CD: Bonaparte - Too Much
Over de bedoeling van Bonaparte hoeft geen misverstand te bestaan: het album begint met de duidelijke vraag: "Do you want to party with the Bona Parte?". Ik hoor er nog net geen 'yeah' van Jon Spencer achteraan, maar de intenties zijn overduidelijk. Niet dat het daarbij blijft, want het knotsgekke gezelschap maakt een positief antwoord op deze vraag meer dan waar. Retorische vragen zijn hun specialiteit.
De muziek is strak en scherp, met knisperend heldere slaggitaar. Vooral op 'Anti Anti' komt die door als een rechtse directe van Mohammed Ali hemzelve. Minstens even hard komt de simpele vraag aan wat je wil doen met je leven ('WRYGDWYLIFE'). Bonaparte is niet dronken, hij danst enkel. En ook al spreekt de band dat niet uit: het is een open uitnodiging om de boel de boel te laten, en hun voorbeeld te volgen. Kennelijk zien ze dat veelvuldig gebeuren, want de volgende track heet toepasselijk 'I can't dance'. Val ik effe door de mand...
Neem nu bijvoorbeeld 'LVDNGRSLVNGKLLS'. Nee, de band houdt niet van titels die de lay-out van de covers verneuken. De term opzwepend vangt het niet. Ik zie de biertjes al door de lucht vliegen, de damp van de menigte, op het ritme van de voortstuwende drums. Het nummer danst, hakt, geeft een energieboost, doet je afwas, etc...
Behalve het studio album omvat Too Much ook vijf videotracks, bestaande uit drie clips en twee live-nummers. Deze versie was echter de limited edition (als ze al niet allemaal "limited" zijn), en die moet je hebben (zie de blauwe vlek rechtsonderaan op de cover). Als bonus zit er namelijk de schijf Blood, Sweat & Würstchen bij, met 19 live tracks. Het studio-album is best aardig, vreemd maar aardig. Dan verwacht je dat zo'n zooitje raar bij elkaar er live niet veel van bakt. Het tegendeel is waar. De live bonus-cd overtuigt nog meer dan het studio-album! Nog meer energie, en ondanks alle capriolen spelen ze strak als een snaar. Ondanks alle chaos blijft het helemaal op de rails, het blijken gewoon ook erg goede muzikanten. Bonaparte is geen gimmick. En het gaat helemaal los.
Als teken dat het opperwezen van Nederland houdt, is Bonaparte de komende dagen live te ervaren, 23 mei in Rotown (Rotterdam), 24 mei Effenaar (Eindhoven). Nog nooit was de circuskreet 'Gaat dat zien, dames en heren, hooggeëerd publiek' zo toepasselijk. Niet overtuigd? Lees hoe op de website van de Effenaar Bonaparte aangeprezen wordt!
Ofschoon de schijf uitgegeven wordt op het Excelsior Recordings label, is 'ie niet verkrijgbaar in de webshop aldaar, je bent dus aangewezen of je locale dealer. Waarom niet in de shop? Excelsior houdt toch ook van een feestje, nietwaar? En de meest notoire platvoeten, ik incluis, dansend....
Ik zeg naturaliseren, en volgend jaar naar de Eurovisiedinges sturen!
Label: Excelsior Recordings Releasedatum: 9 april 2009
Waardering:
Kijk voor meer muziek in CD's.
