Dance Central

Met de komst van Kinect is er een genre dat letterlijk springt om gebruik te maken van deze technologie. Dan gaat het hier natuurlijk over dansgames. Elk weekend probeer ik wel mijn best te doen op de dansvloer, maar de feedback is niet altijd positief. Met Kinect liggen de mogelijkheden voor dansspellen eindeloos ver. Dat is ook direct te zien aan de hoeveelheid dansgames die er tijdens de launch uitkomt. De meest bekende is Dance Central van Harmonix, waarin je op bekende liedjes de correcte danspasjes moet uivoeren. Is Harmonix naast de koning van muziekgames met plastic instrumenten ook de koning van muziekgames zonder controller? 

Of het nou danst met een mat onder je voeten, sensoren op je lichaam of zoals de wat meer recentere games Just Dance 2 op de Wii en Singstar Dance op de PlayStation 3 met een controller in je hand: dansspellen zijn er in alle soorten en maten. Natuurlijk zijn deze erg leuk, maar er ontbrak altijd wat. De sensoren die zien alleen wat je armen doen en daardoor kon je wel heel makkelijk valsspelen. Met Dance Central is dat helemaal weg. Omdat Kinect alles wat je doet registreert, is het een behoorlijk intensief spel geworden, maar zeker ook een van de betere die op Microsofts paradepaardje is verschenen.

Flashcards
Dance Central werkt in principe erg simpel. Je kiest een nummer uit de lijst van meer dan veertig liedjes en het is de bedoeling om de danser op het scherm na te doen. Door middel van zogenaamde Flashcards kun je zien welke moves eraan komen en dit systeem werkt een beetje zoals Tetris. Verschillende blokken met daarin de moves komen achtereenvolgens voorbij en op het moment dat de danser de move maakt, moet de speler het nadoen alsof die in de spiegel kijkt. Op een makkelijk liedje als Pokerface is het nog kinderspel om rustig naar de danser en naar de Flashcards te kijken, maar op lastigere liedjes werkt dit niet meer. Het is daarom echt een must om de pasjes uit je hoofd te kennen indien je een hoge score wilt halen.

De liedjes zijn op drie verschillende moeilijkheidsgraden te dansen en voor elke moeilijkheidsgraad is er een apart dansje gemaakt. De moves die je moet doen zijn ook niet standaardmoves die gewoon in het spel zijn gezet, maar je ziet echt dat ze voor dat bepaalde liedje zijn gemaakt. Ze zijn bijvoorbeeld te herkennen uit de videoclip van het echte liedje of ze zijn gebonden aan de lyrics. Hierdoor merk je echt dat er werk in dit spel is gestopt. Wanneer je het moeilijkste liedje van het spel, Just Dance van Lady GaGa op Hard speelt, lijkt het ook volledig alsof je een van de videoclips nadoet van de beroemde zangeres en is het na afloop even happen naar lucht. Een leuk onderdeel tijdens de liedjes is de Freestyle. Midden in het liedje komt er een Freestyle stukje voor waarin je compleet mag doen wat je zelf wilt. De camera van Kinect neemt dit op en dit krijg je later terug te zien; altijd fijn voor het nageslacht. 

Rode ledematen
Omdat je tijdens de liedjes niet af kunt gaan, is het in principe lastig om te vertellen wanneer je het goed of fout doet, maar Harmonix heeft hier goed over nagedacht. Onder jouw danser zit een rondje dat zich vult met elke move die je doet. Hoe voller het rondje, hoe beter je de move doet. Wanneer je iets fout doet, kun je precies zien wat je fout doet: wanneer je bijvoorbeeld je linkerarm van boven naar beneden moet bewegen, maar je doet dit verkeerd om, kleurt de linkerarm van de danser op het scherm rood. Hierdoor weet je precies wat je fout doet en is het alsnog mogelijk om die prachtige vijf sterren score te halen in een liedje.

De muziek in het spel is erg divers: van pop tot hip-hop, alles is aanwezig. Wel ontbreekt er een aantal hits. Veel muziek is wel bekend en goed, maar de echte populaire liedjes zijn nog niet aanwezig. Ik zeg "nog niet", aangezien dit een spel van Harmonix is. Harmonix zal net zoals met hun andere muziekspel Rock Band elke week downloadable content voor Dance Central uitgeven. Nu twee weken na de release zijn er al zes liedjes in de Dance Central Store te vinden, met onder andere de Black Eyed Peas en Janet Jackson. Wanneer je bereid bent om hiervoor wat geld neer te leggen, heeft Dance Central dus genoeg houdbaarheid tot het volgende deel in de serie uitkomt.

Want een volgend deel is wel redelijk nodig. Het spel voelt namelijk erg aan als een 'basis' voor de serie. De multiplayer is alleen om de beurt te spelen en hoewel dit wel leuk is, hoor je een dansspel gewoon met meerdere mensen te kunnen spelen. Ook bevat het spel naast de dansmode bijna niets anders. Voor de gedreven danser is er een mode waarin je de moves kunt leren en het is mogelijk om tijdens het dansen een calorieënteller aan te zetten of een dans proberen zonder het gebruik van de Flashcards.

Conclusie:
Dance Central is de beste game die je kunt spelen met Kinect. De muziek is leuk, de moves die je moet doen passen er echt bij en door het aantal liedjes en de aankomende DLC, plus de moeilijkheidsgraden, ben je nog wel even bezig met dit spel. Het spel geeft goed weer wat je goed of fout doet en hierdoor voelt het dansgedeelte helemaal af. Het spel om het dansen heen is wel wat minder. De multiplayer is om de beurt en naast de liedjes dansen, zijn er eigenlijk geen andere modes in het spel. Deze problemen kunnen prima worden opgelost met een vervolg, maar het is maar de vraag of deze er komt nu Harmonix te koop staat. Het is wel te hopen, aangezien Dance Central een verschrikkelijk leuk spel is voor jong en oud en zeker een verplichte kost voor iedereen die Kinect heeft aangeschaft.