Film: Up in the Air
Ryan Bingham (George Clooney) werkt voor een bedrijf dat mensen ontslaat voor andere bedrijven. Hij is goed in zijn werk en het zijn barre economische tijden, dus Bingham vliegt van hot naar her om mensen te vertellen dat ze hun bureau mogen leegruimen. Het feit dat hij bijna nooit thuis is, vindt Bingham misschien nog wel het allerfijnste van zijn baan. Een luchthaven is namelijk de plek waar hij zich pas echt thuis voelt. Onderweg ontmoet hij een vrouw, Alex (Vera Farmiga), waar hij een op lust en lol gebaseerde relatie mee krijgt. Kortom, Binghams leven vliegt op rolletjes. Tot het moment dat een nieuweling bij Binghams bedrijf, Nathalie (Anna Kendrick, Jessica in de Twilight-reeks), het idee oppert om voortaan iedereen via internet te ontslaan. Hierdoor hoeft er niemand meer het hele land over te vliegen en kan het bedrijf dus enorm veel kosten besparen. Binghams baas Craig Gregory (Jason Bateman) ziet het plan wel zitten. Maar hij is het met een boze Bingham eens dat Nathalie amper iets afweet van wat het bedrijf eigenlijk precies doet. En dus laat Gregory haar met Bingham meevliegen zodat hij haar de kneepjes van het ontslaan kan leren.
Een korte spoilervrije omschrijving van het verhaal van Up in the Air doet het scenario van deze dramedy ernstig tekort. Het lijkt dan namelijk net of het een dertien-in-een-dozijn-verhaal betreft. Maar dat is niet zo. Ja, het is weer een film over een groentje dat met een oude rot op stap moet. En ja, de oude rot gaat nadenken over zijn leven, ontdooit langzamerhand en begint de nieuweling meer en meer te waarderen. Maar op deze solide basis worden onverwachte wendingen, grappige situaties en droeve momenten gebouwd. Daarbovenop kaart de film tegelijkertijd de ellende en emotie van de huidige economische crisis aan en worden de beperkingen van de moderne technieken tegen het licht gehouden. Het mede door regisseur Jason Reitman geschreven scenario is het beste element van deze film.
De acteurs zijn een ander positief aspect. Clooney zit goed in het vel van Ryan Bingham, Kendrick slaagt als de wat truttige Nathalie en Farmiga speelt een luchtige Alex. De wisselwerking tussen Bingham en Nathalie (die zichzelf allebei volledig serieus nemen) leidt tot realistische dramatische en grappige situaties. Zo vraagt Bingham op een bepaald moment aan Nathalie of ze het moment kent dat je in iemands ogen kijkt en dat je voelt dat die persoon in je ziel kijkt en de hele wereld stil wordt. Nathalies “yes” wordt schouderophalend gepareerd door Binghams “Right. Well, I don't”. Hilarisch. En tegelijk natuurlijk tekenend voor de emotionele leegte van Bingham.
Tot in de kleinere rollen is de bezetting in orde. Danny McBride is een toffe zwager, Sam Elliott mag in een klein rolletje lekker schmieren als ultieme piloot en J.K. Simmons zet met zijn puppy-ogen een topbijrol neer als de volledig terneergeslagen Bob die door Bingham en Nathalie ontslagen wordt. Hij scheldt Nathalie de huid vol als ze de verkeerde dingen zegt. Humor en drama gaan hand in hand op momenten als deze en de wanhoop van de ontslagen Bob komt aan bij de kijker.
Na de eerdere successen van Thank you for smoking en Juno (waarvoor hij een Oscarnominatie kreeg) scoort regisseur Reitman met deze film een hattrick. Het is natuurlijk koffiedik kijken hoeveel van de vele nominaties voor allerlei prijzen (onder andere zes Golden Globe-nominaties) Up in the air gaat winnen, maar wat de totaalscore ook zal worden, het is sowieso uitkijken geblazen naar het volgende project waar de eigenzinnige Reitman zich op zal storten.
Up in the air is een charmante, zoetzure 'dramedy' die naar meer smaakt dankzij een zeer goed scenario en een puike cast. Zowel de komische scènes als de dramatische momenten hebben de gewilde impact. Soms vallen de puzzelstukjes in elkaar en bij deze film is dat het geval.
