Mortal Kombat: Deception

Marco (MrSubtle)
Wil je spoilers ontlopen, lees dan verder vanaf alinea twee. De ene prachtige verhaallijn volgt de andere op in de reeks van Mortal Kombat. Iedere leider is nog grootser dan al zijn voorgangers en ieder gevecht nog pompeuzer dan het vorige. In het vorige deel zagen we nog hoe de nek van Liu Kang knapte en hoe Shao Kahn het loodje legde. Dit keer zijn snoodaards Quan Chi en Shang Tsung zelf hun leven niet zeker wanneer de grote gemene drakenkoning terugkeert van… ach, who cares. Om het verhaal maar even kort en bondig te spoilen: Raiden krabbelt na een gevechtje overeind, de heren werken samen en joepie, het spel begint.

Bovenstaand stukje zegt je totaal niets en je bent niet bekend met de hele Mortal Kombat reeks? Nou dan eerst maar een stukje geschiedenis: Mortal Kombat liet vanaf het begin een indruk achter in de game wereld. De eerste Mortal Kombat (1992) werd uitgebracht op alle mogelijke platformen (Arcade, SNES, Sega Genesis, Sega CD, PC, MAC, Game Boy en Game Gear), maar met name de Arcade versie was populair.


Omdat het spel destijds al gebruik maakte van digitale beelden was de game grafisch onovertroffen. Voeg een ongezonde portie bloed toe en de mogelijkheid je tegenstander grondig te vermoorden middels een inmiddels beruchte ‘Fatality’, en je hebt een game die menige krantenkop haalde. De onconventionele besturing van de gamefiguren zorgde echter voor veel klachten van doorgewinterde vechtfanaten aangezien ze het plots aflegden tegen de gemiddelde knoppen rammende kleine zus.

Het beperkte aanbod van vechters waaruit kon worden gekozen was een andere veelgehoorde klacht, maar het spel was een commercieel succes en dus werd door Midway snel een deeltje twee uitgepoept. Zeven nieuwe figuurtjes om mee te vechten en behalve Fatalities kon nou ook vrede worden gesloten aan het einde van een gevecht, en bestond de mogelijkheid je tegenstander te voorzien van een baby-look. Ook deeltje twee was een waar commercieel feest voor Midway, dus zou deel drie voorzien worden van meer complexe vechtstijlen, meer finish-varianten (bijvoorbeeld Animality) en nog maar wat meer vechters. Deel drie werd dan ook een flop omdat het veel te complex was. Midway had gelukkig ingezien dat echt geld verdiend werd door succesvolle games opnieuw uit te brengen dus na Mortal Kombat drie volgden Ultimate Mortal Kombat 3, Mortal Kombat Trilogy, Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero, Mortal Kombat 4, Mortal Kombat Gold, Mortal Kombat Special Forces en daarnaast nog een aantal films en comics .

Toen het geheel uitgemolken was, vond Midway het tijd voor een make-over. Mortal Kombat 4 werd uitgebracht in 3D. Lees hier voor 3D overigens gewoon in 3D graphics weergegeven 2D gevechten. Alle finish-modes werden weer verwijderd zodat alleen Fatality overbleef en om fans toch iets nieuws te geven werd hier en daar een wapen geïntroduceerd. De game werd tjokvol bugs (oh, we zijn de eindbaas vergeten!) afgeleverd aan fans en zij riepen in koor: Fatality! Mortal Kombat werd bruut afgeslacht en verdween vol schaamte als een bloedend rund een lange poos van het toneel.

Zes jaar later – intussen zijn we aanbeland in 2003 – was het dan eindelijk tijd voor een opvolger. Mortal Kombat: Deadly Alliance werd begin 2002 aangekondigd en alle oude Mortal Kombat fans begonnen al weer te oefenen met button-bashing. Hoewel het spel niet op kon tegen de vele andere vechtspellen was het een prima game. Midway voelde de commerciële mogelijkheden als vanouds en daarom presenteren we dus nu met gepaste verveling: Mortal Kombat: Deception.