Tomb Raider: Anniversary
Eerst het algemene deel voor de non-kenners: Lara Croft is een avonturier die haar vader tijdens een expeditie heeft verloren en jaren later door een mysterieuze vrouw wordt benaderd om een oud artefact te vinden. De beloning lijkt goed, de queeste sluit aan bij de vermissing van haar vader en dus gaat Lara Croft op zoek voor haar mysterieuze opdrachtgeefster. Dat niet alles is wat het lijkt te zijn is natuurlijk geen verrassing, waardoor Lara zich uit bijzonder benarde posities moet redden. Het verhaal mag dan hetzelfde zijn als de versie van tien jaar geleden, maar dat neemt niet weg dat het nog steeds boeiend en verrassend genoeg is om je te leiden door de drie continenten waar je expeditie je naar toe voert.
In tien jaar is er een hoop veranderd, waaronder vooral de vele moves die Lara tot haar beschikking heeft. Ze kan nu rennen, langs muren lopen met haar grappling hook, op palen staan te wiebelen en over richels klauteren. Hierdoor is de wereld waarin ze zich verplaatst een stuk uitdagender en lijkt deze veel vrijer dan de redelijk lineaire gameplay die de allereerste delen hadden. Natuurlijk blijft het sidetracken voor relics en artefacts erg leuk aangezien deze op de meest onmogelijke locaties verstopt zijn en leuke unlockables opleveren.
De besturing van de PSP-versie is werkelijk fenomenaal. Elke knop heeft meerdere functies en toch kom je bijna nooit in de knoei. Zo is bijvoorbeeld de driehoek-knop gebruikt om vrij rond te kunnen kijken, de camera te centreren en te herladen, maar komt het nooit voor dat je het verkeerde doet omdat de momenten waarop je deze knoppen voor bepaalde acties gebruikt duidelijk en intuïtief zijn. Ook de camera werkt redelijk mee, hoewel hij tijdens actievolle momenten soms net de verkeerde kant op zwiept of op een rare hoek blijft hangen. Een herkenbaar gebrek bij veel spellen dat redelijk veel frustratie oplevert, maar in dit geval valt het behoorlijk mee hoe vervelend het is en je hebt genoeg mogelijkheden om de camera aan te passen met de L- en R-toetsen.
Wat grappig is, is dat het me zo opviel hoeveel medpacks ik moest gebruiken tijdens mijn klauter- en speurtochten; veel meer dan op de PC. Waarschijnlijk is de precisie van de analoge stick hier debet aan, want misspringen komt net iets vaker voor terwijl de foutmarge die Tomb Raider Anniversary toelaat nog hetzelfde is. Iets meer precisie is dus gewenst. Ongewijzigd is het systeem waarin monsters \"enraged\" worden als je vaak of snel achter elkaar op ze schiet: na een brul stormen ze op je af en door op het juiste moment de cirkel-button in te drukken en een kant op beweegt met de analoge stick, kun je net op tijd wegduiken. Ook op de PSP werkt dit systeem erg goed en dit zorgt voor net wat intensere vuurgevechten met de vele dieren die in alle levels te vinden zijn.
De graphics van dit spel zijn echt fantastisch: de textures zijn scherp, de animaties zijn soepel en zijn overtuigend om je het gevoel te geven hoe atletisch Lara is, waardoor haar sprongen minder surrealistisch overkomen. Hier en daar zijn er mooie lighting-effecten toegevoegd en over het algemeen ziet de wereld er compleet en mooi uit. Helaas zijn de werelden in bepaalde stukken wel erg donker en grauw, wat de grafische schoonheid gemiddeld genomen wat omlaag trekt. Desondanks zijn de graphics van zo\'n hoog niveau, met zo\'n groot uitzicht, dat het behoorlijk dicht in de buurt van toppers als Daxter en Ratchet & Clank komt. Ook de cutscenes en de filmpjes zijn erg mooi en laten goed zien waartoe de PSP allemaal in staat is.
Ook het geluid is erg mooi, met op de juiste momenten flink wat muziek, maar tijdens het gewone spelen weinig geluid en vooral veel achtergrondgeluidjes die je het gevoel geven in een erg realistische wereld rond te lopen. De typische kreuntjes en oh\'s en ah\'s van Lara, net als het tingeltje dat je hoort als je een secret hebt gevonden, geven je weer helemaal het gevoel van vroeger.
De typische PSP-problematiek van lange laadtijden wordt deels weggewerkt door wat langere gangetjes, hoewel je tussen de levels een laadtijd tegen zult komen die, zeker relatief gezien, erg kort is. Het lijkt dus alsof Crystal Dynamics een erg goed systeem heeft bedacht om de wijdse uitzichten en grote levels op een efficiente manier in te laden zonder dat de speler daar al te veel van merkt. Helaas komen op sommige momenten waarin er veel tegelijk gebeurt en de omgeving groot is wat framedrops voor, wat redelijk irritant kan zijn. Toch gebeurt dit niet vaak genoeg om echt vervelend te zijn.
