CD: Coma Divine - Dead End Circle
Aankomende week verschijnt het eerste album van Coma Divine. Deze Duitse band is een nieuw project van muzikanten die hun sporen vooral verdienden in de gothic scene. Met Dead End Circle willen deze muzikanten een experimentele richting opgaan door onder meer elementen uit de klassieke heavy metal en de progressieve rock te vermengen in het vertrouwde gothic geluid.
De meest prominente leden van Coma Divine zijn Sonja Kraushofer, zangeres van de bands L’Âme Immortelle en Persephone, en gitarist Ashley Dayour van Whispers In The Shadow. Zij worden bijgestaan door drummer Wolfgang Luckner en bassist Franz Heinrich Lirschen, beide ook bekend van L’Âme Immortelle. Voeg dan nog cellist Martin Höfert (o.a. Persephone en Sopor Aeternus) hier aan toe en je hebt een behoorlijke brok ervaring bij elkaar als het gaat om gothic, darkwave en industrial. Dit album moet naar eigen zeggen en schrijven meer het predikaat experimentele gothic metal krijgen.
De cd gaat lekker vlot van start met 'Burn Sister'. Het nummer beweegt zich tussen up-tempo en groove metal, waarbij de riffs zeer pakkend zijn. Halverwege de song is er tijd voor een rustpuntje met typische epische klanken zoals we die wel vaker horen bij gothic. Maar in dit geval wordt de spanning prima opgebouwd en eindigt het nummer in een heerlijke bombastische rocksound. Het daaropvolgende 'Rotten Word' kent dezelfde prima afwisseling als de opener, alleen dan tegenovergesteld, dus van rustig naar ruig. Met 'The Odd One Out' komt de band zeer verfrissend uit de hoek. Het is een lekker lijzig poprock deuntje met een stevig refrein. En zo lief als Sonja hierop zingt, zo lekker rauw klinkt ze op het refrein van 'I remember'. Dit nummer wordt vooral door het bassloopje gedragen. Het enige is dat dit loopje wel wat weg heeft van 'Cruel Man' van Intwine. Ja, ik weet het, dat is een beetje een rare vergelijking, maar luister zelf en oordeel. Laten we het erop houden dat het geen bewuste plagiaat is. Gelukkig vergeet je het al snel na het aanhoren van 'From Time To Time', waarin zowel traditionele als progressieve metal worden gecombineerd. Een nummer met heerlijke riffs en sterk drumwerk. Het is ongetwijfeld één van de beste songs van het album.
Halverwege de cd wordt er gas teruggenomen. Er volgen twee echte gothic ballads, 'Praise The Fallen' en 'Reason To Live'. Het zijn geen slechte songs, maar wel een beetje te standaard. Jammer genoeg komen ze meteen na elkaar. Wat dat betreft vind ik de volgorde van de tracklisting wat ongelukkig gekozen, want op deze manier kakt de boel te veel in. Met 'Secret Lover', dat weliswaar weer stevig rockt, kom je niet echt in de flow terug waar je in zat bij het luisteren voordat de ballads kwamen. Het nummer is iets te veel doorsnee en niet spannend genoeg. Op 'Fast Lane' wordt het tempo weer opgevoerd en komt de sfeer en vooral de agressie van 'From Time To Time' weer terug. 'About A Girl' maakt dan uiteindelijk weer een hoop goed, wat de tweede helft van deze cd aangaat. Qua opbouw is het een spannend nummer. Vooral de brute thrashy riff, waar het nummer mee opent, klinkt erg lekker. Het zou zo maar een stukje van een oude plaat van Anthrax kunnen zijn. De titeltrack waarmee de cd afsluit, is weer meer gotic gericht. Het is een episch nummer van achtenhalve minuut geworden. Ook hier krijg je af en toe het gevoel het al eens te hebben gehoord, maar het nummer getuigd uiteindelijk wel van Duitse degelijkheid.
Met Dead End Circle heeft het project Coma Divina een verdienstelijk debuut afgeleverd. Het is een hele opgave om in deze tijden als gothic band origineel te zijn. Toch is dat de band gelukt door op geslaagde wijze metal en progrock in het merendeel van de songs te verweven. Eigenlijk had dat nog best wat meer gemogen, want juist nu stagneert de cd iets wanneer meer gothic gerichte songs voorbijkomen. Ook een andere volgorde van de tracklisting had in die zin geen kwaad gekund. Maar al met al een prettig klinkend album die de middenmoot van dit genre met gemak ontstijgt.
