Super Paper Mario
De GameCube is voorlopig nog lang niet dood werd er ten tijde van de aankondiging van de Wii beweerd door Nintendo. De console zou nog minimaal een drietal topgames krijgen voordat consumenten de stekker eruit zouden kunnen trekken. Eén van deze drie aangekondigde titels was Super Paper Mario, een 2D/3D platformer. Iedereen weet helaas hoe het met de GameCube is afgelopen; publishers behandelden het platform al enige tijd voor de release als dood en dus besloot Nintendo daar maar in mee te gaan en de aangekondigde games te verhuizen naar de Wii. Nu, bijna een jaar na de introductie van de Wii, verschijnt Super Paper Mario dan eindelijk.
De Paper Mario-serie
In 2001 verscheen in Europa de eerste Paper Mario-game in de nadagen van de Nintendo 64. Ondanks dat dit platform zijn beste tijd al een tijd geleden gehad had, verkocht de game prima. Voor de GameCube werd dan ook redelijk snel al een opvolger aangekondigd; Paper Mario: The Thousand-Year Door, welke ook weer positief ontvangen werd. In de Paper Mario-games speel je niet met een gewone Mario, maar met een papieren-versie van de gesnorde loodgieter. Sterker nog, niet alleen Mario was van papier, alles was van papier en plat. Hoewel dit natuurlijk absoluut niet praktisch is als het gaat regenen, had het wel degelijk flinke 
voordelen voor Mario. Zo kon hij zich zijwaarts door heel nauwe spleetjes bewegen en kon hij grotere afstanden overbruggen door zich op te vouwen als een vliegtuigje. Beide Paper Mario-games waren simpele, doch vermakelijke RPG\'s. Gevechten met vijanden werden turnbased uitgevochten, waarbij Mario aan kon vallen door te springen, zijn hamer te gebruiken of een item te gebruiken welke Mario hielp in het gevecht. Met elk gevecht verdiende Mario experience points welke hem weer sterker maakten zodat hij het op kon nemen tegen sterkere vijanden. Door het verzamelen van badges kon hij speciale moves leren, maar al te ingewikkeld werd het niet en alles werd begeleid door een flinke lading humor.
Super Paper Mario
Voor Super Paper Mario besloten de makers alles over een andere boeg te gooien. Super Paper Mario is geen gewone Paper Mario, maar Super Paper Mario en dat is een heel ander soort spel. Het lijkt erop alsof ze de vorige Paper Mario\'s als voorbeeld hebben gebruikt en een aantal elementen hebben overgenomen, maar er vervolgens een totaal andere game van hebben gemaakt. Was heel Paper Mario in 2D met af en toe kleine uitstapjes naar 3D, in Super Paper Mario leer je helemaal aan het begin een truukje waardoor je tussen 2D en 3D kan switchen. Echt 3D is het trouwens ook niet, het is ook gewoon 2D, maar dan vanaf de zijkant gezien waardoor er een 3D speelomgeving ontstaat die je op twee manieren 
2D kunt bekijken. Voor het gemak wordt het verder in deze review 3D genoemd. Het switchen tussen het gewone 2D en 3D kan echter niet ongelimiteerd, dit kan maximaal 10 seconden, anders gaat het je health kosten. Zodra je weer terug gedraaid bent loopt je meter weer langzaam vol en kun je opnieuw draaien. Draaien kan met een druk op de A-knop en dit is niet voor niets zo makkelijk gemaakt, je zult het namelijk erg vaak gaan doen. Vrij regelmatig zul je denken dat je in een doodlopende steeg zit, maar als je dan switcht naar 3D zul je dingen zien die je helemaal niet kunt zien in 2D. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een pijp achter een stapel stenen of een puntige rots die zijwaarts gezien een pijl bevat. Een hoge rij stenen waar je in 2D niet overheen kunt, blijkt in 3D gewoon ergens achterin de ruimte te staan waardoor je er gewoon omheen kunt lopen. Niet alleen Mario kan zich 3D bewegen, ook vijanden bevinden zich soms in 3D en van vijanden die zich in 2D bevinden heb je geen last in 3D. Het klinkt misschien allemaal nogal lastig, maar je hebt het flippen tussen 2D en 3D zo onder de knie en automatisch zul je vrij regelmatig naar 3D flippen om te kijken of je geen verborgen schatten mist. Van het voordeel dat papier met zich mee brengt is in deze game veel minder te merken dan in de vorige Paper Mario-games, gewoon flat Mario zou een betere titel geweest zijn.
