Film: The Crazies

Een bekend Nederlands spreekwoord is: 'beter een goede buur dan een verre vriend'. Maar wat als je buren ineens veranderen in gestoorde moordzuchtige psychopaten zoals in de nieuwe film The Crazies van Breck Eisner? Dan moet je deze buren zo ver mogelijk uit je buurt houden en proberen te overleven! Kan deze film zelf ook het hoofd boven water houden of is het een slechte remake van het origineel van horrormeester George Romero?

Sheriff David Dutton (Timothy Olyphant, Die Hard 4.0.) moet in een klein gezellig stadje ineens een bekende neerschieten die een spelletje honkbal verstoord door met een shotgun het veld op te lopen. De sheriff gaat er eerst vanuit dat de man dronken was, totdat er meer van deze gebeurtenissen plaatsvinden waar mensen ineens psychisch gestoord lijken te worden. Als het leger zich er ook mee gaat bemoeien en de stad met geweld in quarantaine wordt gezet, moeten de sheriff en zijn metgezellen zowel de gestoorde mensen als het leger zien te ontwijken.

De spanning is om te snijden bij de eerste ontmoetingen met de crazies en je krijgt al snel de rillingen van deze gewetenloze psychopaten. De scènes zijn intens en origineel, wat ervoor zorgt dat de horror in deze film van sterke kwaliteit is. Het lijkt alsof Eisner heeft geprobeerd om klassieke horrorelementen te combineren met moderne tinten, iets wat in de horrorscènes vaak goed uitpakt. Klassieke shots zoals het langzaam slepen van een bloederige hooivork gaan gepaard met 'omgevingshorror' bekend van Final Destination wat weer een modern tintje aan de film geeft. De kwaliteit van het verhaal en de personages is naar mijn mening helaas iets minder in deze film.

Wanneer de besmetting in stroomversnelling gaat en het stadje in quarantaine geplaatst wordt door het leger, wordt het verhaal een beetje chaotisch en lijkt het meer een excuus om spannende scènes te creëren. Ook de personages voeren soms typisch domme acties uit zoals het betreden van een huis zonder te controleren of het veilig is en het zinloos opofferen van hun eigen leven. De personages blijven bovendien een beetje op de vlakte waardoor je niet echt met ze mee kunt leven. Door de vele close calls van een aantal hoofdpersonages lijkt het tevens of zij niet dood kunnen gaan, waardoor de spanning afneemt. Er wordt ook niet voldoende gebruik gemaakt van de mogelijkheid om spanning te creëren tussen de hoofdpersonages over wie misschien gek aan het worden kan zijn. Het is verder ook jammer dat de crazies ineens kunnen praten, wat ze minder eng maakt. Eisner had bij de fluitende moordzuchtige versie aan het begin moeten blijven.

Al met al is The Crazies een spannende horrorfilm die door de intense, originele scènes en door de constante spanning die aanwezig is boven de gemiddelde horrorfilm uitspringt. Bij het creëren van deze spanning lijkt het alleen alsof het verhaal en de personages een beetje naar de achtergrond zijn verdwenen. Toch lijkt Eisner zeer geslaagd te zijn in het creëren van een moderne horrorfilm met klassieke tinten van het origineel, die zelf niet al te best was.