Film: Majesteit

Films over het Nederlandse koningshuis zijn schaars. Televisieseries waren er de laatste jaren te over, maar het witte doek bleek vaak een stap te ver voor de Oranjes. In tegenstelling tot het Britse koningshuis, dat aan de lopende band in de bioscopen verschijnt. Met Majesteit is er dan eindelijk een koninklijke Nederlandse film, maar hoe waarheidsgetrouw die is, is nog maar de vraag. 

In 2003 is het crisis in het leven van koningin Beatrix (Carine Crutzen). Een jaar na de dood van haar geliefde prins Claus is ze kwetsbaar en onzeker. Als premier Balkenende (Marcel Hensema) dan op het laatste moment nog de tekst van de Troonrede aan wil passen, loopt de spanning hoog op. Beatrix verzet zich met hand en tand tegen de wijziging, en komt daarbij ook tegenover haar zoon prins Willem-Alexander te staan. 

Het is niet gemakkelijk om een film over een koningshuis te maken, en al helemaal niet over de levende leden daarvan. Iedereen heeft immers een beeld van de Oranjes, dat niet altijd overeen zal komen met het beeld van de filmmakers. De truc is om het publiek er dan toch van te overtuigen dat het beeld in de film klopt. Helaas slaagt Majesteit daar slechts half in. Hoewel Carine Crutzen een fenomenale rol neerzet, wordt ze nooit echt Beatrix. Ze speelt een uiterlijk sterke, maar van binnen afbrokkelende vrouw, en hoe goed ze dat ook doet, ze staat net te ver af van de Beatrix die we allemaal kennen. Gijs Naber als Willem-Alexander en zelfs Marcel Hensema als Jan-Peter Balkenende passen wat dat betreft beter bij hun rollen. 

Een groter probleem is echter het zwabberende script, dat te veel onderwerpen wil behandelen. De rol van de monarchie in Nederland, de druk die het systeem plaatst op de koninklijke familie, Beatrix' relatie met Claus en zijn dood, en dan ook nog een crisisje over de tekst van de Troonrede met Balkenende. Daardoor raakt het werkelijke punt van de film zoek. Veel van de verhaallijnen komen voornamelijk naar voren in flashbacks, veelal voorzien van zweverige muziek, die enige betekenis moet suggereren. Wat die betekenis is, wordt echter zelden duidelijk.

Majesteit is zeker geen slechte film. Het acteerwerk is erg goed, de dialogen zijn scherp en het speculatieve kijkje achter de schermen van het koningshuis is erg interessant. Maar met een strakker script en een duidelijker doel voor ogen had het nog veel beter kunnen zijn.