NHL 11

Toen ik NHL 11 binnenkreeg moest ik wel even slikken, ik ben niet zo'n sportgame-fanaat en ik weet al helemaal niks af van ijshockey. Gelukkig heeft dit spel me redelijk kunnen genezen van beide kwaaltjes.

In Amerika en Canada is ijshockey een welbekende sport en zijn er verschillende organisaties die deze sport beoefenen. Daarvan is de NHL, National Hockey League, de bekendste. In NHL '11 zijn meerdere van dit soort organisaties te vinden met de clubs en de bijbehorende spelers, die natuurlijk ook voor jou beschikbaar zijn.

Ik, een professional?
Nadat ik het spel heb opgestart, kom ik in het hoofdmenu terecht. Daar weet ik even niet meer wat ik moet doen door de vele keuzes, maar al snel blijven er twee keuzes voor mij over: 'Play Now' en 'Be A Pro Mode'. 'Play Now' houdt in dat je snel een team kiest en direct kan gaan spelen, één potje of een kampioenschap, wat je maar wilt. 'Be A Pro Mode' is wat uitgebreider en aangezien dit een soort van storymode moet voorstellen besluit ik gelijk met deze te beginnen.

In de 'Be A Pro Mode' begin je met het aanmaken van een speler die naar je wens kan aanpassen, hierna kies je een Canadees jeugdteam en begin je met het bewandelen van een lange weg. Je krijgt bepaalde doelen aangekaart die je moet behalen, in het begin is het alleen het behalen van een bepaalde XP-waarde. Ik zie je al denken, Experience Points in een ijshockey-game? Ja dat zit er ook in en dit zorgt ervoor dat je het karakter wat je hebt gemaakt nog meer eigen kan maken als je punten stopt in bepaalde vaardigheden die jij belangrijk vindt.

Je begint met het spelen met jouw team voor een beker, hoe beter jouw team presteert hoe beter de scouts jou vinden en uiteindelijk zal je gedraft gaan worden naar de NHL. Eenmaal uitgekozen door een NHL begint het echte werk met bepaalde doelen die gesteld worden. Ik had een defensief karakter, dus mijn doelen waren onder andere gericht op het bodychecken van andere spelers, oftewel het neerhalen van de tegenstanders zodat mijn team de puck kan overnemen. Als je goed presteert krijg je een goede positie in het team en word je vanzelf opgemerkt door een nog beter team en als je slecht presteert... dat spreekt voor zich.

Eerste keer op het ijs
Hierboven beschreef ik in grote lijnen hoe de 'Be A Pro Mode' in elkaar steekt, maar je wordt geen pro zonder het ijs te betreden en dat gaan we nu maar eens bespreken. De controls en de regels voor een onbekende zoals ik zijn in het begin wat lastig maar al na twee potjes spelen lukt het me redelijk om te assisteren bij een goal en af en toe een tegenstander te vloeren zodat mijn team weer kan gaan scoren. Na een wedstrijd of vijf lukt het me al om te scoren en heb ik het gevoel dat alles wel soepel verloopt; het aanleren van de controls gebeurt dus snel en makkelijk.

NHL 11 maakt gebruik van een nieuwe physics-engine en dat is ook goed te merken, want mijn puck schiet alle kanten op bij het schieten. Het klinkt gek, maar het is wel leuk, want als ik op de goalie af schaats en in een rechte lijn schiet, maar per ongeluk de stick van een tegenstander raak, dan verandert de baan van de puck zoals je zou verwachten. Dit kan soms goed en soms slecht uitpakken.

Het is me ook wel eens overkomen dat een puck in de buik van een tegenstander belandde waardoor deze dubbelklapte. Daarnaast kan je nu ook je stick per ongeluk laten vallen als je hard genoeg omgeduwd wordt of kan hij zelfs breken als je hem helemaal verkeerd gebruikt. Of wat dacht je ervan om een snoekduik te maken over het ijs om met je lichaam die ene redding te maken?