Film: Paul
ALIENS! RUIMTESCHEPEN! TELEPATHIE! LACHEN! Precies, dat laatste woord past niet in het rijtje. Toch zijn alle woorden te vinden in een recentelijk verschenen film. Simon Pegg en Nick Frost zijn samen weer terug, deze keer in het alien- en ruimtegenre. Dames en heren, wij stellen jullie voor aan: Paul.
San Diego, Californië. Twee Britse comicnerds Clive (Nick Frost) en Graeme (Simon Pegg) hebben de tijd van hun leven bij de ComicCon. Volledig gefascineerd door rondlopende Stormtroopers, aliens en stripfiguren genieten ze van ieder moment in de voor hun vreemde staat. Een speciale tour door Arizona, Nevada en Californie is het hoofddoel van de twee. De twee gaan naar the Black Mailbox, Area 51 en andere bijzondere locaties die te maken hebben met buitenaards leven.
Met een afgereden camper crossen de twee naar Nevada, Area 51. De 'Black Mailbox' is heel wat voor de twee, maar in werkelijkheid is het een zielig brievenbusje vol met stickers van eerdere toeristen. Toch zijn ze nu al in volledige nerdextase. Na de brievenbus besluiten de twee door te reizen naar de bekende plaats Roswell. Onderweg komen ze een auto tegen die na enige momenten over de kop slaat. Clive en Graeme vluchten uit hun camper naar de verongelukte auto om de bestuurder te helpen Probleem: de auto is leeg en de eigenaar van de auto is verdwenen. Probleem nummer twee: vanuit het niets komt de eigenaar van de auto uit de duisternis en deze blijkt een alien te zijn. Onder de naam 'Paul' is het wezen na een ongelukkige crash op de vlucht voor de overheid. Na overleg met de nerds besluiten de drie hun rit te vervolgen.
Als na een stop bij een motel de dochter van de moteleigenaar Paul heeft gezien en flauwvalt in de bus, zit er maar één ding op: Ruth moet nu ook mee. Met de FBI op de hielen van Clive, Graeme, Ruth en Paul, volgt er een jacht door het westen van Amerika. Ze worden allemaal gespot als potentiële gevaren en moeten zo snel mogelijk uitgeschakeld worden voor de veiligheid van Amerika. Paul is echter nog lang niet van plan om zich over te geven.
Geen bloed en ijs, wel aliens
Allereerst: De film Paul is géén onderdeel van de Blood and Ice Cream-trilogie. De films Shaun of the Dead en Hot Fuzz zijn wel twee delen van de nog af te maken reeks, waar de film The Worlds End op de agenda van Frost, Pegg en Edgar Wright (regisseur van de trilogie) staat. Met dat gezegd: Er zijn zeer zeker referenties naar de eerdergenoemde films te vinden, zoals het antwoord of honden omhoog kunnen kijken (Shaun of the Dead). Naast deze link is iedere bekende alienfilm of -serie een plekje in Paul gegund. Er zijn vele links naar E.T., Alien, Predator, the X-Files, Star Wars, Star Trek, Men in Black en Close Encounters of the Third Kind te vinden. Er zijn ook vele links te leggen met de films van Steven Spielberg, die zelf ook nog een stemgastrol heeft als beller naar Paul met vragen over zijn nog te maken film E.T.. Voor de fanatieke filmkijker is het erg leuk om zo veel mogelijk links en referenties te kunnen spotten. Succes!
Alienimatie
De alien Paul is erg goed vormgegeven. Pegg en Frost spelen goed in op een toch onzichtbaar wezen. Tijdens het filmen is Seth Rogen, de stemacteur van Paul, zo goed als afwezig geweest wegens het filmen van The Green Hornet. Veel bewegingen en interactiemomenten worden waar mogelijk ingevuld door Joe Lo Truglio, die ook een rol als FBI-agent in de film heeft. Denk hierbij aan het optillen van voorwerpen of het openen van deuren.
Op de plaats van de acteur is de alien Paul geanimeerd. Het is een wezen van ongeveer een meter hoog, een groene huidskleur, mager, een rond hoofd en grote zwarte ogen. Het is het typische beeld van een alien zoals het vaak in animatieseries wordt neergezet, maar dan met een geweldig leuk karakter. Paul heeft humor, hij rookt wiet, spreekt vloeiend Engels, draagt een tattoo op zijn arm, hij gaat erg goed om met mensen en is helemaal in zijn element als wezen op de planeet Aarde.
Paul ziet er dus zowel van binnen als buiten erg goed uit. In de eerste momenten van de film is het natuurlijk nog wel even wennen en je betrapt jezelf er zeker op dat het uiterlijk een stereotype alien is, maar dit maakt niet veel uit. Het grote voordeel is dat je hierdoor weinig tijd nodig hebt om te wennen aan het wezen.
Verhalien
Het verhaal van Paul is erg leuk bedacht. Alle feiten die je denkt te kennen over Area 51, bekende alienfilms en -series worden in een volledig ander perspectief gezet. Zo was Paul de alien die door de overheid in Area 51 is geregistreerd, heeft hij de rol van Spielbergs eerdergenoemde E.T. gemaakt en komt het personage Mulder van the X-Files ook uit zijn brein. De film volgt de groep in een absurde maar erg vermakelijke reis door het bijna verlaten westen van Amerika. Het verhaal van de alien Paul is ook erg bijzonder en leuk om te volgen. Stukje bij beetje kom je achter de ware aard van het wezen en de FBI. Mede door de verloop van het verhaal, het fragmenterend brengen van feiten en de humor van de acteurs is het een heerlijk geheel geworden.
Je moet wel houden van de humor in de film. Op sommige momenten is het aardig flauw en de agenten van het FBI-team hebben het niveau slapstick. Toch is het niet storend te noemen, aangezien de drie maar een kleine rol hebben in het geheel. Wel is het personage Ruth een zeer storende factor. Ze is erg opdringerig, flauw en vooral ver onder het niveau van de echte hoofdrolspelers. Waar bijvoorbeeld Pegg en Frost het nog enigszins genuanceerd houden, is Ruth het typische 'kijk mij eens grappig zijn'-meisje. Jammer, ze verknalt het geheel behoorlijk.
Conclusalien
Eindelijk, een film over een alien met pit. Paul heeft ballen, humor en het hart op de juiste plaats. Door vele ruimtefilm en -serieverwijzingen, de rollen van Pegg en Frost en de aanwezigheid van de mooi geportretteerde alien is het een trip voor ieders plezier. Erg jammer is de toevoeging van Ruth, die eigenlijk in hele film niet goed uit de verf komt. Al met al: een erg vermakelijk en onderhoudend eindresultaat. 'The truth is out there...' namelijk bij jou in de bioscoop.
