Gears of War 3
Exclusief op de Xbox 360
De Xbox 360 is een merk dat staat voor stoere mannen! Echte coole gamers die graag dagelijks driedubbele Whoppers eten en daarna iedereen online een kopje kleiner maken. Uiteraard is hier weinig van waar, maar er is altijd een gameserie geweest die deze verhalen waarmaakte. De anabolen-shooter Gears of War had alles in huis, mannen zo groot als een auto, guns zo groot als een Duitse herdershond en uiteraard zit er onder elke gun een kettingzaag, want hoe win je anders oorlogen? Deze serie is nu aangekomen bij het derde en laatste deel. Sluit de Gears-serie af met een hoge noot of is dit een domper voor alle fans?
De heren van de COG-unit hebben het nooit rustig. Hadden ze in deel twee nog een hele stad laten zinken om eindelijk alle Locust uit te roeien, is er een ander probleem ontstaan. Er is een nieuwe vijand op de loer en haar naam is de Lambent. Zij zijn nog een stukje vervelender en zoals elke irritante vijand betaamt ontploffen zij als ze doodgaan. Helaas zijn deze lichtgevende rotzakken niet de enige vijanden van de game, want niet veel later blijkt dat de Locust helemaal niet zijn uitgeroeid. Gelukkig hebben de Locust en de Lambent ook geen goede verstandsverhouding met elkaar en dus voer je vaak een aparte oorlog uit. De Locust en de Lambent vechten tegen jou, maar ze kunnen elkaars bloed ook drinken. Jij als echte Gears schiet natuurlijk gewoon alles neer wat er eng uitziet.
Wenen
Het verhaal van Gears of War 3 gaat een paar jaar na deel twee verder en de makers van de game, Epic, probeerden er een epische afsluiting van te maken. Zo proberen ze de gamers dit keer veel meer te raken op emotioneel gebied. In principe zou je zeggen dat dit totaal niet past in een hak en prak-shooter, maar een aantal keer sta je echt verbaast over wat er allemaal in de game gebeurt. Helaas is het soms ook te lachwekkend voor woorden. Het emotionele gedeelte in Gears 3 werkt dus niet altijd, maar als het werkt raken ze direct ook de juiste snaar bij de meeste. (houdt uw zakdoeken in de buurt).
Na de campaign die je ongeveer twaalf uur zoet houdt weet je dat het voorbij is met de serie, maar toch zit je nog met behoorlijk wat vragen. Het eindigt iets te open waardoor je niet direct weet wat er nou allemaal in de wereld plaatsvindt en het rond het verhaal niet geheel af. Voor iemand die alle drie de delen met plezier heeft gespeeld, was dit toch wel een kleine domper. Wat wel bijzonder goed is gelukt is de pacing van de game. Je zit in een achtbaan die twaalf uur lang duurt. Er zitten werkelijk waar geen saaie stukken in en alles duurt precies lang genoeg om leuk te blijven.
Maar waar een shooter natuurlijk echt om draait is de 'gunplay'. Deze is duidelijk geoptimaliseerd. Schieten, zagen, het werkt allemaal als vanouds. De game kent nog steeds dezelfde gameplay, het 'Duck and Cover'-principe. Met de A-knop duik je achter muren of wat voor bescherming dan ook en vanuit daar knal je de vijanden een paar nieuwe gaten toe.
Multiplayer
Uiteraard is de singleplayer een belangrijk punt van de Gears of War-serie, maar de game komt past echt tot zijn recht in de multiplayer. Zo was de multiplayer in deel een gigantisch populair en in deel twee kwam Epic met de Horde-mode, een mode die nu in bijna elke shooter terugkeert. In het vorige deel van de Gears-serie was de multiplayer helaas niet vlekkeloos uitgevoerd, maar Epic heeft beloofd om alle problemen in dit deel op te lossen. Dat is ze gelukt.
