CD: Push - Global Age

Push is een naam die bij een hoop mensen geen belletje doet rinkelen. Het één van de ruim 85 artiestennamen van de Belgische producer Mike Dierickx.



Dierickx was al vanaf zijn tiende levensjaar helemaal weg van samplers en keyboards en wilde toen al muziek produceren. Hij releaste zijn eerste track op 18-jarige leeftijd. De grote doorbraak kwam echter zeven jaar later, in 1998 met het nummer 'Universal Nation'.
Dit is de track waarmee Dj Tiësto in 1999 het dancefeest 'Innercity' opende, wat voor Tiësto de doorbraak naar het grote publiek betekende.



Global Age is de nieuwste cd van Push, of eigenlijk dubbel-cd want er zit een bonus-disc bij. Alle, in totaal 19 tracks, zijn geschreven en geproduceerd door Dierickx. Bij twee van de tracks is het een samenwerkingsverband. Deze twee nummers bevatten ook vocalen.
De eerste track zet al direct een elektronisch sfeertje neer, echt wat je noemt electrodance. De melodielijn lijkt zeer sterk geïnspireerd te zijn op 'Oxygene Part II' van Jean Michel Jarre. Het is een behoorlijk opzwepende track van ruim zeven en een halve minuut. De track is goed opgebouwd en doet wat je van een dancenummer mag verwachten, naar een hoogtepunt toewerken, afbouwen en dan naar een tweede passage. De laatste tijd lijkt het in de dancewereld een trend te zijn om naar een hoogtepunt in een nummer toe te werken en dit dan te vergallen met een bassline die in zowat elk nummer voorkomt, gelukkig heeft Push dat niet gedaan.
De track 'Global Age' is dan ook zeker geslaagd en blijft het hele nummer boeiend om naar te luisteren. Het is wel het type nummer dat je meerdere keren moet beluisteren voor je alles in de track weet te waarderen.

Gaanderweg valt de elektro-stijl wat meer op de achtergrond en gaat het album meer richting trance, alleen dan met een iets andere beat. Op zich weinig vernieuwend, maar toch leuk genoeg om net even anders te klinken dan de rest. Ook vrouwenvocalen en vocoders ontbreken niet op deze cd, echter klinken deze toch wat goedkoop. Vooral in track vijf 'Nto My Sound And Music' (geen typefout, het is 'into' zonder i) zit een behoorlijk onsmakelijke vocoder. Je zou bijna naar Cher verlangen. Bijna.
'NY to Miami' is ook een opvallende track. Door gebruik van een gater (het geluid wordt ritmisch harder en zachter gezet) zit in dit nummer een aantal passages die gewoonweg verschrikkelijk klinken. Denk eens terug aan 'Call on me' van Eric Prydz, dat nummer heeft veel te veel compressie/limiting en klinkt daarom zo pompend dat je er gek van wordt. 'NY to Miami' heeft dit niet het hele nummer door, maar toch wel een aantal keer. Genoeg om dit nummer liever over te slaan.
Ook 'Trance-Tastic' is geen koptelefoontrack. In een zaal zal het pan (links-rechts-links-rechts) effect best tof zijn, op je koptelefoon is dit om gek van te worden.

Om terug te komen op de vocalen, op track negen hoor je Sir Adrian in het nummer 'This Place'. Ook hier hadden de vocalen achterwege mogen blijven. Ze klinken gewoon niet af en mede daarom zal dit nooit een knaller worden. Een voorbeeld van hele goede vocalen is 'Toca's Miracle' van Fragma, een regelrechte hit, mede door de vocalen. Deze moeten je track complimenteren en niet in diskrediet brengen.

De tweede cd is echt een trance cd. Hierop staat een viertal nummers en daarna vijf remixen. Het is een bonus-disc dus wordt de beoordeling van deze maar voor een klein deel meegenomen in de eindbeoordeling.
De bonus-disc is niet zo spannend. Het zijn vrij standaard trance tracks. Ze klinken goed, maar zijn geen blijvertjes, daarvoor zijn de melodieën te simpel en is het allemaal niet origineel genoeg. De echte trance liefhebber zal zich beter vinden in deze cd dan in de eerste, omdat die wellicht iets te elektro is.
De allerlaatste track 'Dream Designer' heeft het album niet gehaald. Aan de ene kant begrijpelijk want het is een track die meer in de line-up van de tweede cd past omdat deze meer het echte trance werk bevat. Toch had deze op de eerste disc zeker niet misstaan, bijvoorbeeld in plaats van één van de vocale tracks.

Met Global Age haal je twee uur behoorlijk energieke muziek in huis en is zeker de moeite waard, er staan vooral goede nummers op en de bonus-disc is best leuk. Vooral de titeltrack is een kraker die hier nog vaak gedraaid gaat worden. Ondanks de kritieken is het over het geheel gezien gewoon een goede cd en krijgt daarom de volgende beoordeling:


Label: Armada Music Releasedatum: 22-06-2009 Waardering:

Kijk voor meer muziek in CD's.