CD: The Decemberists - The King Is Dead
De geruchtenmolen betreffende The Decemberists liet al enige tijd doorschemeren dat de band terug zou grijpen naar hun roots. Wat zou moeten betekenen dat het nieuwe album The King Is Dead bol staat van de VS-stijl folk, country en bluegrass elementen. Als we het instrumentarium op de plaat aanschouwen zou het maar eens zo waar kunnen zijn, want naast het gebruikelijke gereedschap wordt er onder meer gebruik gemaakt van: viool, pedal steel gitaar, banjo, accordeon, harmonica, orgel, 12-string gitaar en een tamboerijn. Een voorbode van een lekker ouderwets folk-country Decemberists plaatje?
Jazeker! Plus nog wat andere invloeden, want deze groep uit Portland laat zich niet zo maar in een hokje plaatsen. Dat blijkt ook wel als je deze plaat vergelijkt met een frisse conceptplaat. Het is nogal een ommeslag, maar zeker geen verkeerde wat mij betreft. Het Amerikaanse geluid neemt hier de overhand en Zuiderlijke muzikale elementen zijn in overvloed beschikbaar. Melancholische inslag, een trager tempo dan voorheen, de nasale vocalen van frontman Colin Meloy en de hulp van Peter Buck (R.E.M) zorgen voor een prima folk-country plaat.
The King Is Dead zou in eerste instantie bij de fans wel eens tegen kunnen vallen, maar de muziek gaat dieper dan dat je in eerste instantie meekrijgt. Het zijn geen simpele liedjes die slecht een melodietje volgen. De band maakt op deze plaat wederom gebruik van een groot aantal instrumenten en er wordt genoeg gevarieerd op deze plaat. Waar The Decemberists voorheen ook van ellenlange nummers en grootse verhalen hielden is het nu wat compacter ingepakt. Tien liedjes in iets over 40 minuten en makkelijk in het oorliggende klanken. Zo is leadsingle 'Down By The Water' een heerlijk aanstekelijk lied, waarin de accordeon en harmonica een passend Zuiderlijk VS sfeertje verzorgen. Alsof R.E.M samen met Bruce Springsteen naar een feestje van Neil Young gaan. Het daaropvolgende 'All Arise!' klinkt vervolgens als een echte voetjes-van-de-vloer countrytrack waarin de cowboyhoeden in het rondvliegen en de sporen in het losse zand ronddraaien. Dit is echter één van de weinige upbeat tracks, aangezien veel van het materiaal toch dat melacholische tintje bevat en in tempo een tikkeltje lager ligt. De uitgave kan nog specialer worden als je de Deluxe Edition aanschaft, waarin middels de half uur durende documentaire 'Pendarvia' het totstand brengen van de plaat wordt belicht.
The King Is Dead laat je The Decemberists weer eens van een andere kant zien, folk-country die bondig en Amerikaans klinkt en wellicht eindelijk eens de doorbraak in Nederland zou kunnen betekenen.
