Boek: Pieter Jouke en Michiel Peereboom - Koning van de Kist
Laten we het even over het onvermijdelijke hebben. Nee, niet dat we Ben Saunders de komende dagen constant op tv zullen zien en horen, maar over het leggen van het loodje, het hoekje omgaan of onder de groene zoden gaan liggen. De enige zekerheid van het leven; de dood. Ooit wel eens over nagedacht? Vast wel. Heel vrolijke gedachten zullen dit waarschijnlijk niet geweest zijn, tenzij je in de veronderstelling bent dat er na je overlijden een kerel in een jurk op je staat te wachten, of een stel maagden. Hoe het ook zij, dat de dood niet alleen maar over lijken gaat bewijzen grappenmakers Pieter Jouke en Michiel Peereboom met hun overpeinzingen in Koning van de Kist.
De een z’n dood
Al eerder bracht dit duo de boeken Koning van de Koffieautomaat en Koning van de Kraamkamer uit. Ditmaal besloten zij hun imperium uit te breiden met iets wat ons allemaal vroeg of (voor velen het liefst) laat te wachten staat. Alle aspecten van het overlijden – voor zover dit nagegaan kan worden vanuit het perspectief van de levenden – komen aan bod. Van de ontbinding tot de rouwkaart en van de erfenis tot de zin van het leven; over alles hebben Jouke en Peereboom wel wat te zeggen. Soms vanuit persoonlijke basis en soms vanuit bronnen, maar steeds, zoals ze zelf zeggen, bedroevend grappig geschreven en daarnaast aangevuld met droge cartoons. Sommige passages, zoals die waarin fijntjes de stadia van ontbinding worden omschreven, kunnen beter overgeslagen worden door mensen met een zwakke maag (wat er met die maag gebeurt na je overlijden vergeten we voor het gemak even), maar in Koning van de Kist gaat het niet alleen over je eigen dood. Er worden ook tips en adviezen gegeven hoe je een gerespecteerde nabestaande wordt en ondertussen de meeste erfenis op kan strijken.
Om je dood te lachen
Nou zal dat vast niet letterlijk de bedoeling zijn geweest van de auteurs, want het eind van het boek niet halen is toch zonde van het milieu met al die voor niets gekapte bomen. Hoewel je daar dan wel weer een goede voedingsbodem voor bent. Afijn, de heren zijn grappig, soms tot vervelens aan toe. Op deze manier weten ze dit zware onderwerp echter wel lucht te geven en ondertussen leer je ook nog eens wat over successierecht en hoe je het best je tranen binnen kunt houden. Tenzij dit tranen van het lachen zijn om de droge humor van de auteurs natuurlijk. Dus of je nu bang bent voor de dood of niet, dankzij Koning van de Kist was jezelf doodlachen nog nooit zo leuk.
