CD: Andrew Bird - Noble Beast

Andrew Bird is er zo eentje van het type vrolijk flierefluitende singer-songwriter. En dat doet deze jongeman al geruime tijd, het in februari in Nederland verschenen Noble Beast is zijn vijfde solo-album, naast de drie cd's die hij met zijn band Bowl of Fire heeft opgenomen. De uit Chicago afkomstige zanger is een ware multi-instrumentalist, zo heeft hij zijn BA in vioolspelen, maar zijn fluitspel is eveneens van academisch niveau. Fluiten? Fluiten is zo’n beetje Andrew Birds handelsmerk geworden, zo ook op Noble Beast.




En zijn vrolijke gefluit komt meteen goed uit de verf op openingsnummer 'Oh No', een nummer dat sowieso goed de toon zet voor deze lieflijke plaat. Veertien nummers lang kun je met deze Amerikaanse zanger alle hoekjes inschuivelen, hier en daar een vrolijke noot, een lach, een traan. Birds stem kan het allemaal: zowel melancholisch als opgewekt klinken. De vele instrumenten waarmee Andrew Bird overweg kan vormen een leuke toevoeging op dit hier en daar wel erg vol klinkende album, maar het is vooral mooi meegenomen dat de beste man toch ook wel aardige liedjes kan schrijven. Zoals het walsende 'Effigy', of het exotische 'Tenuousness'. De nummers liggen wat genre betreft niet allemaal op dezelfde lijn maar Andrew Bird weet ze toch samen te smeden tot een opvallend uiteenlopend album, waarbij de nummers ondanks hun verschil wat stijl betreft goed met elkaar samen gaan. Deze uiteenlopendheid wordt goed samengevat in het hoogtepunt van het album: 'Not a Robot, But a Ghost'. Bij dit nummer komen ook associaties bovendrijven met altrock bands als dEUS. Het is jammer dat niet elk numer dit niveau kan hooghouden, of bij kan dragen aan de volheid van Noble Beast. Vooral bij de laatste vier nummers zakt de bombastiek en daarmee de aanstekelijkheid van het album wat in waarmee Noble Beast net dat ene beetje kracht moet missen om boven het maaiveld uit te kunnen steken.




Noble Beast is een spannend album geworden met een aantal verassende wendingen. Echter, vooral op het eind begint de moeheid een beetje in te slaan en weet dit album maar moeilijk te concurreren met het eerdere werk van Andrew Bird, dat een stuk makkelijker te behappen was. Desondanks is Noble Beast zeker een aanrader voor iedereen die wil horen wat de man, bekend geworden om zijn geflierefluit, nog allemaal meer uit zijn hoge hoed toveren kan.


Label: Fat Possum Datum: 9 februari 2009 Waardering: