CD: Eurosonic/Noorderslag 2010

Vanaf donderdag is het Nederlandse festivalseizoen geopend met het Groningse festival Eurosonic/Noorderslag. Tot en met zaterdag diep in de nacht staat Groningen in het teken van muziek. Om je een beetje op te warmen voor het evenement bracht de organisatie Eurosonic/Noorderslag 2010 als compilatie-cd. Het is niet nieuw voor de organisatie, want in de jaren '90 was een compilatie-cd vaste prik. Dit keer staan er maar liefst 41 (ja, eenenveertig) tracks op van de optredende acts.


Noorderslag (Disc 1)

Op deze cd staan 31 nummers van de Noorderslag-acts. De artiesten die op Noorderslag (zaterdag 16 januari in De Oosterpoort) spelen zijn allemaal Nederlands. Zo staat op het eerste schijfje onder andere Moke ('Switch'), Rigby ('Everything Must Go') en Valerius ('Whenever'). Op de cd staan alle bekendere bands van het festival, maar wel ontbreekt Di-rect. Naast de popliedjes ontbreekt de gabbermuziek van DJ Promo niet en ook de bizarre samenwerking tussen Dio & The Madd wordt niet overgeslagen. De actualiteit van de nummers is geen probleem, de tracks zijn niet gloednieuw, maar jarenoud zijn ze ook niet. De organisatie is zeker erin geslaagd om de hoogtepunten van het Noorderslag-gedeelte op een schijfje te zetten.

Eurosonic (Disc 2)

Het tweede schijfje bevat tracks van de Eurosonic-bands. Deze bands komen uit heel Europa. Dit jaar is het focusland Noorwegen, zodat de cd, zou je denken, vol staat met Noorse hits. Maar niets is minder waar, want er staan slechts drie Noorse tracks op ('Moon Landing' van Sivert Höyem, 'Funky Way' van Noora Noor en 'Songs Remind Me of You' van Annie). Wel staan er veel Scandinavische nummers op, zoals de toffe track 'Feed the Horse' van Fagget Fairys. Voor de muziekliefhebbers die graag nieuwe muziek willen ontdekken is de tweede cd wel interessant. Op dit schijfje staan namelijk veel onbekende nummers van onbekende artiesten. Er is een grote kans dat er wel iets voor je bij zit, de verscheidenheid is groot: van country tot electropop en van blues tot melancholische muziek.

Een duidelijke mening hebben over een compilatie-cd is moeilijk, er zitten altijd songs bij die je minder leuk vindt of zelfs niet uit kunt staan. Toch is de organisatie van het festival geslaagd om een goede balans te vinden tussen de verschillende muziekgenres (vooral bij de Eurosonic-cd). Een punt van kritiek is wel dat het focusland Noorwegen op de tweede cd een beetje genegeerd wordt.