Concert: Milow in Tivoli
Om 19.30 uur gingen de deuren van de 'grote' zaal van Tivoli Oudegracht in Utrecht open. De charme van het zaaltje valt meteen op: het is er niet groot en daarom zal het optreden prima te volgen zijn. Na zo'n drie kwartier wachten begon het voorprogramma, Venus in Flames. Ondanks dat hij steeds in de 'wij-vorm' sprak wordt Venus in Flames deze avond gevormd door Jan De Campenaere, ook een Belgische singer-songwriter die een degelijk voorprogramma neerzette. Het was niet spectaculair, maar dat mag je ook niet verwachten van een singer-songwriter in een voorprogramma van Milow. Jan speelde een aantal lekkere nummers weg en liet daarmee een aardige indruk achter bij het Nederlandse publiek. Wellicht komt ook zijn carière hier eerdaags van de grond.
Zo rond 21.15 uur begon, na te lang wachten, dan eindelijk Milow. Onder luid applaus betraden Jonathan, Nina, Tom, Jasper, Joris en Frederik het kleine podium in het 'grote' Tivoli. Het concert was volledig uitverkocht, wat betekent dat er zo'n 1000 mensen in de zaal waren. De ietwat schuchter ogende Jonathan begroet het publiek en begint meteen daarna met het eerste nummer: 'Stepping Stone'. Het is vanaf minuut één meteen duidelijk: wat een stem heeft die jongen! Loepzuiver komen de teksten zijn strot uit en het klinkt net als op de plaat. Daarbij moet wel gezegd worden dat dit alleen over de kwaliteit gaat en niet over de performance. Hij zingt eigenlijk elk nummer net even iets anders dan je van de cd gewend bent. En gelukkig maar, want anders kun je net zo goed thuis even de cd opzetten.
Tussen de nummers door praat Jonathan het publiek even bij over zijn drukke schema: in één week tijd van Toulouse via Parijs naar Londen om vervolgens in Amsterdam op te treden, terug naar Londen en met de trein naar Utrecht. Hij is een beetje thuis in Utrecht omdat dit de stad is waar zijn moeder is geboren. En hij was een beetje zenuwachtig deze avond omdat zijn moeder sinds lange tijd weer eens een concert van hem bijwoonde. Plots stapten een aantal mensen naast me opzij en begonnen naar de vrouw te kijken die naast mij stond, de moeder van Jonathan dus. En speciaal voor haar zong hij het nummer 'Thunderroad' van zijn held Bruce Springsteen. Schitterend werkelijk hoe hij alleen met een gitaar dit nummer aan zijn moeder opdroeg.
Natuurlijk speelde hij ook zijn grote hit 'Ayo Technology' waarbij de mobieltjes de lucht in gingen en waarbij men luidkeels meezong. Samen met 'You Don't Know' eigenlijk de enige nummers waarbij de hele zaal meezong in plaats van praatte. Dat is wel het nadeel van zo'n kleine zaal, de pratende mensen die denken dat zij in een kroeg staan. Erg vervelend als je achterin staat, maar vooraan was hier gelukkig weinig van te merken. Verder speelde Milow een groot aantal van de nummers van de cd's die zijn uitgebracht. Het concert was zo tegen 22.30 uur op zijn eind.
Waar Jonathan in het begin wat schuchter op het podium leek te staan, ontpopte hij zich gedurende het concert als een ware entertainer. Hij maakte een aantal leuke grapjes tussen de nummers door om het publiek weer even op hem te laten focussen, erg slim en handig wel. Na een langdurig applaus kwam de band weer terug op het podium om vervolgens een schitterend akoestisch mini-concert weg te geven. Samen met de bassist, toetsenist, gitarist en backing vocal speelde Jonathan een heel mooi setje liedjes dat perfect tot zijn recht kwam in deze akoestische setting. Ook dit zal door het rumoer in de zaal lastig te horen zijn geweest achterin, maar soit, dan moet je maar eerder komen!
Al met al was het een heel mooi concert en heeft Jonathan bewezen dat hij echt goed kan zingen en dat hij een grote gaat worden. Zeker samen met backing vocal Nina klonk het fantastisch, al had zij wel iets minder op de voorgrond mogen staan. Desalniettemin een fantastische ervaring in zo'n kleine zaal! Hij gaat de wereld langzamerhand wel veroveren...
Kijk voor meer muziek in Muziek.
Locatie: Tivoli Oudegracht, Utrecht Datum: 2 mei 2009
Waardering:
