Game: Mario Sports Mix

Exclusief verkrijgbaar voor de Wii

De bekendste dikkerd van de wereld is terug met een nieuw spel. Mario en zijn kornuiten zijn weer op de sportvloer te bewonderen met Mario Sports Mix. Zoals in de special te lezen is, timmert  Mario al langer aan de weg op sportgebied. Dit heeft overigens niet geleid tot een verkleining van zijn buik. Met dit nieuwe deel probeert Nintendo om Mario, Luigi en aanhang weer aan het bewegen te krijgen.

Al zwiepend scoren
Er zijn al enkele spellen voor de Wii verschenen waar sporten en/of spellen gecombineerd werden. Wii Sport, Wii Sport Plus, Mario & Sonic op de Olympische Spelen, het rijtje gaat maar door. Vanaf heden is daar een nieuw spel aan toe te voegen: Mario Sports Mix. Met dit spel kunnen we volleyballen, basketballen, trefballen en hockeyen. Alle vier de sporten lijken qua inhoud en uitvoering veel op elkaar. Je kan twee tegen twee spelen of drie tegen drie. Het spel is tot en met vier spelers te spelen. Waarom er niet gekozen is voor zes - in verband met de 3v3 modus - is mij niet bekend en vond ik redelijk onlogisch. Verder zijn de controls van de vier sporten redelijk gelijk: je loopt met behulp van de nunchuck, je kan de bal passen met de A-knop en je scoort door de controller van onder naar boven te zwiepen. Ondertussen kan je special powerups verzamelen die je kan afvuren op je tegenstander. De controls zijn dus niet complex, maar dat verwachten we ook niet van dit spel. Het is namelijk niet bedoeld om veel realisme na te bootsen, Mario Sports Mix is bedoeld om samen met vrienden te spelen. Dát doet het spel ook goed. Ik heb geprobeerd om het spel in mijn eentje te spelen maar algauw sloeg de verveling toe. Tijd om extra manschappen erbij te halen in de vorm van vrienden en familie.

Al glijend richting zee
Het spel werd gestart en het eerste toernooi gestart. Een van de dingen die opvalt, is het gebrek aan diversiteit bij de karakters. Bij vorige spellen van Mario speelde je vaak met één personage en was er keuze genoeg. Nu bestaat de mogelijkheid om 3v3 te spelen en zodoende heb je al snel zes karakters op het speelveld. Om de karakters op te vullen, besloot Nintendo om verschillende karakters een andere kleur te geven, waardoor je op een gegeven moment strijdt tegen groene Yoshi's en blauwe Toads. Ikzelf vond het jammer dat er niet gewoon meer karakters beschikbaar gesteld werden. Het is uiteraard weer mogelijk om karakters te unlocken maar in de eerste paar uurtjes speel je te vaak tegen dezelfde karakters. Maar dit terzijde, soms moet je een beetje miereneuken, want daarna verraste het spel me wel eens. De eerste basketbalwedstrijd werd gestart, het speelveld zag eruit zoals ik verwacht had. Een gymzaal met twee baskets. Zover niks speciaals. We hakten de tegenstanders in de pan met 31-0, misschien iets te makkelijk in het begin? De tweede ronde werd ingezet en in plaats van de gymzaal, speelden we op het strand. Basketballen op het strand, een activiteit die alleen Mario kan waarmaken. Niks speciaals tot nu toe, tot halverwege de eerste helft. Het water steeg kort en overspoelde het strand. Terwijl het water terug de zee in ging, werden alle spelers kort meegesleept. Juist op het moment dat ik een vette dunk wilde maken. Ik merkte later dat praktisch elk level wel iets van interactiviteit heeft. Bewegende vloeren en zulks. Dit maakte het spelen van de sporten een heel stuk interessanter, want het spelen op de eerste baan stelde niet veel voor. Uiteindelijk de cup met de grote oren gewonnen waardoor ik mijn eerste nieuwe karakter vrijspeelde.

Traaaaaaaag
Ik wilde echter zo snel mogelijk naar de, in mijn ogen, leukste sport op aarde: trefbal! Als klein Kn0xje speelde ik al graag trefbal en ik wilde dan ook zo snel mogelijk aan de slag hiermee. En hier gaat het helaas een beetje mis met Mario Sports Mix. Alles wat trefbal spannend maakt, ontbreekt in deze game. Normaliter is trefbal snel, keihard en meedogenloos. Één fout en je ligt eruit, even niet opletten en je hebt een bal tegen je bakkes aan. Mario Sport Mix doet echter precies het tegenovergestelde. Het gooien van de bal gaat traag, zeer traag. Je hebt het gevoel alsof je een grote, zware ballon weggooit. De animatie gaat traag en moeizaam en als je eenmaal de bal los hebt gelaten, vliegt die rustig over het veld heen richting je tegenstander. Bij real life trefbal is het een kunst om de bal te vangen en moet je er moeite voor doen. Bij Mario Sports Mix kan je praktisch elke bal opvangen. Het enige dat je moet doen is met je lichaam naar de bal toestaan en op A+B te drukken. Dat effect wordt vergroot doordat de bal zo langzaam richting je poppetje gaat, waardoor je ruim de tijd hebt om te draaien en te vangen. Heb je de tegenstander uiteindelijk geraakt, dan hoeft die niet direct het veld te verlaten. Neen, er gaat een stukje van zijn energiemeter af en pas als die meter op nul staat, moet die van het veld af. Verder kan je switchen tussen karakters, je bestuurt namelijk maar één karakter. Dit gaat echter zo stroef dat vlug switchen niet mogelijk is. Trefbal is een gemiste kans van Nintendo, want dit is juist een spel dat je weinig tegenkomt op de markt.