Boek: Gone: Leugens - Michael Grant

Het is geen origineel concept. Op een dag verdwijnen alle volwassenen en kinderen die ouder zijn dan 15 jaar, en moeten de overgebleven kinderen zien te overleven. Het is het verhaal dat je al eens eerder bent tegengekomen, waarschijnlijk in een iets andere vorm, zoals de serie "The Tribe" of "Jeremiah", of misschien heb je braaf je huiswerk gedaan en ken je "Lord of the Flies" van voor naar achter.
Met de serie Gone zet Michael Grant een soortgelijk scenario op, maar gooit er voor het gemak nog wat superkrachten doorheen.

Gone: Leugens is het derde deel van de jeugd-serie, en mocht je de eerste twee delen niet gelezen te hebben, dan is het zinloos om dit derde deel te lezen. De aard van het beestje is dat het een echte serie is. Je komt midden in een situatie terecht en het maakt niet uit hoeveel er ook uitgelegd wordt door de verschillende personages, je zal nooit volledig deel uit maken van het puberdrama dat zich afspeelt in Gone: Leugens.

Dat is eigenlijk het enige minpunt aan dit boek. Het is een derde deel dat niet open staat voor nieuwe lezers. Je moet weten wie Sam is, je moet weten wat de FAKZ is, je moet weten wie wat met wie heeft gedaan, want dit boek gaat er van uit dat je dat allemaal al lang en breed weet.

Voor mensen die de eerdere delen al gelezen hebben is dit derde deel geen slecht boek. Het gaat verder waar het vorige deel gebleven is en je volgt de voornaamste personages van het vorige boek tijdens hun worsteling om te overleven. De verhoudingen binnen de FAKZ staan op scherp, het meisje genaamd Orsay beweert dat ze berichten krijgt van achter de muur, en heeft een wel erg persoonlijke boodschap voor Sam. Terwijl de kinderen kampen met een tekort aan drinkwater en elektriciteit komen duistere krachten samen en dreigt het de fragiele verhoudingen tussen de kinderen uit elkaar te rijten.

Gone: Leugens gaat, zoals gezegd, vrolijk verder waar het vorige deel, Honger, ophield, en aangezien er nog drie delen op het menu staan, is dit derde deel nog lang niet het einde van de rit.

Michael Grant weet heel kunstig het verhaal te presenteren en qua stijl en kwaliteit ligt het dicht bij de vorige delen. Het is een consistent geheel dat Grant presenteert aan zijn lezers. Dit derde deel is dan ook een aanrader voor fans van de vorige delen, maar het is verspilde moeite als je nieuw bent in de wereld van Gone.

Mocht je van pukkelige puberdrama en Science Fiction houden, dan is Gone zeer zeker een aanrader.