CD: Aspera - Ripples
Het debuut van de Noorse, progressieve metalband Aspera is meteen een lekkere verrassing aan het begin van het nieuwe jaar. Tevens is het een uitstekend begin voor deze broekies van gemiddeld twintig jaar. Maar hun muziek zit niet bepaald meer in de poepluiers, dat blijkt al snel wanneer je de cd Ripples laat draaien in je speler.
Eigenlijk spelen weinig Noorse bands de stijl van Aspera, en daarom vallen ze meteen op. Daarbij komt het feit dat ze in tegenstelling tot veel landgenoten geen schmink op hebben. Aanvankelijk dacht ik zelf dat ze uit Duitsland kwamen, maar uiteindelijk doen deze Noren het een beetje op zijn Zweeds. Ze zijn net zo progressief als Edge Of Sanity, Opeth en Soilwork. Ze namen hun cd ook in Zweden op met producer Jens Bogren, bekend van, inderdaad, Opeth, maar ook van Paradise Lost, Hammerfall en Symphony X. Deze laatste band wordt ook nadrukkelijk in de bio als inspiratiebron genoemd net als, hoe kan het ook anders, Dream Theater. Dat klopt allemaal als een bus. Ik knap er zelf meestal een beetje op af, de te lieve cleane zang, en het eindeloze conservatoriumgepingel op keyboards. (Laat gepingel gewoon onder rollende rock horen, ik zeg Deep Purple, ik zeg ‘Burn’). Maarrrrrrrrr, wanneer alle bovengenoemde bands je aanspreken kun je niet om deze release heen. Dat heet een ‘must’ voor ware liefhebbers.
Na een Pink Floyd-achtig intro, gaat het album meteen flink uit te startblokken met de titelsong. Het is gelijk duidelijk hoe technisch de boys zijn. Uiteindelijk neigen de heren het meest naar Mike Portnoy & Co., desondanks staan ze garant voor goede, eigen composities. Er zitten echt geniale gitaarlijnen in de nummers, en zelfs op een song als ‘Remorse’ heft de drummer ‘blastbeats’ aan, niet echt gebruikelijk in het symfonische circuit. Eigenlijk komt elke song als een epos tot leven, met naast de titeltrack de langere nummers ‘Between Black & White’ en ‘Traces Inside’ als hoogtepunten die compleet worden uitgesponnen.
Ook het artwork ziet er best übergeil uit en zit in de Zweedse traditie, namelijk die van tekenaar Gustavo Sazes. Deze Braziliaan tekende voor o.a. In Flames en Arch Enemy. Het maakt het hele concept van Aspera tot een zekere avant-garde, zoals het een goede progressieve symfonische band betaamd.
De cd Ripples is sinds afgelopen maandag wereldwijd in de verkoop, en nogmaals, liefhebbers van het genre mogen deze release niet mislopen, want het is een uitermate veelbelovende band. Ze promoten momenteel hun muziek in eigen huis en daarmee een waardige poging een frisse wind te laten waaien door het vooral black metal minnend Noorwegen. Maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Aspera een band is die weldra internationaal hoge ogen gaat gooien.
Tracklisting:
1) Intro (1:30)
2) Ripples (6:33)
3) Do I dare? (5:31)
4) Remorse (6:21)
5) Between Black & White (8:12)
6) Catatonic Coma (5:44)
7) Torn Apart (4:58)
8) Traces Inside (7:51)
9) Reflections (2:03)
10) The Purpose (5:58)
Check onderstaande sites voor meer info:
