DVD: Bert Visscher - Stoffe Jongens
Na onder andere een vuurtoren, bordeel, de visafslag en paleis neemt Visscher ons nu mee onder de grond. Stoffe Jongens vertelt het verhaal over het leven in de mijnen. De vader van Bert is overleden en gecremeerd. Zijn laatste wens is om bijgezet te worden in de mijn, want het as van een mijnwerker hoort niet op een strooiveld, maar in de mijn. Goed, de taak van Bert is om de urn bij te zetten voordat de mijn voor altijd sluit. Maar voordat dit echt gaat gebeuren, worden er natuurlijk weer vele grappen en grollen gemaakt zoals we van Visscher gewend zijn. Inderdaad, die laatste zin kun je dubbel lezen.
Herhaling
Vele grappen van Visscher komen namelijk terug. Als je andere shows hebt gezien, herken je enorm veel bewegingen en korte grapjes. Het praten als publiek (Bert: "O Bert, wat en kort programma!!!" / Bert:"Ja, maar jullie hebben al betaald!"), een oversekst personage, een personage met een rauwe stem waarbij de keel flink wordt geschraapt, het ‘die heeft teveel gedronken/gespoten/geslikt/gesnoven’-gebaar, de meest absurde verhalen over zijn vriendin en schoonmoeder en zelfs een Friese tirade van Pieter Kleinjan; veel dingen zijn op zijn retour. Natuurlijk zijn er ook nieuwe personages en grappen, maar toch valt Visscher flink terug op oud materiaal.
Zoals eerder gezegd speelt de gehele show zich in een mijn af. Dit weerhoudt Visscher er echter niet van om er van alles en nog wat bij te halen. Een steekspel zoals we die uit de Middeleeuwen kennen, Kerstviering, steen en been klagen over plastic verpakkingen, een geografische cursus en er wordt zelfs tot twee maal toe door en catalogus gebladerd. De ene catalogus wordt door middel van ene beamerpresentatie (zoals we het inderdaad ook kennen van de show ‘Nee, dan Lourdes’) getoond. De ander wordt door middel van ene beamerpresentatie (zoals we het inderdaad ook kennen van de show ‘Nee, dan Lourdes’) gepresenteerd, met het kritische commentaar van Visscher.
Grappen en gastrollen
De ideeën en grappen zijn over het geheel gezien wel aardig. Er zitten leuke vondsten in als "Je moet dingen positief zien; wie vroeg sterft, is langer dood" en "Als ik dement word, hoop ik dat ik mijn schoonmoeder als eerste vergeet". Het is echter niet dat je constant dubbel van het lachen ligt, maar zo slecht is alles toch ook weer niet. Het is ook opvallend dat er nu twee kleine rollen zijn weggelegd voor andere mensen. Op een enkele show na heeft Visscher continu alleen op het podium gestaan, maar daar komt nu verandering in. Mireille Ettema en Pieter Kleinjan (beiden technici) spelen kleine gastrollen, mensen die zonder enige reden in de mijn zijn.
Extra's
Er staan ook extra’s op het schijfje. Er is een interview gehouden door Frank Evenblij met Visje. Evenblij, bekend van De Wereld Draait Door, meert met zijn boot aan bij het tweede huisje van Bert in de natuur. In een aflevering van toch veertig minuten wordt er een mooie schets gegeven van Visscher. Familie, shows, de opbouw van programma’s en een blik in de geschiedenis van programma’s, van alles en nog wat komt ter sprake. Tussen de vragen en antwoorden door is ter versteviging van het onderwerp, materiaal van Bert geplakt. Het is leuk en het geheel wordt zo ook een stuk beeldender gemaakt.
Goed, de onderwerpen. Niet alleen de inhoud van de shows zelf, ook de manier van grappen passeert de revue. Zo ook het ‘publiekspraten’, wat eerder in deze recensie staat. Het ‘Bert, vertel-vertel-vertel!’ heeft hij al twee shows niet meer gedaan. Daar kan hij wel gelijk in hebben, dat hij zie zin niet gebruikt. Alleen die zin dan, want het publiekspraten blijft een eigenschap van Visscher waar je toch telkens weer een glimp van ziet. “Maar als ik dat op de automatische piloot zou doen, zou ik er meteen mee stoppen.” Ook de toekomst komt voorbij. “Ik wil ooit nog wel eens een dvd of cd maken, alleen maar met liedjes.” Ik ben benieuwd.
Ook erg leuk om te zien is het backstageverslag van Visscher. Met een camera op de hand gunt Bertje van zijn fiets tot in de catacomben van Carré een blik achter het rode doek. De uren voordat de voorstelling echt wordt opgevoerd gaan we met de hele crew mee naar een restaurantje in Amsterdam, gaan we poolen met Bert en de voorbereidingen voor de tweede helft en zelfs tijdens het optreden wordt er vanuit de coulissen gefilmd. Zie hier de razendsnelle omkleedmomenten, de werking van het valmechanisme waar Mireille op zit, de technische werking van de lopende band achter op het podium en meer van deze theatrale geintjes. Na het optreden zijn er nog enkele sfeeropnames, wat eindigt in het appartement van Visscher. Leuk om te zien hoe het er zo voor, achter en onder het podium aan toe gaat in deze zelfgeschoten ‘docu’ van een kwartier.
Conclusie
Voor de mensen die nog niet veel van Visschers werk hebben gezien is het aan te raden om Stoffe Jongens toch een keer te kijken. Die doelgroep zal, om Bert even te citeren, ‘de billen uit de string’ lachen. De ervaren kijker zal de show met enige teleurstelling bekijken. Er zit wel nieuw materiaal in, maar de grappen en grollen zijn niet meer zo origineel als ze drie shows geleden waren. Ach, zolang Bert er zelf maar om kan lachen. Iets wat hij al die jaren nog het hardste van allemaal doet.
Label:Triple P Entertainment Releasedatum: 15 oktober 2009
Waardering show:
Waardering extra's: Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.
