Interview: Maria Boonzaaijer (auteur)
Allereerst wil ik u bedanken voor uw tijd, het is een hele eer om u te mogen interviewen. Ik heb het boek gelezen en wat mij vanaf het allereerste bladzijde opviel was dat het geschreven is door iemand die veel passie voor zang heeft, het spat er vanaf. Ik weet zeker dat de meeste lezers dat met mij eens zullen zijn. Hoe was het voor u om uw passie in het boek te verwerken?
Maria: Vooraf wil ik zeggen dat het voor mij een hele eer is geïnterviewd te worden!
Wat betreft die passie: ik vind dat leuk gezegd: ‘het spat er vanaf’! Ja, het was voor mij een geweldige ervaring om mijn passie voor zingen in een roman kwijt te kunnen. Om mijn fascinatie voor de stem gestalte te geven in Marisa, de hoofdpersoon.
De stem is de spiegel van de ziel. In je stem ligt je emotionele geschiedenis opgeslagen. Als Marisa – een zangeres nog wel! - haar stem kwijt is, is ze eigenlijk ook haar ziel kwijt. Die vindt ze gelukkig na een lange reis – ook een innerlijke reis - terug in Argentinië. Dat is niet zo vreemd, want ze komt in aanraking met de tangozang. Tangozang is heftig, emotioneel en moet recht uit de ziel komen. Daaraan kun je zien dat zingen verbinding dient te hebben met emoties. Anders is zingen zielloos.
Papa Tango is een boek over stembevrijding en het geluk van zingen! Ik ben er blij mee dat dit goed is overgekomen.
Het boek lijkt steeds een andere wending aan te nemen als je denkt dat het voorspelbaar wordt, dit houdt de spanning absoluut vast. Kunt u mij vertellen of u dat expres zo heeft opgesteld?
Maria: Ja en nee. Natuurlijk heb je als schrijver een bepaalde verhaallijn voor ogen. Maar ik kan je verzekeren dat ik af en toe zelf beduusd, zelfs ontdaan was van bepaalde wendingen. Dan liep ik in het bos en opeens, bij een beekje, zag ik zomaar wat er werkelijk met het meisje Daniela gebeurd was. Daar schrok ik van. Ik dacht: dus dát zit er achter! Het was soms net alsof het verhaal het veel beter wist dan ik.
Ik heb ook uw boekpresentatie bijgewoond. U merkte toen op dat de vrouw op de kaft van het boek alle drie de vrouwen in het boek kon zijn. In welke van die drie vrouwen kunt u zich het meeste in vinden en waarom?
Maria: Ik vind de afbeelding van het meisje op de kaft schitterend, iedere keer als ik ernaar kijk. Het gezicht past perfect bij de inhoud van het boek. Het is exotisch, ingetogen, peinzend, bezinnend, liefdevol. Een beetje geheimzinnig ook. Het is net alsof zo dadelijk die ogen open gaan. En wat krijgt deze vrouw dan te zien? Wat voor ogen heeft ze? Ik moet denken aan het Spaanse woord ‘hermosa’ dat in het boek regelmatig voorkomt om aan te duiden dat een vrouw beeldschoon is. Het meisje zou Marisa kunnen zijn, de hoofdpersoon. (Tenslotte heeft ze Spaans en Argentijnse bloed.) Je ziet bijna aan haar dat ze die droom heeft over Papa Tango. Maar het gezicht is ook van het meisje Daniela, dat zo in een binnenwereld leeft. En eveneens van de gestorven Laura. Ik vind dat die drie vrouwen hier prachtig in elkaar overlopen. Dit gezicht is echt van hen alledrie.
De tango Volver van Carlos Gardel heeft een groot aandeel in het boek. Wat is zelf uw lievelingstango en wat is het onderwerp van die tango?
Maria: ‘Volver’ is zo onderhand mijn lievelingstango geworden! Niet vreemd natuurlijk. Het is een heel knappe, spannende melodie en een poëtische tekst vol verlangen en hoop. Maar voordat ik deze tango tegenkwam, ging mijn liefde uit naar ‘Cristal’. Een tango die Mercedes Sosa, mijn grote zangvoorbeeld, zingt. Het gaat in deze tango om de heimwee naar een verloren liefde, die zo fragiel was dat het wel kristal leek. Maar het gaat in tango’s bijna altijd om verloren liefdes...
U bent met uw man vier jaar op zeilreis geweest, bent u hierdoor met Argentinië in aanraking gekomen?
Maria: Op onze zeilreis rond de wereld zijn we niet in Argentinië geweest. Buenos Aires lag helaas net te zuidelijk voor ons reisschema. Nee, ik was zelf al twee keer eerder in Argentinië geweest. Gewoon met het vliegtuig. De eerste keer als tolk voor een aantal studenten journalistiek. We hebben toen de reis gemaakt die ik ook in het boek beschrijf. Al die plaatsen heb ik dus echt zelf gezien. Ze hebben een diepe indruk op me gemaakt.
Was het liefde op het eerste gezicht en wat trekt u precies aan in dit land?
Maria: Het was inderdaad liefde op het eerste gezicht. Ik had het gevoel dat ik thuiskwam, in mijn moederland. Dat is iets wat ik niet goed kan uitleggen. Het is voor mijzelf nog steeds een groot mysterie waarom ik mij zo verbonden voel met die cultuur, de taal, met de muziek, met de mensen en hun geschiedenis. Die hartelijkheid, warmte en royaliteit waren overrompelend. Ik kon er mijn hart wagenwijd openzetten. Ook de muzikale ontmoetingen ontroerden me. Ik heb daar een paar keer muzikanten ontmoet, met wie het enorm klikte. Zij konden het bijna niet geloven dat een Hollandse dame de liederen van Mercedes Sosa kon zingen.
Verder is het een schitterend land. Indrukwekkend. Graag zou ik een keer naar Patagonië gaan. Ik denk dat een bezoek aan dat gebied ook een roman kan voortbrengen!
Naast het schrijven besteedt u uw tijd ook aan zang en heeft u uw eigen stemstudio. Hoe combineert u deze twee dingen?
Maria: Dat is niet zo moeilijk. Twee dagen per week besteed ik aan schrijven en twee dagen aan de stemstudio. En alle tussendoortjes pak ik natuurlijk mee om te schrijven. Ik vind het een fijne combinatie en ook een goede afwisseling. Tenslotte moet je regelmatig afstand nemen van je schrijfwerk en ik merk dat die twee activiteiten elkaar ondersteunen. Ik voel me een bofkont dat ik me in alle vrijheid bijna dagelijks kan wijden aan mijn twee passies.
Tot slot wil ik u bedanken voor dit interview en resteert er mij nog één vraag. Is er een boodschap dat u uw lezers en fans wilt meegeven?
Maria: De bekende bandoneonist Carel Kraayenhof heeft Papa Tango gelezen. Hij was er erg door geraakt. Ik ben hem heel dankbaar dat hij bereid is geweest een mooie aanbeveling te schrijven voor de omslag van het boek. Ik wil op mijn beurt mijn lezers van harte aanbevelen om zijn nieuwe cd Compassion te genieten. Het nummer Volver wordt schitterend vertolkt. Of ga naar een van zijn concerten! Als je de Argentijnse tango pur sang wilt beleven, is dit een kans die je niet mag missen. Ik ben ervan overtuigd dat je daarna Papa Tango dieper verstaat.
