CD: Tim Knol - Tim Knol
2010 zou wel eens het jaar van Tim Knol kunnen worden. Eind 2009 werd Knol door verschillende grote namen in de muziekwereld, waaronder Giel Beelen, genoemd als de ontdekking van het nieuwe jaar. Met het verschijnen van zijn gelijknamige debuutalbum op het Excelsior Label in januari lijkt de 20-jarige Nederlander hard op weg de verwachtingen waar te maken.
Op vijfjarige leeftijd was de mollige zanger al muziekgek en keerde hij de platencollectie van zijn vader binnenstebuiten. In groep acht schreef hij samen met zijn moeder zijn eerste liedje. Het is dus niet zo verwonderlijk dat het debuutalbum al op twintigjarige leeftijd verschijnt. De grote vraag is echter: kan hij de hoge verwachtingen waar maken?
Met behulp van goede en gerenommeerde muzikanten als Anne Soldaat, Jacob de Greeuw (Johan), Jeroen Kleijn (Johan, Spinvis), Reyer Zwart en medecomponist Matthijs van Duijvenbode weet Knol een geweldige plaat met aanstekelijke popsongs en aardig wat country-invloeden neer te zetten. Hoewel de meeste nummers in samenwerking met Van Duijvenbode werden geschreven, bevat de cd twee volledig zelfgeschreven nummers: 'Sam' en 'Music In My Room'. Het prachtige 'Music In My Room' gaat over een jongen die op zeventienjarige leeftijd overlijdt aan een spierziekte. Enkel met een gitaar zingt Knol de mooie woorden: "I'm a free man now, but i’m still around. Mom, dad I’m still with you now".
Naast de verschillende idyllische en sfeervolle nummers bevat de cd meerdere melodieuze popsongs. 'When I Got Here' is zo'n liedje. De song duurt nog geen drie minuten, maar is na de tweede luisterbeurt niet meer uit je hoofd te krijgen. 'Driving Home' begint heel rustig, maar ontpopt zich tot een ruige song met een lekkere gitaarsolo, stuwende drums en een Jamie Cullum pianopartij op het einde.
Invloeden van bands als de Rolling Stones en The Beatles die hij tot voor kort coverde met zijn eigen band zijn duidelijk hoorbaar. Ook moderne invloeden worden niet geschuwd. De eerste single 'Silverman Hotel' heeft een Johan-achtige sound en opener 'Clean Up' heeft veel weg van 'The World Is Outside' van Ghosts. Toch is er nergens sprake van een kopie of een persiflage. Alle liedjes zijn net even anders en hebben een totaal eigen sound.
Enig minpuntje aan de cd is het feit dat de titel van de liedjes vrijwel altijd eindeloos herhaald wordt. In de liedjes afzonderlijk gaat het niet vervelen, maar in het geheel is het net te vaak hetzelfde trucje.
In 'When I Am King' bezingt Tim Knol de recensie eigenlijk feilloos: "Bless the day when I am king, I already got my plan". Deze Nederlandse prins zal snel, want die potentie blijkt al op dit geweldige debuutalbum, tot de koningen van de Nederlandse popmuziek behoren. Het eerste album van Tim Knol is er één met mooie, aanstekelijke en melodieuze popsongs en is de eerste stap van een plan wat hopelijk nog vele stappen telt.
