Freedom Wings
Deze luchtpiraten hebben de ouders aangevallen van de hoofdpersoon van Freedom Wings en sindsdien zijn ze verdwenen. Genoeg motivatie voor de hoofdpersoon om ten strijde te trekken! Hier begint het spel dan ook, net wanneer de hoofdpersoon zijn nieuwe jachtvliegtuig heeft gekocht en zich heeft aangesloten bij de APA (Air Patrol Association).
Freedom Wings draait om het neerschieten van luchtpiraten en het bevrijden van steden die onder controle staan van dezelfde schurken. Als je een luchtpiraat neerschiet krijg je zowel experience points als geld, iets wat in het RPG-genre standaard is. Met experience points unlock je nieuwe vliegtuigen en upgrades en met geld kan je deze weer kopen, redelijk simpel dus.
Tussen al het geweld is er toch enigszins een verhaallijn te vinden in Freedom Wings. Als je geland bent kan je een bezoekje brengen aan de plaatselijke kroeg om daar wat ranja te nuttigen. Onder het genot van je drankje kom je hier personages tegen die allen wat te melden hebben. Zodoende krijg je hints naar waar de volgende missies zich zullen bevinden en soms, maar ook heeeeeel soms krijg je hints over het lot van de ouders van het hoofdpersonage. Hierdoor vult het café het RPG-gehalte van het spel wat aan, iets wat ik persoonlijk kan waarderen.
Zoals eerder beschreven kan je in het spel upgrades, nieuwe onderdelen en vliegtuigen kopen. Dit alles wordt uiteraard duurder hoe hoger het level is dat je hebt behaald. Zo kan je je vliegtuigen aanpassen op je eigen voorkeur; wil je een snel maar minder wendbaar vliegtuig? Of prefereer je een langzamer maar manoeuvreerbaar vliegtuig. De bepantsering kan ook aangepast worden waardoor het vliegtuig meer schade kan vangen. En als laatste kan je het gewicht van het vliegtuig reduceren, zo kan deze hoger vliegen dan normaal.
Dit alles zorgt er natuurlijk voor dat je vliegtuig beter blijft dan die van je tegenstanders, en dit is hard nodig want de besturing van Freedom Wings is alles behalve standaard.
Je kan je vliegtuig op twee manieren besturen; met de autopilot en handmatig. Als je voor de autopilot kiest zal je het meest aan het werk zijn met de stylus, daarentegen moet je met handmatig besturen de D-pad gebruiken.
Autopilot is eigenlijk geen goede benoeming voor deze vliegmodus. De touch-screen van je DS fungeert hier als map/radar combinatie waarop je met de stylus vijanden kan selecteren. Als je een vijand hebt geselecteerd dan zal de autopilot (de AI) je vliegtuig zo besturen dat je de tegenstander in het vizier krijgt. Niet alleen bestuurd de AI het vliegtuig, maar het zal ook schieten op de vijandelijke toestellen. Tevens kan je in de autopilot de altitude (hoogte) en de throttle (snelheid) aanpassen met de stylus. En als laatst kan je een de autopilot een richting op \"sturen\" door een bestemming op de map aan te geven met de stylus. Ingewikkeld? Zeker niet, het enige wat je moet doen in autopilot mode is de rit begeleiden en uitzitten. Tevens is het slim om een oog op je fuelgage (brandstofmeter) te houden, het is immers jammer om tig vijanden neer te schieten om zelf vervolgens neer te storten door gebrek aan brandstof.
Handmatige besturing voelt meer aan als een arcade flight sim. Zo functioneert de D-pad als flightstick die de pitch en roll van je vliegtuig bestuurt. De schermen worden ook verwisseld zodat het Touch!-scherm nu fungeert als de arcade point of view, en de bovenste scherm nu je radar/map scherm is. Ondanks dat het spel op handmatige modus meer als een arcade flight combat game voelt is de D-pad super gevoelig. Dit betekent dat het soms verdraaid moeilijk is om je vijand goed in het vizier te krijgen.
Hierdoor is het vaak noodzakelijk om tijdens een dogfight tussen autopilot- en handmatige mode te schakelen, dit puur omdat de autopilot meer kans heeft om raak te schieten.
