CD: Marco V. - Propaganda V2
"Propaganda part I" van Marco V. heeft een vervolg gekregen: Propaganda V2. Evenaart deze cd het cijfer van de vorige?
Marco V. - Propaganda V2
Het album trapt gelijk lekker af met "When the night falls", een behoorlijk stevige dancetrack met vocalen. De vocalen zijn op zichzelf niet slecht, maar je hoort een beetje te duidelijk de Rotterdamse tongval in de Engelstalige lyrics. Dit doet toch behoorlijk afbreuk aan het nummer. Een cursus Engelse uitspraak had geen kwaad gekund. Op de cd wordt niet vermeld wie het zingt.
Het bijna acht minuten durende nummer loopt over naar "Scenario". In deze track hoor je de stem van Khashassi, een talentvolle jonge zangeres uit het Verenigd Koninkrijk. Haar stem kleurt dit nummer heerlijk, met hier en daar een rauw randje. Echt een zeer geslaagde combinatie tussen dance en een zangeres die normaal gesproken haar stem aan een heel ander genre leent. "Scenario" steekt goed in elkaar, heeft de juiste sounds en het juiste tempo. Zeven minuten zeer goed besteed dus.
De wacht wordt afgewisseld door het vijf minuten durende "Environmental solution". Het trapt af met een behoorlijke funky bassline en tingelende synthesizers. Zoals je van een goede dancetrack mag verwachten bouwt het zich langzaam op naar het hoogtepunt om vervolgens nog lekker na te deinen. Het nummer bevat geen vocalen, maar zal geen enkele dansvloer misstaan. Stil zitten is er in elk geval niet bij. In "Predator" horen we Khashassi nog eens terug. Het begint behoorlijk trancey en relaxed, maar toch met een behoorlijk stevige beat. De tendens wordt later doorgezet door behoorlijk stevige synthgeluiden. Het eerste deel is "Predator" niet half zo boeiend als "Scenario" maar tegen het eind heb je toch een voldaan gevoel: dit is ook echt een heerlijke track om flink op mee te doen, maar het is vooral te danken aan het langere vocale stuk tegen het einde.
Khashassi
Toen "The miracles of life" begon deed dit heel erg denken aan een heel erg foute plaat, namelijk "Ultra Red" van Red Zora, ook wel Die Rote Zora. Jullie reviewer moet met het schaamrood op de kaken toegeven dat deze 12 inch in zijn platenkast staat. Het cd singletje werd in 1999 meegegeven met het programma Magix PlayR. Dat was een cd single met het programma er op. Later is het ook op vinyl uitgegeven. Het begin lijkt er op, maar daar houden de vergelijkingen (gelukkig) op. Het nummer is niet heel erg interessant, de vocals klinken alsof Music Instructor ze heeft ingesproken, minus het Duitse accent dan. Al met al zou het best een remake van een eind jaren '90 nummer kunnen zijn.
Ultra Red - Red Zora met Magix PlayR
"Coming back", de zesde track op "Propaganda V2" is voorzien van zang door Jonathan Mendelsohn uit Brooklyn. Niet te verwarren met zijn Engelse naamgenoot die in de politiek zit. De algehele sound van "Coming back" is goed, maar ook hier zijn toch geluidjes te horen die lijken op oudere nummers. Zo is er een synthesizer te horen die, met wat effecten, lijkt op die van "French Kiss" van Lil Louis. Of wat dacht je van de stuiterende ballen die in de verte te horen zijn, dat kennen we al van Aphex Twin zijn "Bucephalus Bouncing Ball". Het is geen jatwerk overigens, het lijkt er gewoon rakelings op.
"How you feeling?" is een lekkere stevige track met wat heerlijke Commodore 64-achtige geluiden op de achtergrond. De stevigheid wordt goed doorgezet in het eveneens instrumentale "Fantastic damage". Hierin is ook weer zo'n 'bekend' geluid te horen, maar deze is niet direct met een bekend nummer te linken, eerder aan een bekende synthesizer: de Prophet 5 van Sequential Circuits. "Song in my head", de negende track van dit dertien nummers tellende album is wederom voorzien van snerpende analoge synthgeluidjes waar vrijwel constant 'my head' te horen is. Een track die een klein beetje de techno-kant op gaat. "Inconsistent talk" is de volgende in de rij. Een gerobotiseerde dame brabbelt wat raak waarna we 'I'm saying something inconsistent' om ons oren krijgen, gevolgd door wederom behoorlijk analoog klinkende sounds. Een kort nummer met de kwaliteiten van de vroege housemuziek, maar wel in een jasje van nu.
De melodielijn van "Lucky star" is weer zo eentje die heel erg bekend klinkt. Zeker weten dat deze al eens is voorbij gekomen eind jaren '90 of begin jaren 2000. Neemt niet weg dat ook dit een heerlijk nummer is. De eigenlijke cd sluit af met "Final chapter", weer een instrumentaaltje waar niet bezuinigd is op analoge synths of hun soortgelijken in pluginvorm. Tot slot is er nog een bonustrack: "Simulated 2010", zeven minuten stampen op de melodie van "Simulated" met een sausje uit dit decennium.
Al met al een hoop te vertellen over dit album en een behoorlijk lange review, maar dat verdient hij zeker. Het is een cd die erg lekker wegluistert en op de eerste track geen storende elementen kent. Over het algemeen gezien wat steviger dan het eerste deel en het geheel zou mooi afgesloten kunnen worden met een derde deel, maar of dat uitkomt is maar de vraag.
Tot slot staat er nog een behoorlijk slordige fout achter in het boekje, het daar genoemde webadres voor boekingen zou www.anna@anna-agency.nl zijn. Wellicht handig dit soort dingen eerst te checken voor je het boekje door de pers laat draaien.
