te maken voor betere controle. Jammer is alleen dat het containertje voor de gewichtjes onder de muis nogal moeilijk open te krijgen is.

Zodra je beiden hebt geladen met de al-dan-niet bijgeleverde drivers, staat er een verrassing te wachten: zelden heb ik zulke strakke en uitgebreide driversoftware gezien. Werkelijk ALLES is in te stellen: van backlighting of het 'opnemen' van macro's op de Isku, tot het instellen van de vier kleuren in de Kone[+] en het kalibreren van de - heel belangrijk - 'optilgrens' van de muis. Het eerste wat namelijk opviel was dat je muis neigde te springen op het moment dat je het einde van je muisbeweging hebt bereikt, en gedwongen het ding moet optillen om hem weer in het midden te zetten.  Ik had er niet op gerekend dat het kon, maar met een kalibratie van de 'tracking control unit' was dit probleem verleden tijd. Heel stoer.

De Isku heeft aan de zijkant nog sneltoetsen die als macro's kunnen dienen, maar als het puntje bij paaltje komt kun je het volledige toetsenbord opnieuw programmeren. Je zou verwachten dat je verzuipt in de knopjes, maar de welgeteld zestien 'extra' knoppen zitten niet in de weg of zijn op een andere manier hinderlijk aanwezig. De Isku heeft daarnaast een typische polsrust die ergonomie ten goede komt, hoewel die ook wat dichter bij de het oppervlakte had mogen liggen. Natuurlijk zitten er op de achterkant nog standaardjes om het toestenbord enigszins op een hoek te zetten als dat prettiger is.

Waar het echt om gaat is natuurlijk het gamen, en dat is absoluut het hoogtepunt van de set. Door de enorme controle over je handelingen is besturing geen reden meer van falen. Je kunt middels EasyShift zomaar veranderen van keyboardlayout die je vantevoren hebt ingesteld, zodat je plots beschikt over andere knopacties als je zin hebt in een andere game. Als je daar ook nog uitgebreide, tijdgevoelige macro's op je nietsvermoedende vijanden loslaat ben je helemaal de baas. Vooral MMO's hebben baat bij deze mogelijkheid. Of dat cheaten is laten we even in het midden. De muis biedt eenzelfde gemak, wat zich in Battlefield 3 uitte door vooral het sluipschutten nauwkeuriger te maken en het manouvreren in een straaljager sneller te maken door het DPI aan te passen middels de knoppen.

De kers op de slagroomtaart zou het zoetste moeten zijn, maar deze heeft helaas een wat zure nasmaak. De Alumic, de muismat van dezelfde reeks, is een opvallend zwaar ding dat uit plaatstaal lijkt te bestaan. Hij heeft rubberen hoeken voor slipvrije grip met de ondergrond en twee kanten met een ander oppervlak voor het variabele muisgemak. Hij komt met een stevige siliconen polsrust die muisarmen tegen moeten gaan, maar dat is het eerste wat je waaarschijnlijk aan de kant zal leggen vanwege zijn hoogte en het feit dat het snelle muisbewegingen in de weg zit. Grappig genoeg is in combinatie met de Kone[+] de stroeve ondergrond net iets te stroef en de gladde ondergrond net iets te glad.  Daarnaast schraapt tijdens het bewegen (en vooral optillen) van de muis de ruwe zijkant tegen het oppervlak, wat door het materiaal nog best wat geluid maakt.  Als je met een koptelefoon gamet dan heb je er geen last van, maar daar zou je met een speakersetje nog aardig wat hinder van kunnen ondervinden. Jammer.

De ROCCAT Isku, Kone[+] en Alumic vormen samen de ultieme uitrusting voor de echte pc-gamer. De vraag is echter of men voor het hele setje zo'n slordige 160 euro zou willen neertellen. Het staat wel in proportie met features die de Isku en Kone[+] bieden, maar of je deze tijdens het gamen echt nodig hebt is een tweede. Voor shooters is de ROCCAT Isku niet heel interessant, voor MMO's en RPG's absoluut wel vanwege de macro's en sneltoetsen die de hardware biedt. De Kone[+] heeft wat dat betreft enigszins meerwaarde, omdat je het DPI kan instellen op voorgeprogrameerbare waarden, wat enerzijds tijdens het snipen of anderzijds het vliegen zeer welkom kan zijn. Daarnaast maakt EasyShift variable toetsen mogelijk en is de driversoftware enorm compleet en programmeerbaar. Alle drie hebben ze zo hun kleine minpuntjes, met als uitschieter de zware, onhandige en luidruchtige Alumic. Maar zelfs met deze minpuntjes en zonder Alumic is deze set ronduit geweldig, dus als je je game echt naar een hoger niveau wilt tillen, dan is ROCCAT the way to go.

ROCCAT Isku (toetsenbord)

ROCCAT Kone[+] (muis)

ROCCAT Alumic (muismat)