Super Paper Mario is geen RPG, maar een platformer. Desondanks is het verhaal iets uitgebreider dan deze in een standaard platformer zou zijn. Vrienden van Mario zijn gekidnapd door de kwaadaardige Count Bleck en Mario moet ze helpen. Op zijn weg komt hij langs verschillende levels en verzamelt in elke wereld een hartje om daarmee uiteindelijk Count Bleck te kunnen verslaan. Hoewel het verhaal dus in een paar regels verteld kan worden neemt het spel daar rustig de tijd voor. 
Zeg maar heel erg rustig want er zijn erg veel dialogen. Waren deze in de vorige Paper Mario\'s al enigszins vervelend, in deze game word je er helemaal gek van. Door snel te klikken gaan ze wel sneller voorbij en mocht je ze lezen dan staan er af en toe ook wel leuke opmerkingen in, maar je wil gewoon verder spelen. Je hebt een platformgame gekocht, maar wat betreft tekst lijkt het wel een RPG. Niet alleen de tekst geeft het idee dat je een RPG speelt, ook andere RPG-elementen zijn aanwezig. Zo krijg je experience points na het verslaan van een vijand, waarna je om de zoveel punten een level zult stijgen en sterkere vijanden kunt verslaan. Dit hele levelsysteem is leuk bedacht, maar op zich ook best wel overbodig. Levellen om bepaalde vijanden te verslaan is niet nodig, extra vaardigheden of krachten krijg je toch niet. Kun je in level 1 een vijand verslaan door op hem te springen, in level 4 kun je een sterkere vijand ook nog steeds verslaan door op hem te springen omdat je zelf sterker bent geworden. Naast deze duidelijke RPG-aanwijzing is er nog een opvallend iets. In de game laten vijanden soms items liggen en kun je items kopen. Een paddestoel die je pakt en die gelijk je health verbetert is nog wel handig, maar wat je met items moet doen die je vijanden in slaap brengen of bevriezen is echt een raadsel, alle vijanden kan je ook zonder items redelijk makkelijk verslaan. Vooral omdat het spel nou niet echt heel moeilijk is en je de items, met uitzondering van af en toe een health item, dus ook nooit nodig hebt.
Bepaalde bekende platform-elementen uit de Mario-reeks zijn ook weer veranderd. Een paddestoel maakt je niet groot, maar vult 10 healthpoints bij. Een ster zorgt er vervolgens wel voor dat je groot wordt, maar niet gewoon groot maar gelijk supergroot. Het effect van deze reusachtigheid is helaas wel maar tijdelijk. Tot slot is er nog de bekende bloem waarmee je normaal altijd vuurballen kon schieten, maar ook deze is niet meer zoals het was. Pak je nu de bloem dan vallen er muntjes uit de lucht die je vervolgens kunt verzamelen om weer (nutteloze) items te kopen.
Bekend uit de Paper Mario games zijn daarentegen de hulpjes die je tegen komt. In SPM worden deze pixls genoemd. Elke pixl heeft zijn eigen vaardigheid waarmee hij je kan helpen. Zo is er een bom-pixl die dingen op kan blazen en een pixl die ervoor zorgt dat je in 3D-modus je 2D-vorm aan kunt houden om door smalle openingen te kunnen. De pixls zijn erg handig, en er zijn er een aantal die je kunt vinden maar niet per se nodig hebt om verder te kunnen met het spel. Naast de Pixls voegen ook enkele andere bekende Nintendo-figuren zich bij Mario. Ook deze figuren hebben elk een speciale eigenschap die je kan helpen en met hen kun je spelen in plaats van met Mario. Het nadeel van met een ander karakter spelen is echter wel dat enkel Mario kan flippen naar 3D, dus de andere karakters gebruik je alleen als je ze echt ergens voor nodig hebt, waarna je waarschijnlijk weer terug switcht naar Mario.
