Terminator Salvation
De game speelt zich twee jaar voor de film af en zet je in een vernietigd Los Angeles neer waarin jij, John Connor, je moet gaan verzetten tegen onder andere de bekende SkyNet robots uit de film. Op zich ziet het er op het eerste gezicht best netjes uit, de vernietigde stad waarin je rond loopt ziet er erg grauw, zoals het moet zijn, en gedetailleerd uit. Ook al kan je eerste indruk van de game misschien positief zijn, dit zal al snel veranderen naar een diepe teleurstelling. Hoe mooi en gevarieerd de omgevingen ook mogen zijn, de gameplay is dat niet. Je speelt in het derde persoons-perspectief en er zit een cover-systeem in de game verwerkt zoals we dat tegenwoordig wel vaker zien bij dit soort games. Alleen jammer dat het in dit geval niet bepaald goed werkt, zo zul je hier en daar wel eens vast zitten in hoekjes en plekken tegenkomen waar het dekking zoeken helemaal niet mogelijk is. Enorm frustrerend.
Het komt er op neer dat je elke missie hetzelfde doet. Je loopt wat rond, knalt wat robots neer en je gaat zo door tot het einde. Dit einde bereik je in zo\'n drie uur, waarvan ook nog eens een groot deel gevuld is met lange cutscenes en laadtijden. Af en toe zijn de laadtijden echt frustrerend lang, dit haalt de minimale hoeveelheid spanning in de game helemaal weg. De cutscenes zijn hier en daar best aardig, maar alsnog geven ze het gevoel dat ze zijn gemaakt om de game nog ergens op te laten lijken. Het ziet er soms best spectaculair uit allemaal, het is alleen jammer dat dit gevoel totaal niet terug komt in de gameplay zelf. Als tussendoortje mag je wel een keer het kanon van een voertuig bemannen om zo aanstormende vijanden af te weren, maar ook dit kan de kwaliteit van de game niet positief beïnvloeden. Geluidstechnisch is het allemaal van redelijke kwaliteit. Af en toe hapert de muziek een beetje, maar buiten dat klinkt het best goed.
Diversiteit ontbreekt ook in de vijanden die je zult moeten bevechten, zo zijn er maar weinig verschillende vijanden. Meestal gaan deze vijanden makkelijk dood met slechts een paar kogels, raketten of granaten. De eerste paar keer is dit best leuk, maar het wordt al gauw behoorlijk repetitief en saai. Ook zijn deze machines ongelooflijk dom. Zo zal de T-7 in een rechte lijn naar je toe lopen en blijven schieten, ook al verschuil je je achter een muurtje. Het grote gebrek aan content zie je ook terug in de mogelijkheden naast de campaign, die zijn er namelijk niet. Nadat je de game hebt uitgespeeld is er geen online modus of iets dergelijks, het enige wat je dan nog kan doen is de game nogmaals doorspelen op een hogere moeilijkheidsgraad. Wel zit er nog de mogelijkheid in om de campaign coöperatief te spelen met een vriend, het positieve hieraan is dat je een echt persoon naast je zijde hebt in de plaats van de oliedomme AI die je normaal gezelschap houdt.
