Universe at War: Earth Assault
Ons lief planeetje heeft in de afgelopen decennia aan computergames al vaak te lijden gehad en deze keer is dit niet anders. Een Alien-ras genaamd de Hierarchy heeft het namelijk gemunt op alle resources die de aarde te bieden heeft. Vanuit het niets bestormen ze ons onoplettende aardlingen en ze richten binnen no-time een gigantische ravage aan. Ook de Amerikaanse president moet het ontgelden, aangezien het Witte Huis onder zijn kont vandaan geschoten wordt en hij zelf zwaar gewond raakt. Gelukkig is er nog één overdreven stoere commandant die het lukt om de president te redden en hem te escorteren naar een ziekenhuis waar de president van zijn welverdiende oplapbeurt kan genieten. Gelukkig zijn niet alle aliens even onvriendelijk, want net op tijd schiet een al net zo vreemd ras genaamd de Novus ons te hulp. Het is hun taak om de Hierarchy te stoppen, koste wat het kost. Dit omschrijft een beetje het begin van de game, klinkt dit nou als de start van een revolutionaire game.... of als de intro van een goedkope jaren tachtig B-film?
Er zijn drie rassen te spelen in de game, nu denk je misschien dat je ze alle drie weet maar niets is minder waar. Alhoewel je in de prelude nog heel eventjes wel een aantal humans kunt besturen, is dit in het verdere spel eigenlijk niet zo. Dankzij de oorlog die woedt in onze wereld wordt er in een galaxy far far away nog een ander ras wakker geschud, de Masari. Deze aliens hebben geen hoge pet op van zowel de Hierarchy als de Novus en besluiten daarom om zich ook nog eens in het gevecht te mengen. Deze drie totaal verschillende rassen vormen de basis van de game. Je kunt hun kant van het verhaal beleven in drie aparte campaigns, helaas zijn deze eigenlijk helemaal niet zo heel erg boeiend. Je begint de game dus met de prelude waarin je het bovenstaande basisverhaal krijgt uitgelegd en waar je kennismaakt met enkele van de key-figures van de game. Zo wordt je in het begin door een tutorial geleid door de leider van de Novus. Zijn stem is echter wel vrij irritant, deze kan ik nog het beste omschrijven als een schorre Transformer die de vorige dag net iets te lang in de kroeg heeft gehangen.
De drie rassen zelf zijn wel goed uitgewerkt, je merkt in multiplayer-games en skirmisch-matches duidelijk dat er niet één ras is die boven de andere uitsteekt. De Hierarchy moeten het hebben van hun gigantisch grote, sterke maar o zo slome units waarmee ze ongelofelijk veel damage kunnen doen. Er zijn als je als de Hierarchy speelt ook geen gebouwen te plaatsen zoals we in RTS-games gewend zijn. In het geval van dit ras zijn je \'gebouwen\' gigantische robots die langzaam over het speelveld heen wandelen.
De Novus zijn in dat opzicht een wat meer standaard ras, zij hebben vooral snelle, maar zwakke units. Dankzij een soort lichtnet over het speelveld, wat nog het beste te vergelijken is met een soort hoogspanningskabels, kunnen je units zich razendsnel verplaatsen. Ze reizen als energiebolletjes over dit netwerk heen zodat je binnen no-time reinforcements richting een gevecht kunt sturen.
De Masari is het wat meer gebalanceerde ras, met redelijk snelle en sterke voertuigen. Hun nadeel is echter dat de units zeer kostbaar zijn en het je dus enige tijd kost om een groot leger op te bouwen.
Wat een goede RTS altijd zou moeten bevatten zijn meesterlijke skirmisch- en multiplayer-games. Op de skirmish-mode is om eerlijk te zijn helemaal niet zo veel aan te merken. Het speelt leuk en je kunt je er vast mee vermaken als je de campaigns ook kunt overleven. Waar deze game zich echter van zijn voorgangers kan onderscheiden is het feit dat deze cross-platform gespeeld kan worden. De game is vorige maand reeds uitgekomen voor de PC en deze doelgroep zul je ook uit kunnen dagen. Een andere Xbox 360 game waarbij dit al kon was de FPS Shadowrun, maar dit is ook nooit écht een groot succes geworden.
Hoewel er voor een FPS niet gigantisch veel verschil zal zitten tussen de geoefende mensen met een controller in hun handen en mensen die achter een keyboard en muis zitten, geldt dit voor een RTS absoluut niet. De besturing van de game werkt gewoon niet lekker, voor het besturen van je pointer om je units te selecteren en ze ergens anders naartoe te sturen heb je gewoon meer tijd nodig. Hoewel er een hoop hotkeys zijn gemaakt voor het selecteren van allerlei units werkt het toch niet optimaal. Ook wanneer je een bewegende vijand wilt selecteren om aan te vallen zul je regelmatig wel een aantal keer met je cursor over de unit heen zweven voordat je hem daadwerkelijk geselecteerd hebt. Het werkt gewoon niet lekker, punt. Waarom de game-industrie blijft proberen om RTS-games op de consoles succesvol te maken is mij een raadsel, want een echte RTS speel je met een keyboard en een muis.
Tijdens multiplayer-games zul je ook duidelijk merken dat je in het nadeel bent tegen een PC-gamer. Je bent gewoon veel langzamer en daarom bij voorbaat al gedoemd, tenzij je een meesterlijke strategie in je achterhoofd hebt.
Grafisch gezien zul je ook niet echt warm worden van deze game. Alhoewel de lichteffecten aardig zijn uitgewerkt, zijn bijvoorbeeld de schaduwen van je units zéér blokkerig. Ook het geluid is soms tenenkrommend; de voice-acting is al niet te geweldig, maar als het ook nog zo is dat gevechten klinken alsof ze worden beslecht met proppenschietertjes uit de plaatselijke speelgoedzaak dan klopt het toch echt niet.
