Boek: Petra Kruijt - Twijfels over België
Nog geen jaar geleden kreeg Fok! het veelbelovende chicklitdebuut van Petra Kruijt om te reviewen. Kruijt heeft in de tussentijd niet stilgezeten en kwam deze zomer al met haar tweede boek: Twijfels over België.
Kun je dansen op de maan
Het verhaal gaat over journaliste Stella. Ze heeft een prima baan op de redactie van tijdschrift Mariquita, waar ze net een interview met Johnny Depp zonder te stotteren of stomme dingen te zeggen heeft afgenomen. Helaas brengt dit interview niet de doorbraak in haar carrière waar ze
op gehoopt had, want niet lang daarna krijgt ze te horen dat er wegens
bezuinigingen geen budget is om haar een vast contract bij het
tijdschrift te geven. Wel wordt haar de kans geboden om als columnist verder te gaan, maar dan wel in een commune in België. Stadse Stella en haar huisgenoot Michelle besluiten het erop te wagen en laten hun Amsterdamse leventje achter zich en vertrekken naar België. Michelle heeft al gauw haar draai gevonden in de afgesloten commune, maar Stella vindt het moeilijk kiezen tussen haar twee werelden. Dat ze stiekem op een terrasje in Antwerpen steeds haar columns moet schrijven helpt daar ook niet bepaald mee. En de Belgische mannen zorgen ook voor een hoop twijfels...
Omdat iedereen daar lacht
Met Twijfels over België heeft Kruijt haar schrijfstijl onderstreept. Een lekker luchtig nooit stilstaand verhaal dicht bij huis, boordevol romantiek, humor en herkenbare vrouwelijke gedachtekronkels blijkt haar handelskenmerk. Dit boek zal dan ook evenals haar voorganger veel jonge vrouwen aanspreken. Hoewel er in Twijfels over België wel wat serieuze problematiek aan de orde komt, maakt Kruijt dit niet tot zware halszaken. Ze schrijft er net genoeg over dat het probleem herkenbaar wordt en houdt het voor de rest luchtig. En als een echte feel good chicklit loopt het natuurlijk allemaal goed af. Over de geloofwaardigheid valt dan ook niet altijd even bevestigend te antwoorden, maar dat maakt voor een chicklit als deze niet echt uit. Daarin hoort het vooral om romantiek, herkenbaarheid en humor te draaien en dat heeft Kruijt met haar sprookjesachtige stijl voortreffelijk voor elkaar gekregen in dit vlot lezende verhaal.
