Boek: John Biguenet - Oester
Een roman genaamd Oester, wat moet je je daar nu bij voorstellen? Dat was in eerste instantie mijn gedachte toen ik de titel tegenkwam in de lijst met eventueel te reviewen boeken. Toen het verhaal bleek te gaan over oesterkwekers in 1957 wist ik nog niet veel meer, maar om één of andere reden leek het me wel wat.
John Biguenet won als toneel- en romanschrijver meerdere prijzen. Tot nu toe schreef hij zes boeken, waar Oester er dus één van is. Ook schrijft hij columns voor de New York Post en is hij professor op de Loyola Universiteit van New Orléans. FOK! reviewde eerser dit jaar al zijn verhalenbundel Het open gordijn.
Zoals gezegd gaat Oester over een familie van oesterkwekers eind jaren vijftig van de vorige eeuw. De familie Petitjean heeft altijd al de beschikking gehad over de beste oesterbedden, maar de laatste jaren zit het tegen. Door olieboringen voor de kust en daardoor veroorzaakte bacteriën vallen de oogsten zwaar tegen. Ten einde raad huwelijkt Felix Petitjean zijn dochter uit aan zijn grootste concurrent, de 52-jarige Horse Bruneau. Tijdens een nachtelijke ontmoeting maakt Therese echter duidelijk dat ze niets van Horse moet hebben. Dit leidt tot de grootste familievete die het dorp ooit heeft gekend en die genadeloos wordt uitgevochten.
Oester is een boek dat zonder al teveel poespas geschreven is. De woorden spreken voor zich en laten weinig te raden over. Wel leest het boek op een heerlijke manier weg. Je kruipt echt helemaal in het verhaal en wilt geen minuut van de levens uit de boeken missen. omdat je denkt dan iets niet mee te krijgen. Vooral de armoede waar de mensen in moesten leven in die tijd is heel duidelijk beschreven. Ook het vakmanschap van de ene en de oplapmentaliteit van de anderen komen goed naar voren.
Mede door het originele verhaal en de manier waarop dit boek geschreven is het een absolute aanrader. Het is gewoon een te aparte setting en verhaal om niet gelezen te hebben.
