iFighter

De groei van de gamesindustrie de afgelopen twintig jaar is een opmerkelijk fenomeen. Van kleine titels als Prince of Persia die we ooit speelden, zijn we nu toe aan high-res-games waarbij het spektakel dat van veel films overstijgt. Het is goed om te zien dat er developers zijn die zich realiseren dat dat niet betekent dat er geen markt is voor kleinere arcadetitels. Zo vinden we daar iFighter in de Appstore, een titel wiens demo al 1,8 miljoen keer werd gedownload. Laten we eens kijken of de daadwerkelijke versie dat succes rechtvaardigt.

Het concept van iFighter is eeuwenoud en vereist weinig uitleg. Je hebt de controle over een klein vliegtuigje en terwijl de wereld onder je doorschiet mag je andere vliegtuigen of afweergeschut op de grond kapotknallen en aan het eind van elk level volgt een pittige bossfight. Met iFighter spelen we dit hele concept opnieuw en dan in de Tweede Wereldoorlog, Je krijgt vier levels voorgeschoteld die zich allemaal op een andere groep richten. Zo zul je in de eerste missie vooral grondunits neerschieten, in missie twee worden het boten, in missie drie vliegtuigen en in de vierde missie blijf je in de lucht. Het maakt in dat opzicht uit dat landvijanden wat minder beweeglijk zijn en daardoor makkelijker kapot te knallen.


Zoals altijd in dit soort shooters heb je verschillende wapens die je kunt upgraden. Helaas zijn het er in iFighter maar twee: kogels rechtdoor en kogels gespreid. Naarmate je de wapens upgrade komen er meer kogels bij en raak je dus meer vijanden. Naast je eigen wapens krijg je ook nog hulpvliegtuigen om het je wat makkelijker te maken. Deze zorgen voor wat extra damage en je kunt ze gebruiken als kanonnenvoer als het even niet anders kan. Als laatste zijn er healthpakketjes die zorgen dat je het geheel wat langer kunt overleven.

Je kunt de game op meerdere manieren besturen. Je kunt een joystick gebruiken die je bestuurt via het touchscreen, je kunt als slider besturen waarbij je het hele scherm als een soort joystick gebruikt en je kunt spelen door je iPhone te tilten. Het sliden voelt veruit als minste aan omdat je niet de controle hebt die je wilt. Soms vlieg je te snel en soms lagt je vliegtuig een beetje. De joystick is ook niet ideaal, maar het werkt wel redelijk. Het tilten van de iPhone werkt veruit het beste, maar heeft tot nadeel dat je wel op een vrij rustige omgeving moet spelen, omdat je anders alle kanten opvliegt, behalve de kant die je wilt. Met de moeilijkheidsgraad van iFighter is dat erg vervelend, want zelfs op easy is de game al een flinke uitdaging. De eerste missie gaat nog wel, maar de laatste is echt een uitdaging van Japanse proporties. Dit creëert wel weer een uitdaging die zeker de fans van arcadetitels tot het uiterste kan drijven.