Tales of Vesperia
De Tales-serie gaat inmiddels al aardig wat jaartjes mee. Tales of Phantasia was de allereerste Tales-game die in 1995 op de SNES verscheen. Jaren later mochten onder andere de Playstation 2, de Nintendo Gamecube en de Playstation Portable games ontvangen van deze serie. Microsoft heeft de serie nu ook naar de Xbox 360 weten te krijgen. Tales of Vesperia is dan ook de eerste Tales-game die hierop uitkomt. Is het wat?
Op de planeet Terca Lumireis is de belangrijkste energiebron de zogenaamde blastia, een soort kristal met bijzondere krachten. Op een dag in het minder mooie deel van Zaphias is de blastia uit de fontein gestolen. De fontein stroomt over en de bevolking probeert met man en macht de boel onder controle te houden. Op dat moment besluit de jonge avonturier, Yuri, op zoek te gaan naar de gestolen blastia. Later ontmoet Yuri zijn reisgenoten. Vanaf dat moment begint uiteraard de pleuris uit te breken en is het aan jou om de schade te beperken.
De setting van de game is erg interessant en biedt genoeg mogelijkheden voor een grote RPG als Tales of Vesperia. Hoewel ik mijn twijfels had bij de coolheid van Yuri, moest ik het er maar mee doen. Na een korte anime, waarvoor mijn complimenten, krijg ik de controle over Yuri. Het principe van Tales of Vesperia is heel eenvoudig. Rondlopen, praten met mensen, nieuwe items vergaren en vechten zijn aan de orde van de dag. De gameplay deed mij heel erg aan Star Ocean denken, wat uiteraard niet verkeerd is. Tijdens het verkennen van de grote en goed bevolkte gebieden neemt de camera een vast standpunt aan. Hoewel ik het jammer vond dat ik de camera niet zelf mocht bedienen ben ik erg tevreden over de standpunten die de camera aanneemt. De camera werkt vrijwel nooit tegen en door de vaste standpunten raak je vrijwel nooit gedesoriënteerd. Mocht dit wel gebeuren dan is een kaart van de omgeving altijd handig.
Kom je in contact met een vijandig wezen, dan krijg je de typische overgang naar een gevecht te zien. Je staat dan in een cirkelvormige omgeving in de stijl van het gebied waar je in rondwandelt. Met een slagwapen kun je twee standaard aanvallen uitvoeren. Daarnaast kun je de aanvallen combineren voor een mooie combinatie. Tweedimensionaal voortbewegen is blijkbaar de voornaamste bedoeling, want alleen bij het indrukken van de schouderknop kun je gewoon vrij rondlopen in het gevechtsgebied. Aan het begin kan dit nogal onwennig overkomen, maar speel een paar uurtjes en het wisselen tussen tweedimensionaal en driedimensionaal vechten gaat vlekkeloos. Bovendien brengt het net dat stukje extra diepgang die de RPG nodig heeft. Tales of Vesperia is een game die veel voldoening geeft wanneer je er echt goed in bent.
