Red Faction: Guerrilla
Red Faction: Guerrilla. Een game die op de consoles hoge ogen gooide. Dikke achten werden er gescoord. Nu, een paar maanden later, komt er dan een poort voor op de PC. En daar ligt het probleem. Klopt het niet dat console ports vaak slechte spellen zijn? Met kloppend hart stopte ik dan ook de CD in mijn computer en startte het spel op.
Waar begin je mee als reviewer? Juist, je kijkt even naar het hoesje en speurt de boekjes door. En daar begon ik hem al te knijpen. Want was er duidelijk te zien in het boekje te zien? Alleen de controls van de Xbox 360-versie van het spel. Weliswaar netjes vertaald met de tekst: “Xbox controller voor windows live”. Maar nergens waren de controls voor de pc-versie te vinden. Een beetje zonde, en het zorgde er alleen maar voor dat ik nog meer op mijn hoede was voor een slechte PC poort.
Na van de schrik bekomen te zijn heb ik Red Faction: Guerrilla opgestart en ben ik eens dingen gaan opblazen. Want dat is waar het om draait in Red Faction: Guerrilla, dingen opblazen. Maar niet voordat je wordt ingeleid in het hoe en waarom met een tutorial en leuke introfilmpjes. Het is het jaar 2125, jij bent Alex Mason en komt aan op Mars, waar de EDF (Earth Defense Force) het voor het zeggen heeft. Na door de strenge controle te zijn gekomen word je opgewacht door je broer. Na de eerder genoemde tutorial te hebben doorlopen begint er een nieuw filmpje en kun je toekijken hoe je broer, onder verdenking van het hebben van een lidmaatschap van de rebellen, gedood wordt door de EDF. Op het moment dat het EDF het vuur op jou wil openen wordt de EDF opeens beschoten door de rebellen. Die zorgen ervoor dat je er zonder kleerscheuren van af komt en geven je meteen een lidmaatschap. Vanaf dat moment ben je lid van de ‘Red Faction’ die zich bezighoudt met de EDF verdrijven van de planeet. Zoals je al kunt lezen stelt het verhaal helemaal niks voor en dat is erg jammer. Persoonlijk vind ik een goed verhaal erg belangrijk omdat het je alleen maar extra opzuigt in een spel. Het verhaal is dan ook duidelijk niet de motivatie om het spel te gaan spelen. Wat het wel is lees je hieronder.
Nadat jij benoemd bent tot officieel lid van de Red Faction mag je dingen gaan opblazen. Hoe meer EDF-gebouwen je opblaast hoe meer moeite de EDF heeft met het behouden van gezag op dat deel van de planeet. Natuurlijk heb je missies die je moet uitvoeren. Dit zullen er ongeveer drie zijn per gebied en ze hebben meestal ook iets met het verhaal te maken. Dan zijn er nog de Guerrilla Actions. Dit zijn missies die je mag doen en ze zullen veel aanwezig zijn. Van het opblazen van hele belangrijke EDF-gebouwen tot het wegbrengen van auto’s binnen een bepaalde tijd of het bevrijden van gevangengenomen Red Faction rebellen. Het voordeel van de missies is dat je ze kan aanpakken op de manier die jij wil. Rijd je liever je auto een EDF-gebouw binnen, gooi je detenation packs op de muur, om dan weer naar buiten te rijden en de boel op een veilige afstand op te blazen? Of ben je meer iemand die het gebouw van afstand bewerkt met een raketwerper? De keuze is aan jou, en hoewel de Guerrilla Actions in alle vijf de gebieden hetzelfde zijn, kun je door je spelwijze aan te passen, en alleen de Guerrilla Action doen die jij leuk vindt, het spel toch zo leuk maken als je zelf wil.
