Film: Scream 4

Elf jaar na het verschijnen van de film Scream 3 is dan eindelijk het langverwachte vervolg in de bioscoop: Scream 4. De film luidt een nieuw tijdperk in binnen het Scream-genre. Maar in hoeverre blijft Scream 4 trouw aan zijn roots en fans?

Elf jaar na de gebeurtenissen van Scream 3 is Sidney Prescott (Neve Campbell) een schrijfster geworden. Met haar eerste boek ‘Out Of Darkness’ beschrijft ze hoe zij hulp en troost heeft gevonden in de afgelopen jaren. Om haar boek te promoten reist ze door het hele land. Haar laatste stop van de boekpromo is Woodsboro, de plaats waar het allemaal begon.

In Woodsboro woont Jill Roberts (Emma Roberts), de nicht van Sidney. Met Jills tante heeft Jill net zoals Sidney in haar jongere jaren een geweldige tijd op Woodsboro High. Hangen met vrienden, drinken en naar feestjes gaan. Dit gaat allemaal goed totdat op de dag van de allereerste Woodsboro Massacre-moorden twee slachtoffers vallen. Het patroon lijkt duidelijk: bruut afgemaakte meiden, bijna identiek aan hoe in 1996 de moorden werden gepleegd. Jill bevindt zich nu in de situatie die Sidney jaren terug had en moet vechten voor haar leven. Sidney moet vanwege een belangrijke materiële getuigenis nu verplicht in Woodsboro blijven. Een voor een worden mensen om Jill en Sidney afgemaakt. Wie de dader(s) ook mag/mogen zijn: de boodschap is duidelijk. ‘Welcome home, Sid…’

Volgens de regels

De eerste drie films kenden allen specifieke regels. Het is de basis van het verloop van een horrorfilm. Waar in Scream 1 tot en met Scream 3 deze regels waren vastgezet door personage Randy Meeks, is dat nu het geval van filmfanaten Charlie Walker (Rory Culkin) en Robbie Mercer (Erik Knudsen). Waar moet een vierde deel rekening mee houden?

- Het onverwachte is de nieuwe cliché

- Ook maagden kunnen nu sterven

- De moorden gebeuren 2.0: alles wordt gefilmd

- Blijf trouw aan het origineel; volg het gebruikte patroon

- Je mag drinken, seks hebben en drugs gebruiken

- De moorden zijn extremer en uitbundiger

De regels zijn een stuk actueler en moderner gemaakt. Het filmen van de moorden is bijvoorbeeld ook zoiets. De dader(s) zet(ten) alles op tape en de moorden zijn inderdaad zeer bruut en gewelddadig. Om het nog mooier te maken: de moorden kun je zelfs terugkoppelen aan de allereerste film van inmiddels 15 jaar geleden (regel vier).

Oude mensen en jong grut

De cast heeft afgezien van Sidney, Dewey en Gale een volledige vernieuwing gehad. Ergens is het niet meer dan logisch omdat zo goed als iedereen die de drie kennen in de drie eerdere films is afgemaakt. Een complete nieuwe generatie aan kanonnenvoer wordt aan je voorgesteld. Een van de hoofdpersonen is Jill. Haar vriendengroep is behoorlijk uiteenlopend. Ze heeft een opdringerige ex genaamd Trevor (Nico Tortorella), een zeer scherpe vriendin Kirby (Hayden Panettiere) en de twee filmnerds Charlie Walker (Rory Culkin) en Robbie Mercer (Erik Knudsen). Met andere woorden: een bont gezelschap. Maar ook de oude mensen hebben nieuwelingen om zich heen. Dewey is nu sheriff van Woodsboro en leidt een team van nieuwe deputys (waaronder Anthony Anderson en Adam Brody) en Sidney heeft een publiciteitsagente die meer naar zichzelf kijkt dan naar haar cliënt.

Oud en nieuw

De film begint met een typische, Screamesque openingsscene. Bloederig en gruwelijk, maar toch met het beetje zwarte humor zoals we van de reeks kennen. Al vanaf het begin van de film wordt je continu op het verkeerde been gezet. Naar mate van tijd denk je te weten wie Woodsboro uitmoordt, totdat die persoon een mes door de ribbenkast geduwd krijgt. Een grote emotietrein vol spannende, angstaanjagende en nieuwe elementen zoals we ze nog niet kennen, het heeft moed nodig om zo’n omslag te maken.

Er is erg veel rekening gehouden met het element ‘humor’. In een recent interview heeft regisseur Wes Craven gezegd dat hij er geen Scary Movie of een flauwe horrorfilm van wilde maken, dus de grappen moeten zeer gematigd in de film komen. Anthony Anderson (die ook in Scary Movie 4 een rol had) speelt een hulpagent en zorgt met collega Adam Brody voor de meeste grappen. Eerlijk is eerlijk; Anderson was wat dit betreft een verkeerde casting geweest. De grappen zijn niet erg sterk gebracht door Anderson, het zit erg tegen het flauwe aan. Zijn scènes met Brody op patrouille zijn wat zeker op dit punt niet erg goed uit de verf gekomen.

De gehele film zit vol met verwijzingen naar de originele Scream. Het patroon van de moorden is gebaseerd op de slachtpartij van ’96, maar ook grappen, dialogen, attributen en gebeurtenissen worden geëerd. Dit gebeurt niet alleen door de castleden van de trilogie (Campbell, Cox en Arquette) maar ook door het nieuwe Screamteam.

In de special van Scream staat dat het eerste deel van de reeks zorgde voor een omslag in het horrorgenre zoals wij het kennen. Regisseur Wes Craven en scenarist Kevin Williamson hebben vaak gezegd dat ze dit met Scream 4 ook willen doen, namelijk een film neerzetten die we in het huidige horrorklimaat niet gewend zijn. Het is ze erg goed gelukt. De intro is heerlijk speels en de film eindigt op een totaal ander moment dan je denkt. Maar dat niet alleen, er is ook rekening gehouden met de tijd. De cast is hiervoor volledig geactualiseerd. Sheriff Dewey is nog niet helemaal op de hoogte van het internet en alle bijbehorende technieken, terwijl zijn vrouw Gale als echte verslaggever volledig opgaat in Woodsboro 2.0 . Dit is maar een van de vele mogelijke voorbeelden.

Nog even over de moorden: In vergelijking met de voorgaande films zijn het er veel meer, maar ze zijn ook creatiever en persoonlijker geworden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Scream 3 heb je nu echt weer een band met iedereen op het scherm. Je wordt geraakt door de dood van bepaalde castleden in plaats van een reeks onsamenhangende slachtoffers. Een van deze moorden is zo aangrijpend door de totale wending van een scène, dat het je zeker als fan erg raakt.

Conclusie

Als fan van de serie wordt je ontzettend verrast door Scream 4. Het bevat alles wat je gewend bent van het Craven/Williamson-duo, maar ook zeer veel nieuw vermaak. Wil je de beleving nóg mooier maken, kijk dan voordat je naar de bioscoop gaat nog even naar de allereerste Scream.

De nieuwe (horror)kijker krijgt ook een geweldige film voorgeschoteld. Zeer mooie plotwendingen, onverwachte elementen en filmtechnieken die we nog niet eerder hebben gezien, gecombineerd met het nodige bloed en geweld.

Wat is mijn favoriete enge film? Op dit moment: Scream 4.