DVD: Charlie Bartlett

Chantal (rocha01)

Films met een highschool als decor zijn er legio. De ene net wat beter dan de andere. Toch is het een concept dat maar niet uitgerangeerd lijkt te raken en dus is er weer een nieuwe film uitgebracht binnen deze setting: Charlie Bartlett, onlangs op dvd verschenen.

Geen makkelijke jongen
Charlie Bartlett (Anton Yelchin, Terminator Salvation en Star Trek) is geen makkelijke jongen. Wanneer hij voor de zoveelste keer van een privéschool wordt gestuurd, belandt hij op een openbare school. Dat is wel even andere koek. Op zijn nieuwe school is meteen duidelijk dat Charlie er niet helemaal bij hoort... jasje, dasje, attachékoffertje: het past niet echt op deze openbare school. Om toch in de groep te vallen, begint hij zijn oude praktijken (het handelen in medicijnen die zijn familiepsychiater heeft voorgeschreven) weer uit te oefenen. Daarnaast meent hij een nieuwe handel ontdekt te hebben: het bieden van een luisterend oor. Charlie neemt menig scholier mee naar het toilet waar hij 'praktijk' houdt. Het brengt hem populariteit, maar daarmee ook meteen problemen... en dat is nu net wat Charlie niet kan gebruiken.

Anton Yelchin zette in Star Trek een leuke rol neer die zeker naar meer deed verlangen. Alhoewel de rol van Charlie Bartlett (2007) eerder door hem werd gespeeld dan zijn rol in Star Trek (2009), is het logisch deze twee toch even naast elkaar te zetten. Beide rollen laten zien waar de nog jonge acteur toe in staat is, een capabel talent waar we zeker nog meer van gaan horen. Vooral zijn uitstraling maakt dat hij de kijker voor zich weet te winnen; onschuldig en sympathiek.

Het verhaal zelf weet het net niet te halen. De verhaallijn is aardig, maar niet bovenmatig sterk en het eind lijkt te worden afgeraffeld zonder dat dit nog lang na zal werken. Er blijven geen open einden, alle verhaallijnen moeten blijkbaar tot een happy end worden gebracht. De bekende highschool-komedie-elementen zijn terug te vinden: niet geliefde scholier doet er alles aan om in de smaak te vallen, vooral door het feestbeest en de popi-jopi jongen uit te hangen. Dit is zeker niet nieuw binnen dit genre. Het kan echter nog steeds goed werken, mits behoorlijk uitgewerkt. Charlie Bartlett doet het op dat gebied aardig, maar niet meer dan dat. Nergens stijgt het hoger dan een middelmatige tienerkomedie. Nog altijd vermakelijk, dat wel, maar geen topper.

Wat wel anders is, is het feit dat Charlie niet de doorsnee sukkel is. Hij lijkt meer uit de toon te vallen door zijn roots dan dat hij daadwerkelijk een nerd is. Hij lijkt niet op zijn plaats, het is dan ook een kwestie van die plaats zoeken en vervolgens veroveren. Dat lukt hem aanvankelijk wel en daarmee is de verhaallijn iets afwijkend van andere films.

Praktijk houden
De scènes op de toilet waar Charlie praktijk houdt doen denken aan de biecht in de kerk. Dit is op een leuke manier uitgewerkt en zorgt voor een aardige komische noot met weliswaar een serieuze ondertoon. Ook de betrokkenheid bij zijn 'patiënten' is opmerkelijk. Voor iets dat bedoeld was om populair te worden, raakt Charlie toch behoorlijk betrokken bij de problemen van sommigen. Voeg aan dit alles het element liefde toe en je hebt een typical American highschool comedy. Naast Anton Yelchin zien we Robert Downey Jr. in de rol van schooldirecteur. Hij weet deze behoorlijk neer te zetten en is op zich wel een aanvulling. De overige bijrollen nemen niet al te veel aandacht weg van de hoofdrol, de titeldrager van de film.

Nogmaals, de film is niet hoogstaand, uniek of zeer pakkend, maar je zult je er best anderhalf uur mee vermaken, zeker op een regenachtige zomermiddag waarop het strand even beter niet bezocht kan worden. Bedenk wel dat het vooral een tienerfilm is, bekijk hem dan ook met dat in je achterhoofd. Een mooie middenmoter met drie sterren.