Concert: Fink in Tivoli

Joost Melis (Pink_Floyd)

Halverwege dit jaar kwam de vijfde plaat van Fink uit, Perfect Darkness, en dit is zijn vierde plaat in de gedaante van singer-songwriter. Fink, oftewel Fin Greenall, trekt momenteel Europa door ter promotie van de plaat en deed gisteren Utrecht aan als eerste stad van zijn clubtour in Nederland. In Tivoli stond hij meteen voor een uitverkochte zaal. Deze mijlpaal was ditmaal sneller bereikt aangezien het een semi-seated concert betrof en er veel minder mensen de zaal in konden. Oftewel, de zaal van Tivoli stond volgebouwd met zwarte klapstoeltjes en slechts aan de zijkanten van de zaal en op het balkon kon je staan. Slechts een paar honderd liefhebbers waren daarom getuige van dit mooie optreden.

De zaal zat al goed vol toen de 19-jarige Rachel Sermanni solo met haar gitaar het podium betrok. Het jonge talent dat eerder ook te horen was op Noorderslag, London Calling en festival The Naked Song bracht op liefelijke wijze haar singer-songwriterliedjes naar voren, afgewisseld met redelijk geslaagde pogingen om in het Nederlands de luisteraars te bedanken. Ze stond als het ware ingesloten door de stellages die het optreden van Fink moeten versieren. Metalen constructies met spotjes en schijnwerpers vullen de linker- en achterkant van het podium, het drumstel neemt de rest van de linkerflank in beslag. Fink en bassist nemen rond 21.30 plaats op de overgebleven ruimte in het midden. Aan de rechterkant staan namelijk vier hoge panelen waarop videoprojecties worden getoond en tijdens de show zijn nummers extra kracht zullen geven.

Met een flinke baard, een nonchalant petje en een grote grijns begroet Fink kort het publiek, alvorens het drietal aftrapt met 'Biscuits for Breakfast' van zijn eerste singer-songwriterplaat. De aanpak is meteen al duidelijk; een duistere sfeer, een mooie belichting, subtiele videoscreenings en een heerlijke combi van finger-picking gitaarklanken, diepe basgitaar, constructieve percussie en de warme, diepe stem van Fink. Tijdens het intieme en intense 'Perfect Darkness' wordt het licht nog verder gedimd en fonkelen de sterren over de hoge panelen. Het publiek zit muisstil op hun stoelen te genieten. Fink laat de opener van zijn laatste en gelijknamige plaat opvolgen door track 2 en 3 van dit album, 'Fear Is Like Fire' en het imposante 'Yesterday Was Hard On All Of Us'.

Fink schotelt het publiek het totaalplaatje voor: de muzikaliteit spat van hem af, zijn timing is waanzinnig, de belichting en bijgaande beelden verhogen de sfeer en er hangt een heerlijke vibe in de zaal. Het album 'Distance and Time' komt daarna kort aan bod met 'Blueberry Pancakes' en het breekbare 'Trouble's What Your In', om vervolgens weer uit het vaatje van de laatste plaat te tappen. Het betoverende 'Honesty' kan het hele publiek duidelijk bekoren. De moeder van Fink vond het blijkbaar niet zo'n succes als het publiek het vond: "I played it in front of my mom the other day and she didn't like it because there's a swear word in it" aldus een grijnzende Fink. Ook 'Berlin Sunrise' wordt met gejuich ontvangen en dat kan ook niet anders met zo'n mooi uitgevoerd nummer. Hetzelfde gebeurt met 'This Is The Thing' en het met dub overgoten 'Sort of Revolution'. Helaas is de reguliere set daarna al voorbij, de tijd lijkt te vliegen als je wordt meegezogen in de prachtige sfeer die het trio neerzet. Gelukkig komen de heren wel nog terug voor een korte toegift.

'Sorry I'm Late' wordt de eerste encore, een nummer dat hij al jaren niet meer live gespeeld heeft. En met slechts een paar keer oefenen de avond van tevoren komt het toch verdomd goed uit de verf. Afsluiter van de avond wordt 'Pretty Little Thing', het liedje dat volgens Fink zijn leven omgooide en waar hij van rijke DJ naar arme singer-songwriter ging. Alleen op het podium en al plukkend aan zijn snaren gunt hij het publiek nog vijf extra minuten om van te genieten. Fink laat ook met deze tour weer zien dat hij zijn eigen plan trekt en doet waar hij zin in heeft. Nu is het een ingetogen set met stoeltjes in de redelijk grote zalen. Na de show vertelt hij dat hij de volgende keer misschien wel weer naar het kleinere Tivoli De Helling wil, om daar lekker met 100-200 man uit zijn dak te gaan. Fink heeft in elk geval ongeveer 500 mensen een fantastische muziekavond gegeven in Tivoli Oudegracht.