NiGHTS: Journey of Dreams
Nights is een game die droomt om een droomwereld welke je alleen kunt bereiken als je in een diepe slaap verkeert. De twee personages in de game, Will en Helen, zijn allebei aan het slapen en je kunt uit één van beiden kiezen om hun dromen te spelen. Beide dromen een leuke droom, totdat alles verandert in een donkere wereld en boze wezens achter de kinderen aan gaan. Op dat moment verschijnt er echter licht van boven en als ze weer bijkomen zijn ze aanbeland bij de Dream Gate, een portaal van waar je de verschillende werelden binnen de game kan bezoeken. Tijdens het saaie en eeuwig durende welkomstwoord van een uil genaamd Owl leer je Nights kennen en wordt langzaam uitgelegd hoe de game en de besturing werken. In de game bestuur je Nights nadat je personage is samen gegaan met haar (je geest verdwijnt in die van Nights zeg maar). De game speelt vanaf dat moment als een 2D-game in een 3D wereld waarin je vier kanten kunt opvliegen: links, rechts, naar boven en naar beneden. De camera draait steeds door het level heen waardoor je een gevoel van diepte krijgt.
Tijdens het vliegen kun je twee soorten ‘special moves’ maken. De eerste is een looping waarin je items of vijanden kunt vangen. De tweede is een korte versnelling waarbij je snel vooruitschiet. De versnelling is echter niet ongelimiteerd, als je te veel achter elkaar wil versnellen loopt je energie af. Deze energie is echter aan te vullen door, door de ringen te vliegen die je tegenkomt in het spel. Er zijn verschillende manieren om Nights te besturen waaronder Wiimote en Classic Controller en welke je het fijnst vindt ligt puur aan je persoonlijke mening, ikzelf ben gegaan voor de combinatie Nunchuck – Wiimote.
Nadat je wat rondgevlogen hebt verschijnt de eerste deur naar een andere wereld en kun je eindelijk het eerste level spelen. Deze levels speel je allemaal als Nights en hier draait de game dan ook echt om. Per wereld zijn er drie levels die je moet spelen, steeds met een andere opdracht. De ene keer moet je een wezen proberen te vangen en de andere keer moet je door zoveel mogelijk ringen achter elkaar vliegen en zo zijn er verschillende doelen. Nadeeltje van de levels is wel dat er een tijdslimiet aan zit die nogal streng is, binnen drie minuten moet je de opdracht voltooid hebben. Voor een game als Nights waarin juist het vrije gevoel van het vliegen zo belangrijk is, is het jammer dat er een tijdslimiet aan zit.
Na drie levels komt er meestal een eindbaas die elke keer een andere tactiek vereist om hem te verslaan. De manier waarop je hem moet verslaan wordt kort gemeld voordat het gevecht begint. Je bent dus gelukkig niet de eerste drie pogingen bezig om uit te vinden wat je nou precies moet doen. Steeds als je drie levels hebt gehaald speel je weer een ander level of een andere wereld vrij waarin je kunt spelen. Helaas kun je niet steeds gewoon simpel beginnen aan het volgende level, de rottige Owl heeft altijd wel iets te melden. Ook kom je steeds weer terug bij de Dream Gate, het was fijner geweest als je gewoon simpelweg steeds naar het volgende level zou gaan zonder al dit gedoe en geblaat. Het verhaal is namelijk ook te saai voor woorden.
Als je lang genoeg gespeeld hebt en een aantal levels gehaald hebt verschijnt er een deur naar je eigen droomwereld. Hier kun je vrij rondlopen zonder daadwerkelijk doel en het mooie van deze wereld is dat hij informatie haalt uit het weerkanaal van de Wii. Als het sneeuwt zal er ook sneeuw liggen in My Dreamworld, zoals deze wereld heet. Op zich klinkt dit natuurlijk wel leuk, het jammere is echter dat de graphics in dit deel van de game echt achterlijk lelijk zijn. Bekijk de onderstaande screenshots maar eens en het lijkt alsof we 10 jaar terug in de tijd zijn... Zonde, want de rest van Nights ziet er wel heerlijk uit. Het is grafisch dan wel niet zo indrukwekkend, maar het gebruik van vrolijke kleuren in combinatie met leuke effecten zorgen ervoor dat je vrolijk wordt van het rondvliegen met Nights.
Twee screenshots uit My Dream World
Het geluid in de game is prima verzorgd, de gehele soundtrack heeft iets sprookjesachtigs en dat past perfect bij de game. Het lijkt er veel op Disney en Efteling muziekjes en de tracks dragen echt bij tot de heerlijke sfeer. Nadeel is wel dat de stemmen van de personages een beetje matig zijn, vooral Will en Helen lijken wel een stel zeikwijven en Owl heeft helemaal een vreselijk zeurende stem.
Tot slot nog wat over de multiplayer mode. Je kunt in Nights met twee spelers tegen elkaar spelen in de vorm van een race of battle, beide spreken voor zich. De multiplayer modi zijn zowel lokaal als online te spelen tegen iemand uit je Friendlist of een willekeurig iemand. De battle mode is vrij saai en simpel van opzet, maar de races zijn erg leuk om te doen.
