Boek: Gerard Aalders - De prins kan mij nog meer vertellen

De prins kan mij nog meer vertellen is een verzameling feiten welke allen (indirect) over prins Bernhard gaan. Prins Bernhard overleed op 1 december 2004 en had een turbulent leven achter de rug. Twee weken na zijn dood verscheen het laatste interview met de prins, een interview welke buiten medeweten van de regering was gegeven. Het was al algemeen bekend dat de prins in 1976 steekpenningen had aangenomen en dat hij een aantal buitenechtelijke dochters had. Gerard Aalders doet echter nog een extra boekje open over de andere uitspattingen van de prins. Volgens eigen zeggen worden in dit boek de daden van de prins tegen het licht gehouden van documenten die laten zien wat er achter de schermen echt gebeurde en hoe de waarheid werkelijk in elkaar zat.

Gerard Aalders is als onderzoeker werkzaam bij het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Van zijn hand verschenen al meerdere boeken, waaronder "Roof", "Bilderberg" en "Berooid". De boeken hebben allen gemeen dat ze zijn samengesteld op basis van archiefmateriaal welke Gerard Aalders heeft doorgenomen. Mede door dat speurwerk kwam hij ook zeer veel materiaal tegen over prins Bernhard. Zo was prins Bernhard volgens eigen zeggen de oprichter van de Bilderberg-groep, iets wat overigens wordt weerlegd door Gerard Aalders. Een fan van de monarchie is de schrijver overigens absoluut niet, dit steekt hij niet onder stoelen of banken.


Gerard Aalders


De schrijver toont in dit boek volgens eigen zeggen aan wat voor een sjacheraar de prins eigenlijk is geweest. Zo valt er onder andere te lezen dat Bernhard allerlei mensen voor zijn karretje heeft gespannen om een schadevergoeding terug te krijgen voor een geconfisceerd familiekapitaal. En we lezen over auto’s en vliegtuigen welke Bernhard zich had toegeëigend en weer verkocht na het einde van de Tweede Wereldoorlog. En dat terwijl die materialen hem helemaal niet toekwamen maar aan de staat toebehoorde. Het geld zou zijn gemaskeerd als zijnde bedragen voor wijnen en andere kleine zaken. Het boek is opgedeeld in fases, welke steeds over een aspect van het reilen en zeilen van de prins gaan. Zo'n onderdeel bestrijkt meestal meerdere jaren. Het boek is dus alles behalve chronologisch opgebouwd. Op zich is dit geen probleem, al is het wel vreemd om latere acties van 'vrienden van de prins' te koppelen aan een samenwerking vele jaren eerder. Op dat punt lijkt het boek soms de eerlijkheid te verliezen.

Prins Bernard, 1911 - 2004

Voor de liefhebber van het koningshuis zal dit boek zeker geen aangename kost worden, evenals voor aanhangers van prins Bernhard. De kritiek heeft Aalders overigens stevig onderbouwt. Aan het einde van dit boek vind je namelijk een overzicht van noten en welke literatuur er allemaal geraadpleegd is. Uiteraard heeft Aalders daarbij ook eigen literatuur vermeld, hij is namelijk veel zaken tegengekomen tijdens het speuren naar materiaal voor die andere boeken. Qua leesbaarheid valt het boek op een aantal punten echter een klein beetje tegen. Soms komt dit door het gebruik van spreektaal, onbekende afkortingen of feiten die alleen bij ingewijden volledig bekend zullen zijn. Maar ook zijn er toch een redelijk aantal stijl en spelfouten te vinden in het boek. Het lijkt wel alsof de auteur bang was dat men bij een correctieronde gegevens zou weg gaan strepen, iets wat in het verleden vaak schijnt te zijn voorgekomen. Desondanks is het zeker een interessant boek voor de liefhebber te noemen.

Uitgever: Elmar ISBN: 9789038919065 Pagina's: 224
Waardering:

Kijk voor meer boeken in Boeken.