CD: Grey Reverend - Of The Days

De naam Grey Reverend (L.D. Brown) zal bij veel mensen nog niet bekend in de oren klinken. Na voornamelijk actief geweest te zijn als jazzmuzikant werden zijn muzikale bezigheden opgepikt door Jason Swinscoe, frontman van (nu-)jazz groep The Cinematic Orchestra. Een samenwerking die er in resulteerde dat hij een cover van het nummer 'To Build A Home' mocht verzorgen. Deze beviel zo goed dat hij samen met de band op tournee mocht. Zo’n vier jaar later levert hij zijn debuutalbum, genaamd Of The Days, af.

Grey Reverend album

Een kanttekening die vooraf gemaakt moet worden is dat Brown te kampen kreeg met een vervelende tegenslag. Enkele jaren geleden werd hij getroffen door dystonie: een zeldzame aandoening die de spiergroepen aantast, met motorische stoornissen en aanhoudende samentrekkingen van de spieren tot gevolg. Voor Brown betekent dit dat hij nu geen controle meer heeft over zijn linker pink- en ringvinger. Noodgedwongen moest hij zijn muzikale richting veranderen van jazz naar een meer op folk berustend songwriterschap.

Deze genreswitch heeft geleid naar Of The Days, opgenomen in zijn appartement in Brooklyn. Brown gaf zelf aan op deze manier direct aan de slag te kunnen gaan tijdens momenten van inspiratie. Het mocht niet uitmaken of dit nou tijdens het middageten of midden in de nacht was. Moderne studio's hadden daarnaast een negatieve invloed op zijn concentratie en emoties. Dat de plaat niet in een peperdure studio, maar huiselijke omgeving werd opgenomen zou niet zorgen voor technische complicaties. Het album bestaat namelijk enkel uit Browns gitaar en zijn kalme, melancholische stemgeluid. Een uitgekleed album dus, die juist om die reden zijn grip op de luisteraar weet te krijgen.

Grey Reverend

De kracht van Of The Days is vooral dat het album je vanaf de eerste noot even in een wereld plaatst die alleen lijkt te draaien om zijn intieme muziekspel. Het nummer 'Walk The Same' doet al snel denken aan het werk van collega-songwriter José González. 'One By One' lijkt dan weer op zijn beurt even de ziel van Nick Drake aan te mogen raken. Een Pink Moon wordt hier overigens niet geëvenaard, maar dat kun je ook moeilijk verwachten van deze debutant. Op het nummer 'Little Eli' na, welke volledig instrumentaal is en een iets hoger tempo aanhoudt, wordt de lijn van het sombere, maar hoopvolle songwriterschap doorgezet. 'Forsake' is een mooi voorbeeld van het feit dat er tussen alle zwaarmoedigheid door genoeg ruimte is voor relativerende oplevingen. "Forsake me now, but soon you’ll come around", zingt hij bijvoorbeeld.

Het slechts 33 minuten durende album is door zijn zwaarte geen album waar je in moet blijven hangen, maar mag zich een warm tussendoortje noemen die geschikt is om je even af te leiden van de drukte des levens. Een klassieker zal het niet worden, daar brengt het simpelweg niet genoeg originaliteit voor. Toch kan Of The Days zich, samen met het vergelijkbare Perfect Darkness van Fink, tussen de beste songwriteralbums van het jaar scharen.

Voor wiens interesse gewekt is: Grey Reverend brengt zijn minimale liedjes op vijf oktober ten gehore in Rotown.