CD: John Carrie and Moor Green - Clearing Air

Een Ier die de halve wereld omgezworven heeft , die in Amsterdam woonachtig is en in 2005 de halve finale van de Grote Prijs van Nederland behaalde in de categorie Singer-songwriter. Dat is John Carrie die samen met zijn begeleidingsband Moor Green in 2007 een debuut (Folk Is Not Happy) uitbracht die de finale met gemak had moeten winnen. Dit jaar komt het vervolg: Clearing Air. Weer zo'n plaat die het gros van de deelnemers aan de Grote Prijs makkelijk kan verslaan of een terugval?

De eerste noten en muzieklijnen van het album laten horen dat de lijn van het goed ontvangen debuut is voortgezet. Semi-akoestische klanken en een stem die in de verte doet denken aan Damien Rice. De titeltrack had niet misstaan op laatstgenoemde album 9. Serene sfeerscheppingen die je in een verlaten bos droppen, omringt door schoonheid en rust. Het vervolg 'Green Think Tank' bevat naast de akoestische gitaarklanken een relaxt mellotron deuntje en wat elektrische gitaar voor het spetterende effect. John Carrie and Moor Green lijken het geluid verbreed te hebben en ondanks dat ze geen stijlbreuk plegen iets experimenteler geworden te zijn. Zo zijn er in het korte 'Walnut' alleen maar vreemdsoortige samples en geluiden te horen, waarna het overgaat in het alternatieve pop en folk geluid waarvan we al wisten dat het bij Carrie paste in 'Heal The Scrapes'. Carrie's vocalen lijken hier zelfs op Eddie Vedder en zou zomaar op de soundtrack van Into The Wild 2 kunnen staan. In 'The Best' gaan de piano en subtiele gitaarklanken recht door je ziel heen, waarbij Carrie zijn snijdende en ietwat rauwe stem perfect laat uitkomen om de sfeer te zetten. Een nog vreemder experimentje komt tevoorschijn in 'Aquarium Management', wat slechts 44 seconden duurt en als een intro van Pink Floyd klinkt.

Het wordt tijd dat de kwaliteiten van John Carrie and Moor Green erkent gaan worden in Nederland. Want met twee platen op hun naam die zulke goede indrukken achterlaten zou je toch zeggen dat je in Nederland een voet aan wal krijgt. Het is ze gegund. Mocht je van folk, americana en melancholieke singer-songwriter houden dan word je hier zeker warm van!