Concert: Prince in Gelredome
Prince in Gelredome - Party Hearty
Hoe bewijs je een jarenlange
fan, die twijfelt of hij er wel goed aan heeft gedaan om een kaartje
voor je concert te kopen, dat hij de juiste keuze heeft gemaakt. Door
nog beter te zijn dan je al was. Dat was Prince afgelopen donderdag in
het Gelredome in Arnhem. Acht jaar en een handvol dagen geleden was de
laatste keer dat Prince optrad in Nederland. In de tussentijd is hij nog
wel een aantal keer in de buurt geweest. In 2007 bijvoorbeeld stond hij
21 dagen, en bijna 21 aftershows, lang in de O2 Arena in Londen. En deze
zomer en najaar heeft hij een aantal shows in omliggende landen gedaan,
veelal festivals. Maar Nederland sloeg hij daarbij over. Dat heeft hij
gisteren meer dan goedgemaakt.
Met welke nummers begin je je
concert als je als dertig jaar muzikant bent, meer dan dertig platen
hebt uitgebracht en voor nog eens honderd platen aan materiaal in de
kluis hebt liggen. Juist, met covers. Prince heeft geen voorprogramma
nodig, hij is zijn eigen voorprogramma. Het begon met een stomende
versie van het Billy Cobham nummer 'Stratus', waarin bijna alle muzikanten
een solo kregen. Daarna volgde 'Party Hearty' (L.T.D.), 'Which Way Is
Up?' (Stargard) en 'What Have You Done For Me Lately?' (Janet Jackson). Pas
daarna volgen twee van zijn eigen nummers, 'Partyman' en 'Mountains'.
Onmiddellijk gevolgd door 'Shake Your Body' (The Jacksons) en de Sly and
the Family Stone klassiekers 'Everyday People' en 'I Wanna Take You Higher'.
Na ruim een half uur fantastische funk heeft hij dus nog nauwelijks
eigen werk gespeeld.
Dat gebeurt wel in het tweede deel. Daarin
grijpt hij ver terug in zijn repertoire: 'Uptown', 'Raspberry Beret', 'Cream',
'Cool (The Time)', 'Let's Work', 'U Got The Look' en 'Shhh'. Tijdens het laatste nummer vraagt hij een meisje op het
podium die hem eerder bloemen heeft gegeven. Ze mag op de piano plaats
nemen terwijl hij zijn gitaarsolo speelt. Het levert een komisch
tafereel op. Aan het eind komt hij met zijn rug naar haar toe al gitaar
spelend bij haar staan en kijkt omhoog, maar zij heeft het te druk met
naar haar vrienden/vriendinnen kijken. Prince kijkt dan heel ondeugend
met een blik die zegt, "hallo ik ben er ook nog". Eindelijk heeft ze hem
door, waarna hij haar weer naar haar plaats terug begeleidt.
Het
tempo gaat weer omhoog met 'Controversy/Housequake', 'Sexy Dancer-Le Freak'
(Chiq) en 'A Love Bizarre' (Sheila E). Tijdens deze sectie mogen een
dertigtal mensen op het podium komen om te dansen en mee te zingen.
Prince loopt ertussendoor, variëerend van gitaar naar percussie en weer
terug. Na anderhalf uur is dit het einde. Nou niet helemaal natuurlijk.
Er volgt nog een toegift. De achtergrondzangeressen krijgen de voorgrond
voor 'Love... Thy Will Be Done' (Martika), wederom een cover, al is het
nummer wel door Prince geschreven. Na een korte pauze de tweede toegift,
het alom bekende 'Purple Rain', dat in een zeer lange versie gebracht
wordt.
Bijna twee uur concert hebben we gehad. Klaar? Nog lang
niet. De serie toegiften wordt voortgezet met 'Kiss', 'Let's Go Crazy',
'Delirious' en '1999'. Nu dan genoeg? Welnee, weer een serie toegiften
volgt: 'Dance (Disco Heat)' (Sylvester) en 'Baby I'm A Star'. Prince kan er
geen genoeg van krijgen. Het publiek ook niet. Het tempo gaat omlaag met
de volgende serie toegiften. Een schitterende door het publiek
meegezongen 'Sometimes It Snows In April', met Prince op gitaar en een
lange versie van 'Little Red Corvette' die eindigt met Prince die het
publiek in tweeën deelt en ze tegen elkaar laat zingen. De muziek wordt
zachter en met alleen zang eindigt het.
Een Prince concert
eindigen zonder feestnummers? Natuurlijk niet! Het concert eindigt zoals
het begon, met covers, al zijn het ditmaal nummers die hijzelf
geschreven heeft. Met 'The Bird' en 'Jungle Love' van The Time en 'The
Glamorous Life' van Sheila E eindigt een bijna drie uur durend concert.
"I got too many hits", roept hij regelmatig de laatste jaren, zo ook
deze show. Des te opmerkelijker is het dat van de ruwweg tweeendertig
nummers die hij gespeeld heeft er acht covers zijn die hij niet
geschreven heeft en zes covers die hij wel geschreven heeft. Maar wat
hij ook speelt, het maakt niet uit, zolang hij maar speelt met een
enthousiasme en bevlogenheid die hij gisteren weer had. Dan toont hij
aan nog steeds de grootste performer te zijn die er op dit moment op
aarde rondloopt, als gitarist, zanger, bandleider en publieksbespeler.
Dit was de 25e keer dat ik hem live heb gezien en het was één van zijn
beste optredens.
De aftershow waar iedereen op gehoopt had ging uiteindelijk niet door. Maar de show in Arnhem had wel wat weg van een aftershow, alleen met een groter podium en meer publiek. En nu maar hopen dat het niet weer zo lang duurt voordat hij ons komt bezoeken.
Tekst: Days-of-Wild
Setlist:
Stratus (Billy Cobham cover)
(Theme Song From) Which Way Is Up ?
We Party Hearty
What Have You Done For Me Lately ? (by Shelby J.)
Partyman
It's Alright
Mountains
Shake Your Body (Down To The Ground) (by Elisa Dease)
Everyday People (Sly & The Family Stone cover)
I Want To Take You Higher (Sly & The Family Stone cover)
(keyboard interlude)
Uptown
Raspberry Beret
Cream
Cool
Let's Work
U Got the Look
Shhh
Controversy - Volare (inc. Housequake -
(Eye Like) Funky Music chants) - Sexy Dancer vs Le Freak -
Controversy (reprise)
A Love Bizarre
Encore 1:
Love... Thy Will Be Done (by Shelby J.)
Purple Rain
Encore 2:
Kiss
Let's Go Crazy
Delirious
Let's Go Crazy (reprise)
1999
Encore 3:
Dance (Disco Heat) (Sylvester cover)
Baby I'm A Star
Encore 4:
Sometimes It Snows In April
Little Red Corvette
The Bird
Encore 5:
Jungle Love
The Glamorous Life / Soul Sacrifice
End
